„Próba Norwida” – próba Przybosia. Rec.: Małgorzata Rygielska, „Przyboś czyta Norwida”. Katowice 2012

Kwiatkowska, Agnieszka

doi:0031-0514

Download

Title: „Próba Norwida” – próba Przybosia. Rec.: Małgorzata Rygielska, „Przyboś czyta Norwida”. Katowice 2012

References:

1. E. Balcerzan, Przyboś metafizyczny. W: Śmiech pokoleń – płacz pokoleń. Kraków 1997.
2. S. Barańczak, Obecność nieobecnego. W: Tablica z Macondo. Osiemnaście prób wytłumaczenia, po co i dlaczego się pisze. Londyn 1990.
3. E. Bloch, Czy istnieje przyszłość w przeszłości? Przeł. D. Niklas. W zb.: Tradycja i nowoczesność. Wybór J. Kurczewska, J. Szacki. Wstęp J. Szacki. Warszawa 1984.
4. P. Dakowicz, „Lecz ty spomnisz, wnuku...” Recepcja Norwida w latach 1939–1956. Rzecz o ludziach, książkach i historii. Warszawa 2011.
5. M. Delaperrière, Metafora absolutu. „Teksty Drugie” 1992, z. 4, s. 35-55.6. J. Duk, Julian Przyboś jako badacz literatury. W: Światło wmówione w słowo. Studia o Przybosiu – twórczość. Łódź 2003.
6. J. Duk, Julian Przyboś jako badacz literatury. W: Światło wmówione w słowo. Studia o Przybosiu – twórczość. Łódź 2003.
7. J. Fert, Norwidowskie inspiracje. Lublin 2004.
8. A. Kluba, Autoteliczność – referencyjność – niewyrażalność. O nowoczesnej poezji polskiej (1918–1939). Wrocław 2004.
9. E. Kraskowska, Przeczucia Przybosia. W zb.: Stulecie Przybosia. Red. E. Balcerzan, S. Balbus. Poznań 2002.
10. M. Kwaśny, Norwid – poeta źle rozumiany. „Pamiętnik Literacki” 1968, z. 4, s. 191-202.
11. J. Kwiatkowski, Świat poetycki Juliana Przybosia. Warszawa 1972.
12. B. Latawiec, Zapiski o „Zapiskach bez daty”. „Kresy” 1993, nr 14, s. 232.
13. Z. Łapiński, „Świat cały – jakże go zmieścić w źrenicy”. (O kategoriach percepcyjnych w poezji Juliana Przybosia). W zb.: Studia z teorii i historii poezji. Red. M. Głowiński. Seria 2. Wrocław 1970, s. 299–302.
14. A. Łaszowski, Poezja jako wyraz stylu życia. W zb.: O Julianie Przybosiu. Wspomnienia, studia, szkice. Red. T. Bujnicki, K. Heska-Kwaśniewicz. Katowice 1983.
15. H. Marciniak, Inwencje i repetycje. Formy doświadczenia poetyckiego w twórczości Juliana Przybosia. Kraków 2009.
16. A. Merdas, W wieczne zachwyceni. 30-dniowe rekolekcje z Norwidem. Kraków 2001.
17. C. Norwid, Krzyż i dziecko. W: Pisma wszystkie. Zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J. W. Gomulicki. T. 2. Warszawa 1971.
18. C. Norwid, Vade-mecum. Oprac. J. Fert. Wrocław 1990. BN I 271.
19. R. Nycz, Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze. Wyd. 2. Warszawa 1995.
20. T. Peiper, Metafory teraźniejszości. W: Tędy. – Nowe usta. Przedm., koment., bibliografia S. Jaworski. Oprac. tekstu, red. T. Podoska. Kraków 1972.
21. J. Przyboś, „Odpowiednie dać rzeczy słowo”. W: Linia i gwar. Szkice. T. 2. Kraków 1959.
22. J. Przyboś, Próba Norwida. W: Sens poetycki. Wyd. 2, powiększ. T. 1. Kraków 1967.
23. J. Przyboś, Utwory poetyckie. Oprac. R. Skręt. Przedm. J. Kwiatkowski. T. 1. Kraków 1984.
24. J. Przyboś, Zdumiewający poeta. „Przegląd Kulturalny” 1956, nr 12, s. 5.
25. M. Rygielska, Przyboś czyta Norwida. Katowice 2012.
26. S. Sawicki, Norwida walka z formą. Warszawa 1986.