Neognoza Jakuba Böhmego a III część „Dziadów” Adama Mickiewicza. Wola, upadek człowieka i naśladowanie Chrystusa

Fedorowicz, Katarzyna

doi:2080-0851

Pobierz

Tytuł: Neognoza Jakuba Böhmego a III część „Dziadów” Adama Mickiewicza. Wola, upadek człowieka i naśladowanie Chrystusa

Bibliografia:

1. C. Adamski, Romantyzm i filozofia w ,,Dziadach”, Kraków 1890, s. 12.
2. P. Augustyniak, Istnienie jest Bogiem, ja jest grzechem. Theologia deutsch i początki niemieckiej filozofii, Warszawa 2013, s. 19–20, 248–249.
3. M. Bierdiajew, Filozofia wolności, przeł. E. Matuszczyk, Białystok 1995, s. 52–53.
4. M. Bierdiajew, Sens twórczości. Próba usprawiedliwienia człowieka, przeł. H. Paprocki, Kęty 2001, s. 124–129.
5. M. Bierdiajew, Zarys metafizyki eschatologicznej. Twórczość i uprzedmiotowienie, przeł. W. i R. Paradowscy, Kęty 2004, s. 28–29.
6. R.M. Blüth, ,,Chrześcijański Prometeusz”. Wpływ Böhmego na koncepcję III części ,,Dziadów”, w: tegoż, Pisma literackie, oprac. P. Nowaczyński, Kraków 1987.
7. R.M. Blüth, Pisma literackie, oprac. P. Nowaczyński, Kraków 1987.
8. W. Borowy, ,,Dziady” a magnetyzm i teozofia, w: tegoż, Kamienne rękawiczki i inne studia i szkice literackie, Warszawa 1932, s. 124.
9. W. Borowy, O poezji Mickiewicza, t. 2, Lublin 1958, s. 89–90.
10. J. Böhme, Aurora, czyli Jutrzenka o poranku, przeł. A. Pańta, Zgorzelec 1998.
11. J. Böhme, Mysterium ziemskie i niebieskie, przeł. J. Jankowski, Wieluń 2008.
12. J. Böhme, Ponowne narodziny, przeł. J. Kałążny, A. Pańta, koment. A. Mickiewicz, Poznań 1993.
13. J. Böhme, Teozoficzne okólniki, przeł. A. Pańta, Zgorzelec 2005.
14. J. Böhme, Żyjąc w prostocie Chrystusa. Antologia, Wieluń 2008.
15. J. Brzozowski, O Prologu ,,Dziadów” drezdeńskich i jego zagadkowym Duchu, w: tegoż, Odczytanie znaczeń. Studia o poezji Mickiewicza, Łódź 1997, s. 121–184.
16. M. Burta, Adam Mickiewicz i Jakub Boehme, w: Adam Mickiewicz i kultura światowa. Materiały Konferencji Międzynarodowej Grodno-Nowogródek, 11–17 maja 1997, pod red. J. Bachórza, t. 2, Gdańsk 1998.
17. M. Burta, Reszta prawd. ,,Zdania i uwagi” Adama Mickiewicza, Warszawa 2005.
18. M. Dalman, Bóg i człowiek w świecie III części ,,Dziadów” Adama Mickiewicza, Gdańsk 2008, s. 69.
19. P. Dehnel, Nihilizm jako konsekwencja idealizmu. F.H. Jacobiego krytyka filozofii transcendentalnej, w: tegoż, Antynomie rozumu. Z dziejów filozofii niemieckiej XVII i XIX wieku, Wrocław 1998, s. 114.
20. B. Dopart, Polska – Chrystusem narodów?, w: tegoż, Poemat profetyczny. O ,,Dziadach” drezdeńskich Adama Mickiewicza, Kraków 2002, s. 191–194.
21. Frankfurtczyk, Teologia niemiecka, przeł. P. Augustyniak, Warszawa 2013.
22. J. Garewicz, Jakuba Böhme spotkanie z Bogiem, ,,Znak” 1988, nr 12, s. 60.
23. J. Garewicz, Wprowadzenie w metafizykę Jakuba Böhmego, ,,Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej” 1987.
24. Grzegorz XVI, O liberalizmie, przeł. F. Rastafiński, Warszawa 2003, s. 19.
25. L. Górnicki, O wpływie myśli Jacoba Böhmego (1575–1624) na nowoczesną gnozę, w: Wpływy myśli hermetycznej Jakoba Böhmego na życie i twórczość Adama Mickiewicza oraz jej współczesna recepcja, pod red. L. Górnickiego, Katowice 2011, s. 149–150.
26. J. Jagodzińska, ,,Dziadów” cz. III Adama Mickiewicza jako ,,dramat eucharystyczny”, w: tejże, Misterium romantyczne. Liturgiczno-rytualne wymiary świata przedstawionego w III części ,,Dziadów” Adama Mickiewicza, ,,Nie- -Boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego i ,,Księdzu Marku” Juliusza Słowackiego, Toruń 2006, s. 116–120.
27. J. Kallenbach, Adam Mickiewicz, t. 2, Lwów 1926, s. 65.
28. Z. Kępiński, Widzenie Ks. Piotra jako hierofania narodu, w: tegoż, Mickiewicz hermetyczny, Warszawa 1980, s. 262–292.
29. J. Kleiner, Mickiewicz, t. 2: Dzieje Konrada, cz. 1, Lublin 1997, s. 314.
30. S. Kolbuszewski, Ziemski Mesjasz Narodów. O ,,Widzeniu Ks. Piotra”, Poznań 1930, s. 40.
31. L. Kołakowski, Filozoficzna rola reformacji, ,,Archiwum Historii Filozofii i Myśli Społecznej” 1969, s. 174–175.
32. J. Kosian, Mistyka Śląska. Mistrzowie duchowości śląskiej. Jakub Böhme, Anioł Ślązak i Daniel Czepko, Wrocław 2001.
33. H. Krukowska, ,,O nocy cicha skąd przychodzisz?” Adama Mickiewicza ,,Dziady” część III, w: tejże, Noc romantyczna. Mickiewicz, Malczewski, Goszczyński. Interpretacje, Białystok 1985, s. 192–913.
34. W. Kubacki, Arcydramat Mickiewicza. Studia nad III częścią ,,Dziadów”, Kraków 1951, s. 152.
35. Cz. Latawiec, ,,Dziady” Adama Mickiewicza. Nowe oświetlenie problemów, Poznań 1929, s. 26–27.
36. List do Joachima Lelewela, Rzym, 6 lutego [1830], w: A. Mickiewicz, w: tegoż, Dzieła…, t. 15: Listy. Część druga: 1830–1841, oprac. M. Dernałowicz, E. Jaworska, M. Zielińska, Warszawa 2003, s. 20.
37. K. Löwith, Wolter, w: tegoż, Historia powszechna i dzieje zbawienia. Teologiczne przesłanki filozofii dziejów, przeł. J. Mąrzecki, Kęty 2002, s. 100–110.
38. J. Ławski, Pielgrzym i Ewa, w: tegoż, Marie romantyków. Metafizyczne wizje romantyków. Mickiewicz. Malczewski. Krasiński, Białystok 2003, s. 237–242.
39. B. Markiewicz, B. Szymańska, Od mistycyzmu do symbolizmu (Jakub Boehme i Emanuel Swedenborg), Wrocław 1985.
40. M. Masłowski, ,,Zdania i uwagi” Adama Mickiewicza. Mądrość i samotność, ,,Pamiętnik Literacki” 1998, z. 4.
41. M. Masłowski, Wiara i historia, w: tegoż, Gest, symbol i rytuał polskiego teatru romantycznego, Warszawa 1998, s. 302–303.
42. A. Mickiewicz, Dziady. Część III, w: tegoż, Dzieła. Wydanie Rocznicowe, t. 3: Dramaty, oprac. Z. Stefanowska, Warszawa 1995.
43. A. Mickiewicz, Księgi pielgrzymstwa polskiego, w: tegoż, Dzieła. Wydanie Rocznicowe, t. 5: Proza artystyczna i pisma krytyczne, oprac. Z. Dokurno, Warszawa 1999, s. 21.
44. A. Mickiewicz, Wykład X, w: tegoż: Dzieła. Wydanie Rocznicowe, t. 11: Literatura słowiańska. Kurs czwarty, przeł. L. Płoszewski, oprac. J. Maślanka, Warszawa 1998, s. 128.
45. M. Nowak, ,,Czterdzieści i cztery”. Tropem nieznanego filozofa, w: Mickiewicz mistyczny, pod red. A. Fabianowskiego, E. Hoffmann-Piotrowskiej, Warszawa 2005, s. 112–121.
46. B. Oleksowicz, ,,Kładę me dłonie na […] szklanych harmoniki kręgach”, w: tegoż, „Dziady”, historia, romantyzm. Studia i szkice, Gdańsk 2008, s. 176.
47. S. Pigoń, Autograf ,,Zdań i uwag”, Wilno 1929.
48. S. Pigoń, Objaśnienia, w: A. Mickiewicz, Utwory dramatyczne, oprac. S. Pigoń, Warszawa 1955, s. 497.
49. S. Pigoń, Przypuszczalny ślad Swedenborga w III części ,,Dziadów”, w: tegoż, Z epoki Mickiewicza. Studia i szkice, Lwów 1922, s. 141–161.
50. J. Piórczyński, Absolut, człowiek, świat. Studium myśli Jakuba Böhmego i jej źródła, Warszawa 1991.
51. J. Piórczyński, Byt ludzki, w: tegoż, Pierwszy egzystencjalista. Filozofia absolutnej skoń- czoności Fryderyka Jacobiego, Wrocław 2006, s. 100–121
52. G. Poulet, Pisarze i przestrzeń, w: tegoż, Metamorfozy czasu. Szkice krytyczne, przeł. W. Błońska, D. Eska, A. Siemek, A. Stepnowski, P. Taranczewski, Warszawa 1977, s. 366–367.
53. J. Prokopiuk, Adam Mickiewicz o Böhmem, w: Wpływ myśli hermetycznej Jacoba Boehmego na życie i twórczość Adama Mickiewicza oraz jej współczesna recepcja, pod red. L. Górnickiego, Wieluń 2011.53. J. Prokopiuk, Adam Mickiewicz o Böhmem, w: Wpływ myśli hermetycznej Jacoba Boehmego na życie i twórczość Adama Mickiewicza oraz jej współczesna recepcja, pod red. L. Górnickiego, Wieluń 2011.
54. R. Przybylski, Nadprzyrodzony sens poczynań narodów, w: tegoż, Słowo i milczenie bohatera Polaków, s. 189–190.
55. R. Przybylski, Wzlot i upadek Bohatera Polaków, w: tegoż, Słowo i milczenie Bohatera Polaków. Studium o ,,Dziadach”, Warszawa 1993, s. 101–174.
56. G. Reale, Historia filozofii starożytnej, t. 3: Systemy epoki hellenistycznej, przeł. E.I. Zieliński, Lublin 1996, s. 294–297.
57. J. van Rijckenborgh, Elementarna filozofia nowoczesnego Różokrzyża, Wrocław 1999, s. 88.
58. L. Siemieński, Religijność i mistyka w życiu i poezji Adama Mickiewicza, Kraków 1871
59. Z. Stefanowska, Historia i profecja. Studium o ,,Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego” Adama Mickiewicza, Warszawa 1962, s. 248.
60. Z. Stefanowska, Posłowie, w: A. Mickiewicz, Dziady, oprac. Z. Stefanowska, Warszawa 1986, s. 125.
61. W. Szturc, Idea ,,wielkiej całości”. Od oświecenia ku romantyzmowi, w: tegoż, O obrotach sfer romantycznych. Studia o ideach i wyobraźni, Bydgoszcz 1997, s. 20–21.
62. H. Szucki, Mickiewicz a Böhme. (Przyczynki do mistyki polskiej), ,,Pamiętnik Literacki” 1929.
63. S. Świeżawski, Dzieje filozofii europejskiej XV wieku, t. 5: Wszechświat, Warszawa 1980, s. 383–385.
64. Tytus Lukrecjusz Karus, O rzeczywistości, przeł. A. Krokiewicz, Wrocław 1958.
65. G. Wehr, Jakob Böhme, przeł. J. Prokopiuk, Wrocław 1999.
66. W. Weintraub, ,,Dziadów” część trzecia: manifest profetyzmu, w: tegoż, Poeta i prorok. Rzecz o profetyzmie Mickiewicza, Warszawa 1988, s. 195.
67. W. Weintraub, Zagadkowy Duch w Prologu ,,Dziadów” części III, ,,Roczniki Humanistyczne” 1976, z. 1, s. 219–223.
68. A. Witkowska, Mickiewicz. Słowo i czyn, Warszawa 1975, s. 149.
69. A. Ziołowicz, Misterium jako fragment całości. O III części ,,Dziadów” Adama Mickiewicza, w: tejże, ,,Misteria polskie”. Z problemów misteryjności w dramacie romantycznym i młodopolskim, Kraków 1996, s. 42.
70. H. Życzyński, ,,Dziady” drezdeńskie Mickiewicza. W setną rocznicę, Lublin 1932, s. 43–44.