Franciszek Wężyk – Edward Lubomirski. Prolegomena do dziejów preromantycznego synkretyzmu literackiego

Zabielski, Łukasz

doi:2080-0851

Download

Title: Franciszek Wężyk – Edward Lubomirski. Prolegomena do dziejów preromantycznego synkretyzmu literackiego

References:

1. Bonawentura [A.E.F. Klingemann], Straże nocne, przeł. K. Krzemieniowa i M. Żmigrodzka, wstęp S. Dietzsch, M. Żmigrodzka, oprac. i red. J. Ławski, Białystok 2006.
2. W. Borowy, W szkole klasycznej, w: tegoż, O poezji Mickiewicza; t. 1, Lublin 1958, s. 11–52.
3. W. Chłędowski, Arystoteles, sędzia romantyczności (1830), w: Polska krytyka literacka (1800–1918): materiały, t. 1, red. J.Z. Jakubowski, J. Krzyżanowski, Z. Libera, E. Warzenica, Warszawa 1959, s. 310.
4. P. Chmielowski, Dzieje krytyki literackiej w Polsce, Warszawa 1902, s. 516.
5. I. Chrzanowski, Chleb macierzysty „Ody do młodości”, Warszawa 1920, s. 4–52.
6. B. Czwórnóg-Jadczak, Polskie spory o tragedię. Zdanie sprawy o piśmie Franciszka Wężyka „O poezji dramatycznej”. Maj 1814, w: Problemy tragedii i tragizmu. Studia i szkice, pod red. H. Krukowskiej i J. Ławskiego, Białystok 2005, s. 273–282.
7. B. Czwórnóg-Jadczak, Twórczość literacka Franciszka Wężyka, Lublin 1994, s. 63.
8. B. Czwórnóg-Jadczak, Werdykt. Wokół rozprawy Franciszka Wężyka „O poezji dramatycznej”, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio FF” 2002/ 2003, s. 8.
9. E. Dąbrowicz, Galeria ojców. Autorytet publiczny w literaturze polskiej lat 1800–1861, Białystok 2009, s. 127–166 (rozdz. Polacy aleksandryjscy).
10. F.S. Dmochowski, Wspomnienia od 1806 do 1830, oprac. Z. Libera, Warszawa 1959, s. 359.
11. S. Dobrzyński, Klasycyzm w „Odzie do młodości” Mickiewicza, „Pamiętnik Literacki” 1903, z. 2, s. 610–617.
12. B. Dopart, Dlaczego „neoklasycyzm”, w: Długie trwanie. Różne oblicza klasycyzmu, pod red. R. Dąbrowskiego i B. Doparta, Kraków 2011, s. 191–209.
13. B. Dopart, Romantyzm polski. Pluralizm prądów i synkretyzm dzieła, Kraków 1999.
14. B. Dopart, Polski romantyzm i wiek XIX. Zarysy, rekonesanse, Kraków 2013, s. 45–62.
15. J.S. Kaulfuss, Dlaczego język i literatura niemiecka zdolniejszymi są do ukształcenia rozumu i serca niż język i literatura francuska? Rozprawa którą na popis uczniów Królewskiego Liceum Wielkiego Księstwa Poznańskiego w dniach 23, 24, 25, 26 lipca odbywać się mający zaprasza Szanowną publiczność, Poznań 1817, s. 4.
16. S. Kawyn, Wstęp, w: Walka romantyków z klasykami, wstęp, wypisy źródłowe i oprac. S. Kawyn, Wrocław 1960, s. IX–X.
17. J. Kleiner, Sentymentalizm i preromantyzm. Studia inedita z literatury porozbiorowej 1795–1822, Kraków 1975, s. 136.
18. A.E.F. Klingemann, Faust. Tragedia w pięciu aktach, przekład i wstęp księcia Edwarda Lubomirskiego, wydanie polskoniemieckie, red. tomu, oprac. tekstu, przyp. i bibliografia Ł. Zabielski, wprowadzenie J. Ławski, S. Dietzsch, L. Libera, M. Kopij-Weiβ, Białystok 2013.
19. Korespondencja literacka Kajetana Koźmiana z Franciszkiem Wężykiem (1845–1856), wyd. S. Tomkowicz, w: „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce” 1914, t. 14.
20. T. Kostkiewiczowa, Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. Szkice o prądach literackich polskiego Oświecenia, Warszawa 1975, s. 5–10.
21. A. Kowalczykowa, Preromantyzm, w: Słownik literatury polskiej XIX wieku, red. J. Bachórz i A. Kowalczykowa, Wrocław 1994, s. 781.
22. A. Kowalczykowa, Teatr między epokami, w: tejże, Dramat i teatr romantyczny, Warszawa 1997, s. 19–20.
23. A. Kowalczykowa, Zdławiony bunt młokosa, w: tejże, Wokół romantyzmu. Estetyka – polityka – historia, t. 1: Pisma rozproszone i zarzucone, red. i oprac. A. Janicka i G. Kowalski, Białystok 2014, s. 327–333.
24. A. Kowalska, Warszawa literacka w okresie przełomu kulturalnego 1815–1822, Warszawa 1961, s. 74.
25. K. Koźmian, Ziemiaństwo polskie. Rękopiśmienna wersja poematu w pięciu pieśniach, tekst odnalazł, opracował i uwagami wstępnymi oraz komentarzem historycznoliterackim opatrzył P. Żbikowski, skolacjonowanie tekstu, objaśnienia rzeczowe, filologiczne i historyczne M. Nalepa, Kraków 2000, s. 64–70.
26. J. Krzyżanowski, Barok na tle prądów romantycznych, w: tegoż, Od średniowiecza do baroku. Studia naukowo-literackie, Warszawa 1938, s. 7–53.
27. J. Krzyżanowski, Historia literatury polskiej. Alegoryzm – preromantyzm, Warszawa 1964, s. 506–509.
28. S. Kufel, Ostatni na „Parnasie”. O Kajetanie Koźmianie – twórcy wyalienowanym, w: Od Koźmiana do Czernika. Studia i szkice o literaturze polskiej XIX i XX wieku, pod red. S. Kryńskiego, Rzeszów 1992, s. 7–25.
29. [E. Lubomirski], Obraz historyczno-statystyczny Wiednia. Oryginalnie 1815 roku wystawiony z planem tegoż miasta, Warszawa 1821, s. 231.
30. J. Ławski, Rok 1819. Pierwszy romantyczny program dramatu narodowego Edwarda księcia Lubomirskiego, w: Noc. Symbol – temat – metafora, t. 1: Wokół „Straży nocnych” Bonawentury, pod red. J. Ławskiego, K. Korotkicha, M. Bajki, Białystok 2011, s. 293–330.
31. S. Makowski, Narodziny romantyzmu w Warszawie, w: Między Oświeceniem a Romantyzmem. Kultura polska około 1800 roku, red. nauk. J.Z. Lichański, przy współudziale B. Schultze i H. Rothego, Warszawa 1997, s. 186.
32. E. Nowicka, Drama czarodziejska. Gry teatralne i filozoficzne, w: tejże, Omamienie – cudowność – afekt. Dramat w kręgu dziewiętnastowiecznych wyobrażeń i pojęć, Poznań 2003, s. 18–19.
33. L. Osiński, Wstęp, w: tegoż, Wykład literatury porównawczej, czytanej w Uniwersytecie Warszawskim, w: tegoż, Dzieła, t. 2, Warszawa 1861, s. 2.
34. R. Przybylski, Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego, Warszawa 1983, s. 80.
35. R. Przybylski, Klasycyzm i sentymentalizm po trzecim rozbiorze (1795–1830), w: A. Witkowska, R. Przybylski, Romantyzm, Warszawa 2003, s. 41–205.
36. W. Pusz, Oświeceni i nie tylko, Łódź 2003, s. 99–108 (rozdz. Współistnienie romantyków z klasykami, czyli prawdziwy koniec polskiego oświecenia).
37. D. Ratajczakowa, Wstęp, w: Polska tragedia neoklasycystyczna, wyb. i oprac. D. Ratajczakowa, Wrocław 1988, s. XXI–XLIV (podrozdz. Neoklasycyzm).
38. Z. Rejman, Spór o kształt epopei narodowej. Listy Zygmunta Krasińskiego do Kajetana Koźmiana o poemacie „Stefan Czarniecki”, „Pamiętnik Literacki” 1993, z. 2, s. 84–93.
39. D. Seweryn, „… jak tam zaszedłeś”. Mickiewicz w szkole klasycznej, Lublin 1997, s. 45–65.
40. J. Snopek, Oświecenie. Szkic do portretu epoki, Warszawa 1999, s. 224.
41. Z. Stefanowska, Próba zdrowego rozumu, Warszawa 1976, s. 26-41.
42. W. Szturc, Tragedia i jej zanikanie w literaturze polskiej XVIII i XIX wieku. Kilka pytań i kilka odpowiedzi, w: Problemy tragedii i tragizmu. Studia i szkice, pod red. H. Krukowskiej i J. Ławskiego, Białystok 2005, s. 99–104.
43. J. Śniadecki, O metafizyce, w: tegoż, Pisma filozoficzne, oprac. red. D. Petsch, t. 2, Kraków 1958, s. 146–163.
44. S. Tomkowicz, Przyczynek do historii początków romantyzmu w Polsce, do druku przygotował i wstępem opatrzył S. Tomkowicz, „Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce” 1878, t. 1, s. 266.
45. E. Wąchocka, Franciszek Wężyk, w: O dramacie. Wybór źródeł do dziejów teorii dramatycznych. Od Arystotelesa do Goethego, pod red. E. Udalskiej, Warszawa 1989, s. 712–713.
46. F. Wężyk, Barbara Radziwiłłówna, Kraków 1822.
47. F. Wężyk, Bolesław Śmiały, Kraków 1822.
48. F. Wężyk, Gliński, Kraków 1821.
49. F. Wężyk, Żywot i pamiętniki, w: Pisma Franciszka Wężyka. Poezje z pośmiertnych rękopisów, t. 2, Kraków 1878, s. 338.
50. A. Witkowska, R. Przybylski, Romantyzm, Warszawa 2003, s. 186.
51. Ł. Zabielski, Meandry antyromantyczności. Kajetan Koźmian i romantycy polscy, Kraków 2015, s. 9–25.
52. Ł. Zabielski, „Ukraiński smak” w „Ziemiaństwie polskim” Kajetana Koźmiana, „Lìteraturnij proces. Metodologìâ.Ìmena. Tendencìï” 2014, № 4, s. 44–53.
53. P. Żbikowski, Kajetan Koźmian. Poeta i obywatel (1797–1814), Wrocław 1972, s. 434.
54. P. Żbikowski, Klasycyzm postanisławowski. Doktryna estetycznoliteracka, Warszawa 1984, s. 16–30.
55. P. Żbikowski, Klasycyzm postanisławowski. Zarys problematyki, Warszawa 1999, s. 7–28, 249–283 (rozdz.: I. Wprowadzenie do problematyki prądów literackich Oświecenia postanisławowskiego, VII. Klasycyzm postanisławowski i jego przedstawiciele na tle życia umysłowego epoki).
56. P. Żbikowski, Ludwik Osiński, w: Pisarze polskiego oświecenia, t. 3, pod red. T. Kostkiewiczowej i Z. Goliń- skiego, Warszawa 1996, s. 205.
57. P. Żbikowski, Pierwsze wystąpienia polskich klasyków w obronie swoich zasad i przekonań estetyczno-literackich, „Wiek Oświecenia” 2008, s. 55–68.
58. P. Żbikowski, Teatr i początki krytyki teatralnej w Polsce, „Pamiętnik Literacki” 2011, z. 4, s. 107–139.