• Search in all Repository
  • Literature and maps
  • Archeology
  • Mills database
  • Natural sciences

Search in Repository

How to search...

Advanced search

Search in Literature and maps

How to search...

Advanced search

Search in Archeology

How to search...

Advanced search

Search in Mills database

How to search...

Advanced search

Search in Natural sciences

How to search...

Advanced search

RCIN and OZwRCIN projects

Object

Title: Środki językowe jako narzędzie nacechowania nieformalnych wypowiedzi kobiet we współczesnym języku chińskim

Creator:

Zajdler, Ewa ; Naruszewicz, Agata

Date issued/created:

2021

Resource type:

Tekst

Publisher:

Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Place of publishing:

Kraków

Abstract:

Tematem artykułu jest korelacja między środkami językowymi w zasobach języka chińskiego a działaniami językowymi młodych kobiet realizowanymi na antenie rozrywkowego programu internetowego. Socjolekt kobiet i cechy stylu sajiao są analizowane na podstawie ich 1802 nieformalnych wypowiedzi zarejestrowanych w programie. W artykule zbadano, w jaki sposób cechy leksykalne i fonetyczne wyrażają kobiecość i jaki kształt nadają wypowiedziom kobiet pełniącym funkcję perswazyjną. Formalne środki językowe, którymi posługują się rodzime użytkowniczki języka chińskiego, komunikują grzeczność, emocje i łagodność, a jednocześnie potwierdzają ich pozycję podporządkowania w społeczeństwie. Badanie rozpoczyna się wprowadzeniem do pragmatyki kulturowej działań językowych i przechodzi do zarysowania aktualnej wiedzy na temat specyfiki języka chińskiego używanego przez Chinki. Z dotychczasowych dyskusji zostały – jako narzędzie analizy – wyprowadzone środki językowe. Omówiono poszczególne słowa i wyrażenia oraz cechy wymowy. Nie wszystkie cechy językowe języka mandaryńskiego omawiane we wcześniejszych badaniach znajdują potwierdzenie w badanych wypowiedziach. Te, które dodają wypowiedzi znacząco ekspresywnego charakteru i łagodności, dominują w studium nad stylem sajiao – cechami fonetycznymi i prozodycznymi typowymi dla dziecięcej formy perswazji. Analiza ilościowa i jakościowa wykazała wysoki stopień nacechowania wypowiedzi emocjami, niepewnością sądów (pozycjonującą nadawcę niżej od odbiorcy), a także artykulacją imitującą dziecięcą.Tematem artykułu jest korelacja między środkami językowymi w zasobach języka chińskiego a działaniami językowymi młodych kobiet realizowanymi na antenie rozrywkowego programu internetowego. Socjolekt kobiet i cechy stylu sajiao są analizowane na podstawie ich 1802 nieformalnych wypowiedzi zarejestrowanych w programie. W artykule zbadano, w jaki sposób cechy leksykalne i fonetyczne wyrażają kobiecość i jaki kształt nadają wypowiedziom kobiet pełniącym funkcję perswazyjną. Formalne środki językowe, którymi posługują się rodzime użytkowniczki języka chińskiego, komunikują grzeczność, emocje i łagodność, a jednocześnie potwierdzają ich pozycję podporządkowania w społeczeństwie. Badanie rozpoczyna się wprowadzeniem do pragmatyki kulturowej działań językowych i przechodzi do zarysowania aktualnej wiedzy na temat specyfiki języka chińskiego używanego przez Chinki. Z dotychczasowych dyskusji zostały – jako narzędzie analizy – wyprowadzone środki językowe. Omówiono poszczególne słowa i wyrażenia oraz cechy wymowy. Nie wszystkie cechy językowe języka mandaryńskiego omawiane we wcześniejszych badaniach znajdują potwierdzenie w badanych wypowiedziach. Te, które dodają wypowiedzi znacząco ekspresywnego charakteru i łagodności, dominują w studium nad stylem sajiao – cechami fonetycznymi i prozodycznymi typowymi dla dziecięcej formy perswazji. Analiza ilościowa i jakościowa wykazała wysoki stopień nacechowania wypowiedzi emocjami, niepewnością sądów (pozycjonującą nadawcę niżej od odbiorcy), a także artykulacją imitującą dziecięcą.

References:

Awdiejew, A., i G. Habrajska. 2006. Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej. T. 2. Łask: Leksem. Bartwicka, H. 2007. „Gatunki mowy a język kobiet (na przykładzie języka rosyjskiego)”. Linguistica Bidgostiana 4: 15–24. Brown, P., i S. Levinson. 1988. Politeness: Some universals in language usage.Cambridge: Cambridge University Press.
Cao, Y. 1986. „Běijīng huà yǔyīn zhōnglǐ de xìngbié chāyì [Gender Differences in the Pronunciation of Beijing Dialect]”. Hànyǔ xuéxí 6: 31.
Chan, M. 1998. „Gender differences in the Chinese language: a preliminary report”. W NACCL-9. 2, red. H. Lin. GSIL Publications, University of Southern California, 35–52. https://www.semanticscholar.org/paper/GENDER-DIFFERENCES-IN-THE-CHINESE-LANGUAGE-%3A-A-Chan/f47478715581b7f-3f6ece548a123218e7aba74f9 (15 lutego 2021).
Chan, M., i L. Yuhan. 2019. „Chinese language and gender research”. W The Routledge Handbook of Chinese Applied Linguistics. New York: Routledge, 165–181. https://www.routledgehandbooks.com/doi/10.4324/9781315625157-12 (15 lutego 2021).
Chao, Y.R. 1968. A Grammar of Spoken Chinese. Pekin: The Commercial Press.
Chen, F. i in. 1992. „Reduplication in Mandarin Chinese: Their Formation Rules, Syntactic Behavior, and ICG Representation”. W The Fifth ROC Computational Linguistics Conference at Taipei, Taiwan. Taiwan: 217–233. Ding, F. 2002. „Hànyǔ qǐngqiú yányǔ xíngwéi zhōng dì xìngbié chāyì. [Gender Differences in the Speech Act in Chinese Requests]”. Xī’ān wàiguóyǔ xuéyuàn xuébào10 (1): 46–50. https://wenku.baidu.com/view/c81f41ed4afe04a1b071de50.html (15 lutego 2021). Farris, C.S. 1988. „Gender and Grammar in Chinese: With Implications for Language Universals”. Modern China 14 (3): 27–308. Farris, C.S. 1991. „The Gender of Child Discourse: Same-Sex Peer Socialization Through Language Use in a Taiwanese Preschool”. Journal of Linguistic Anthropology1 (2): 198–224. https://www.jstor.org/stable/43102129 (15 lutego 2021).
Grabias, S. 2019. Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii. Lublin: Wy-dawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Hardeman, K. 2013. Gender and Second Language Style: American Learner Perceptions and Use of Man-darin Sajiao. Honolulu: University of Hawaiʻi at Mānoa. (PhD Thesis). http://www.ling.hawaii.edu/graduate/Dissertations/KateHardemanFinal.pdf (15 lutego 2021). Hu, H.C. 1944. „The Chinese Concept of Face”. American Anthropologist 46 (1): 45–64.
Jarosz, B. 2013. „O zasięgu słownictwa socjolektalnego w XXI wieku”. Białostockie Archiwum Językowe 13: 97–116.
Jiang, L. 2007. „Wěiwǎn yǔ yǔ xìngbié chāyì – nánjīng bùfèn gāoxiào wěiwǎn yǔ shǐyòng qíngkuàng diàochá [Euphemisms and Gender Differences – A survey of euphemism usage in some colleges and universities in Nanjing]”. Yǔyán yìngyòng yánjiū2: 57–58. http://www.cqvip.com/qk/87478a/2007002/23879809. html (15 lutego 2021). Kostro, M., i K. Wróblewska-Pawlak. 2013. „Formy adresatywne jako środek jawnej i ukrytej deprecjacji kobiet polityków w polskim dyskursie polityczno-medialnym”. Tekst i dyskurs – text und diskurs 6: 153–168. http://tekst-dyskurs.eu/images/pdf/zeszyt_6/Kostro.pdf (15 lutego 2021).
Lakoff, R. 1973. „Language and Woman’s Place”. Language in Society2 (1): 45–80. https://www.cambridge. org/core/journals/language-in-society/article/language-and-womans-place/F66DB3D1BB878CDD-68B9A79A25B67DE6 (15 lutego 2021).
Li, Ch., i S. Thompson. 1989. Mandarin Chinese. A Functional Reference Grammar. London: University of California Press.
Lin, H.H. 2005. Contextualizing Linguistic Politeness in Chinese – a Socio-pragmatic Approach with Examples From Persuasive Sales Talk in Taiwan Mandarin. Ohio State University. (PhD Thesis). https://www.semanticscholar.org/paper/Contextualizing-linguistic-politeness-in-Chinese-a-Lin/e3be72d1b0d-ca6b00dae3af1404536d689044068 (15 lutego 2021).
Liu, Ch.J. 2005. Gender Differences in TV Talk Shows in Taiwan: A Sociolinguistic Study. Taipei: National Taiwan Normal University. (MA Thesis). http://rportal.lib.ntnu.edu.tw/handle/20.500.12235/97301 (15 lutego 2021).
Liu, Y. i in. 1996. Shíyòng xiàndài hànyǔ yǔfǎ [Modern Chinese Grammar]. Taipei: Shī dà shū yuàn yǒu-xiàn gōngsī. Ma, Y. 2009. „Hànyǔ gōngwéi yǔ zhòng de xìngbié yǔyán shízhèng yánjiū [An Empirical Study of Com-pliments in Chinese Gender Language]”. Shāngluò xuéyuàn xuébào23 (5): 57–62. https://wap.cnki.net/touch/web/Journal/Article/SLSF200905017.html (15 lutego 2021). Niewdana, L. 2011. „Osobowe relacje (guānxì) w chińskim biznesie”. W Zrozumieć Chińczyków. Kulturowe kody społeczności chińskich, red. E. Zajdler. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 205–236. Pan, F. 2015. „Hànyǔ yǔyán zhōng de xìngbié qíshì xiànxiàn [Sexism in the Chinese language]”. Ānhuī wénxué10: 78–79. https://www.cnki.com.cn/Article/CJFDTotal-AHWA201510039.htm (15 lutego 2021).

Relation:

Socjolingwistyka

Volume:

35

Start page:

55

End page:

76

Detailed Resource Type:

Artykuł

Format:

PDF

Resource Identifier:

click here to follow the link ; oai:rcin.org.pl:233196

Language:

pol

Language of abstract:

eng

Rights:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Terms of use:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Access:

Otwarty

×

Citation

Citation style:

This page uses 'cookies'. More information