Wydawca:

Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Kraków

Abstrakt:

W ostatnich latach w Polsce można zauważyć dokonującą się zmianę w sposobie określania osób z niepełnosprawnością. Odchodzi się od używania określeń typu niepełnosprawny, niewidomy, kaleka, inwalida. W to miejsce pojawiają się określenia osoba z niepełnosprawnością, osoba z dysfunkcją wzroku, osoba ze specjalnymi potrzebami. Stawiają one na pierwszym miejscu osobę, a nie jej niepełnosprawności lub zastępują pojęcie niepełnosprawność innymi określeniami, niemającymi stygmatyzującego charakteru. Celem artykułu było ukazanie relacji między językiem opisującym i definiującym niepełnosprawność a zmianami w sposobie oceny samego siebie u osób z niepełnosprawnościami oraz wpływem poziomu samooceny na poczucie wykluczenia osób z niepełnosprawnościami. W badaniach posłużono się metodą analizy treści w celu odtworzenia określeń niepełnosprawności funkcjonujących w środowisku osób z niepełnosprawnościami. Wykorzystano ankietę internetową do zbadania relacji między poczuciem wykluczenia a określeniami niepełnosprawności, samooceną osób z niepełnosprawnościami oraz oceną nastawienia społeczeństwa wobec osób z niepełnosprawnościami. Pozwoliło to na pokazanie znaczenia języka i jego wpływu na procesy integracji osób z niepełnosprawnościami we współczesnej Polsce.

Czasopismo/Seria/cykl:

Socjolingwistyka

Tom:

34

Strona pocz.:

77

Strona końc.:

91

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł

Format:

PDF

Identyfikator zasobu:

10.17651/SOCJOLING.34.5 ; oai:rcin.org.pl:164385

Język:

pol

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Dostęp:

Otwarty