Publisher:

PZWL

Place of publishing:

Warszawa

Type of object:

Journal/Article

Abstract:

Odsetek chorych leczonych w naszej Klinice z powodu tzw. zespołu po w.p.ż. wynosi 7,9% i jest nieco mniejszy niż w statystykach innych autorów (Catell 10—25%). Wynika to zapewne z faktu, iż objęliśmy statystyką tylko przypadki najcięższe, które bezwzględnie wymagały leczenia szpitalnego. Na uwagę zasługuje spostrzeżenie, że aż u 57% chorych dolegliwości pojawiły się natychmiast lub w pierwszych tygodniach po operacji. Przyczyny tego stanu nie możemy wytłumaczyć z całą pewnością. Wydaje się, iż u części tych chorych dolegliwości przetrwały, ponieważ dotyczyły również narządów sąsiednich i wykonanie w.p.ż. nie mogło przynieść w tym względzie oczekiwanej poprawy. Jako przykład wymienić można współistnienie zapalenia pęcherzyka żółciowego i kamicy przewodu wspólnego, przewlekłego zapalenia trzustki lub zapalenia dróg żółciowych. Leczenie zachowawcze polegało na stosowaniu wyłączeń przykręgosłu- powych nerwów trzewnych, podawaniu środków rozkurczowych oraz częstym płukaniu dwunastnicy. Pod wpływem tego leczenia niektórzy chorzy odczuwali poprawę. Zwraca uwagę 65% chorych, u których rozpoznano w czasie powtórnej operacji zwężenie przewodów żółciowych. Należy przez to rozumieć, że zwężenie było rozmaitego stopnia, od nieznacznego, o którym sądzono na podstawie licznych zrostów7, przemieszczeń i przegięć przewodu wspólnego, do wyraźnych grubych blizn wymagających zespoleń z przewodem pokarmowym. Zwężenie przewodu wspólnego, nawet nieznaczne, wywiera znaczny wpływ na odpływ żółci z wątroby do dwunastnicy. Przekonaliśmy się w badaniach na psach, że zwężenie przewodu wspólnego na odcinku 1 cm, nawet o 25%, powoduje w ciągu pierwszych trzech dni znaczny wzrost poziomu bilirubiny i fosfatazy zasadowej we krwi. Badania kontrolne wykonane po 8—10 tygodniach wykazywały utrzymywanie się żółtaczki. W badaniu pośmiertnym stwierdzaliśmy u zwierząt znaczne rozszerzenie dróg żółciowych oraz pęcherzyka i marskość żółciową wątroby. Bardzo trudno jest powiedzieć, czy tzw. dyskineza dróg żółciowych powinna być uważana za jedną z przyczyn nawrotów dolegliwości po w.p.ż. Najczęściej rozpoznaje się dyskinezę u tych chorych, u których ani klinicznie, ani operacyjnie nie znaleziono przyczyny dolegliwości. Wydaje się nam dzisiaj, że w miarę coraz dokładniejszych badań śródoperacyjnych i postępu badań radiologicznych liczba tzw. dyskinez zmniejsza się znacznie.

Relation:

Polski Przegląd Chirurgiczny

Volume:

35

Issue:

7-8

Start page:

857

End page:

859

Detailed Resource Type:

Article

Resource Identifier:

oai:rcin.org.pl:80910

Language:

pol

Rights:

Creative Commons Attribution BY 4.0 license

Terms of use:

- ; Copyright-protected material. [CC BY 4.0] May be used within the scope specified in Creative Commons Attribution BY 4.0 license, full text available at:

Copyright holder:

Olszewski Waldemar

Digitizing institution:

Mossakowski Medical Research Institute PAS

Original in:

Library of the Mossakowski Medical Research Institute PAS

Projects co-financed by:

Operational Program Digital Poland, 2014-2020, Measure 2.3: Digital accessibility and usefulness of public sector information; funds from the European Regional Development Fund and national co-financing from the state budget.

Access:

Open