Wydawca:

Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Kraków

Abstrakt:

Niniejszy artykuł analizuje język angielski jako lingua franca (ang. ELF) z perspektywy typologii Talmiego (2000b), która dzieli języki na typy S i V. Języki S wyrażają ścieżkę ruchu w partykule czasownika a sposób ruchu w samym czasowniku, podczas gdy języki V kodują ścieżkę w czasowniku a sposób ruchu w przysłówku. Typologia Talmiego (2000a) została z powodzeniem zastosowana w badaniach nad językami standardowymi. Jednak badania (Berthele 2004) wykazały, że podział na kategorie S i V może nie być wystarczający w przypadku języków kontaktowych. Aby sprawdzić tę hipotezę, stosujemy rozróżnienie typologiczne Talmiego (2000a) na język angielski jako lingua franca. Na podstawie wyników jakościowego badania pilotażowego wśród polskich użytkowników języka angielskiego pokazujemy, że chociaż polski i angielski są klasyfikowane jako języki S zgodnie z typologią Talmiego (2000b), ELF (język kontaktowy) wykazuje cechy jeszcze niesklasyfikowane jako należące do typu S lub V. W związku z tym dochodzimy do wniosku, że dychotomiczne rozróżnienie Talmiego (2000b, 2017) wymaga dalszych udoskonaleń, aby można je było zastosować w kontekście języka angielskiego jako lingua franca.

Czasopismo/Seria/cykl:

Socjolingwistyka

Tom:

35

Strona pocz.:

23

Strona końc.:

38

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł

Format:

PDF

Identyfikator zasobu:

kliknij tutaj, żeby przejść ; oai:rcin.org.pl:232961

Język:

eng

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Dostęp:

Otwarty