Institutional creator:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Contributor:

Kamińska-Kaczmarek, Bożena (1961– ) : Promotor

Publisher:

Nencki Institute of Experimental Biology PAS

Place of publishing:

Warsaw

Description:

127 stron : ilustracje ; 30 cm ; Bibliografia ; Streszczenie w języku polskim

Degree name:

doktor nauk biologicznych

Degree discipline :

nauki biologiczne

Degree grantor:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN ; nadanie stopnia: 13.10.2023

Type of object:

Praca dyplomowa

Abstract:

Glejaki złośliwe są pierwotnymi nowotworami ośrodkowego układu nerwowego i pozostają jednymi z najtrudniejszych do leczenia guzów mózgu ze względu na inwazyjny fenotyp, immunosupresyjne mikrośrodowisko i anatomiczną lokalizację w ważnych obszarach mózgu. Heterogenność nowotworu i zwiększona ekspresja enzymów biorących udział w replikacji i naprawie DNA, osłabia skuteczność powszechnie stosowanych terapii, co prowadzi do nieuchronnego nawrotu nowotworu.Helikazy RecQ są uważane za „strażników genomu” i odgrywają fundamentalną rolę w procesach replikacji DNA, naprawie i utrzymaniu stabilności genomu. Rodzina helikaz RecQ składa się z kilku, strukturalnie podobnych enzymów, do których należy helikaza BLM (Bloom Syndrome). Zaangażowanie helikaz RecQ w powstawanie nowotworów i odpowiedzi na terapie złośliwych guzów mózgu nie jest w pełni poznane, dlatego podjęliśmy badania, aby wyjaśnić rolę BLM w tych procesach.Analiza danych z repozytorium The Cancer Genome Atlas (TCGA) i barwienie immunohistochemiczne skrawków licznych guzów wykazały, że ekspresja BLM zarówno na poziomie mRNA i białka jest podwyższona w glejakach o wysokim stopniu złośliwości (stopień 3 i 4 wg Światowej Organizacji Zdrowia). W glejakach złośliwych obecność BLM wykryto w cytoplazmie, podczas gdy w guzach łagodnych i tkance prawidłowej BLM był obecny głównie w jądrze komórkowym. Wysoki poziom białka BLM wykryto w kilku liniach komórkowych glejaka i pierwotnych hodowlach pochodzących od pacjentów. Aby wyjaśnić rolę BLM w glejakach, usunięto gen BLM w komórkach glejaków linii LN18 i LN229 stosując technikę edycji genomu CRISPR/Cas9. Usunięcie BLM (KO) miało niewielki wpływ na żywotność i proliferację komórek w warunkach podstawowych, jednak zmieniało odpowiedzi komórek na chemioterapeutyki. Było to szczególnie widoczne po zastosowaniu temozolomidu (TMZ, środek metylujący DNA, powszechnie stosowany w terapii glejaka wielopostaciowego) i olaparibu (OLA, inhibitor PARP). Nieoczekiwanie, komórki BLM KO były bardziej oporne na kombinację obu leków niż komórki z funkcjonalną helikazą BLM (WT), które umierały na drodze apoptozy. Co więcej, efekt ten występował tylko w przypadku połączenia TMZ z inhibitorami PARP. Komórki BLM KO nie były wrażliwe na inhibitory PARP, w przeciwieństwie do oczekiwanej syntetycznej śmiertelności. Komórki BLM KO wykazywały indukowane terapią starzenie komórkowe (LN229) lub poliploidię (LN18). Występowanie poliploidii w komórkach LN18 z niedoborem p53 było obniżone po przywróceniu funkcjonalnego białka p53. Co ciekawe, komórki LN18 i LN229 pozbawione helikazy RecQL4 reagowały na TMZ+OLA podobnie jak komórki WT, co wskazuje na wyspecjalizowane i niejednakowe funkcje helikaz z rodziny RecQ.W celu uzyskania informacji na temat funkcji różnych helikaz RecQ, przeprowadzono usunięcie genów blm i ecql4 u zarodków żab Xenopus, aby ocenić rolę helikaz w rozwoju embrionalnym. Odnotowano znaczną śmiertelność kijanek, a kijanki pozbawione funkcjonalnych helikaz wykazywały morfologiczne i funkcjonalne nieprawidłowości rozwojowe.Niniejsze badania pokazują ważne i specyficzne funkcje helikaz BLM i RecQL4 w odpowiedzi komórek glejaka na chemioterapię. Status mutacyjny i poziom ekspresji BLM jest szczególnie ważny przy łączeniu terapii TMZ z inhibitorami ARP. Ze względu na podwyższoną ekspresję BLM, która odwrotnie korelowała z przeżyciem pacjentów z glejakami złośliwymi, postulujemy, że BLM może być celem terapeutycznym. Proponujemy, że ocena poziomu BLM oraz statusu p53 i MGMT, jednego z enzymów naprawczych DNA, może być pomocna w wyborze właściwej terapii przeciw glejakom złośliwym

Detailed Resource Type:

Praca doktorska

Resource Identifier:

oai:rcin.org.pl:239130

Source:

IBD PAN, sygn. 20270 ; click here to follow the link

Language:

eng

Language of abstract:

pol

Rights:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Terms of use:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Copyright holder:

Publikacja udostępniona za pisemną zgodą autora

Digitizing institution:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk

Original in:

Biblioteka Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Access:

Otwarty