Paradoks i ironia w metaliterackich i metakrytycznych wypowiedziach Stanisława Barańczaka

Trubicka, Hanna

doi:0031-0514

Download

Title: Paradoks i ironia w metaliterackich i metakrytycznych wypowiedziach Stanisława Barańczaka

References:

1. S. Barańczak, Czytelnik ubezwłasnowolniony. Perswazja w masowej kulturze literackiej PRL. Warszawa 1983.
2. S. Barańczak, Kim naprawdę byli „dwaj panowie stateczności” albo: Z frontu walki o gdybizm, albo: Sławiński nareszcie uzupełniony. „Teksty Drugie” 1994, nr 4, s. 71-83.
3. S. Barańczak, Kim naprawdę byli „dwaj panowie stateczności” albo: Z frontu walki o gdybizm, albo: Sławiński nareszcie uzupełniony.W: Poezja i duch Uogólnienia. Wybór esejów 1970-1995. Kraków 1996, s. 330-344.
4. S. Barańczak, Książki najgorsze i parę innych ekscesów krytycznoliterackich 1975–1980 i 1993. Wyd. 3, ulepsz. Kraków 2009.
5. S. Barańczak, Poezja i duch Uogólnienia. Wybór esejów 1970–1995. Kraków 1996.
6. S. Barańczak, Proszę pokazać język. W: Etyka i poetyka. Kraków 2009, s. 169-183.
7. S. Barańczak, Przed i po. Szkice o poezji krajowej przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Londyn 1988.
8. S. Barańczak, Samobójstwo sandaueryzmu. Warszawa 1985.
9. S. Barańczak, Tablica z Macondo. Osiemnaście prób wytłumaczenia, po co i dlaczego się pisze. Londyn 1990.
10. S. Barańczak, Uciekinier z Utopii. O poezji Zbigniewa Herberta. Londyn 1985.
11. W. C. Booth, A Rhetoric of Irony. Chicago–London 1974.
12. J. Dembińska-Pawelec, Światy możliwe w poezji Stanisława Barańczaka. Katowice 1999.
13. A. Dziadek, Edward Balcerzan albo: Kto tak naprawdę był PPP? W zb.: Od tematu do rematu. Przechadzki z Balcerzanem. Red. T. Mizerkiewicz, A. Stankowska. Poznań 2007, s. 145-153.
14. M. Głowiński, Nowomowa po polsku. Warszawa 1991.
15. M. Jaworski, Dekonstrukcja języka, rekonstrukcja mowy (wczesne pisarstwo Stanisława Barańczaka). W: Rewersy nowoczesności. Klasycyzm i romantyzm w poezji oraz krytyce powojennej. Poznań 2009.
16. S. Kierkegaard, O pojęciu ironii z nieustającym odniesieniem do Sokratesa. Przeł. i posł. A. Djakowska. Warszawa 1999.
17. A. van Nieukerken, Stanisław Barańczak jako współczesny poeta metafizyczny. W: Ironiczny konceptyzm. Nowoczesna polska poezja metafizyczna w kontekście anglosaskiego modernizmu. Red. R. Nycz. Kraków 1998, s. 283-355.
18. T. Nyczek, Poezja powinna być nieufnością. „Nowy Wyraz” 1972, nr 1, s. 74-81.
19. „Obchodzę urodziny z daleka…” Szkice o Stanisławie Barańczaku. Red. J. Dembińska-Pawelec, D. Pawelec. Katowice 2007.
20. I. Opacki, Katedra i patyk. W zb.: „Obchodzę urodziny z daleka…” Szkice o Stanisławie Barańczaku. Red. J. Dembińska-Pawelec, D. Pawelec. Katowice 2007, s. 213-222.
21. G. Orwell, Polityka i język angielski. Przeł. M. Szuster. W: Jak mi się podoba. Eseje, felietony, listy. Wybór i wstęp P. Śpiewak. Przeł. A. Husarska, M. Szuster, B. Zborski. Warszawa 2002, s. 257-272.
22. R. Rorty, Przygodność, ironia i solidarność. Przeł. W. J. Popowski. Warszawa 1996.
23. J. Sławiński, Paradoks. Hasło w: M. Głowiński, T. Kostkiewiczowa, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Słownik terminów literackich. Red. J. Sławiński. Wyd. 3, poszerz. i popr. Wrocław 2000, s. 370-371.
24. J. Sławiński, Próby teoretycznoliterackie. Warszawa 1992.
25. M. Stala, Przeszukiwanie czasu. Przechadzki krytycznoliterackie. Kraków 2004.
26. M. Wyka, Stan grafomanii i śmierć intelektu. „Dekada Literacka” 1991, nr 7, s. 6. Na stronie: http://www.dekadaliteracka.pl/?id=455&siteback=archiwum. Data dostępu: 7 V 2010.
27. J. Ziomek, Retoryka opisowa. Wyd. 2, popr. Wrocław 2000.