Kategoria ozdobności w retoryce jezuickiej: Maciej Kazimierz Sarbiewski, Zygmunt Lauksmin, Jan Kwiatkiewicz

Ryczek, Wojciech

doi:0031-0514

Download

Title: Kategoria ozdobności w retoryce jezuickiej: Maciej Kazimierz Sarbiewski, Zygmunt Lauksmin, Jan Kwiatkiewicz

Bibliografia:

1. B. Emrich, Topika i topoi. Przeł. J. Koźbiał. „Pamiętnik Literacki” 1977, z. 1, s. 235-263.
2. I. B. Ferrarius, Hesperides, sive de malorum aureorum cultura et usu libri quattuor. Romae: sumptibus H. Scheus, 1646.
3. I. B. Ferrarius, Orationes. Lugduni: sumptibus L. Prost haeredis Roville, 1625.
4. L. Flynn, Sources and Influences of Soarez’ „De arte rhetorica”. „The Quarterly Journal of Speech” t. 42 (1957).
5. A. Ines, Lechias, ducum, principum ac regum Poloniae ab usque Lecho deductorum elogia historicopolitica et panegyres lirycae [...]. Francofurti ad Viadrum: in officina typographica I. Coepselli, 1689.
6. M. Janik, Z dziejów wymowy w wieku XVII i XVIII. „Pamiętnik Literacki” t. 7 (1908), s. 265-277.
7. A. Kanon, Lyricorum libri IV, epodon liber unus et alter poematum continens Lechica admiranda caeteraque miscellanea. Cracoviae: in officina typographica Ch. Schedelii, 1643.
8. R. A. Katula, Quintilian on the Art of Emotional Appeal. „Rhetoric Review” 2003, nr 1.
9. M. Korolko, Retoryka w polskich kolegiach jezuickich. W zb.: Jezuici a kultura polska. Materiały sympozjum z okazji jubileuszu 500-lecia urodzin Ignacego Loyoli (1491–1991) i 450-lecia powstania Towarzystwa Jezusowego (1540–1990). Red. L. Grzebień, S. Obirek. Kraków 1993.
10. J. Kwiatkiewicz, Eloquentia reconditior ubi pleraque mira ab argumento rariora pleraque per varia admirabilis eloquentiae specimina tractantur. Pragae: typis Universitatis Carolo Ferdinandae, 1698.
11. J. Kwiatkiewicz, Phoenix rhetorum, seu rarioris Atticismi nec vulgaris eloquentiae fundamenta in usum oratorum proposita. Pragae: typis Academicis, 1690.
12. H. Lausberg, Retoryka literacka. Podstawy wiedzy o literaturze. Przekł., oprac., wstęp A. Gorzkowski. Bydgoszcz 2002.
13. S. Lauxmin, Praxis oratoria, sive Praecepta artis rhetoricae, quae ad componendam orationem scitu necessaria sunt, tam separatim singula, quam omnia simul exemplis expressa et ad aemulationem eloquentiae studiosis proposita. Monachium: typis L. Straue, 1658.
14. J. Z. Lichański, Retoryka od średniowiecza do baroku. Teoria i praktyka. Warszawa 1992.
15. P. Mack, A History of Renaissance Rhetoric, 1380–1620. Oxford 2011.
16. Methodus parandae omnis eloquentiae secundum doctrinam et praecepta Cypriani Soarii accommodata ad captum et praxim faciliorem studiosae Roxolanae iuventutis in Collegio Kijovo-Mohylaeano proposita Anno Domini 1713, mense Septembri 15. Bibl. Nauk. Uniwersytetu Kijowskiego, sygn. Ф 305 DC /п 251.
17. B. Nadolski, Wokół nauki o stylu w jezuickich retorykach. „Pamiętnik Literacki” 1963, z. 3, s. 81-89.
18. B. Natoński, Szkolnictwo jezuickie w Polsce w dobie kontrreformacji. W zb.: Wiek XVII – kontrreformacja – barok. Prace z historii kultury. Red. J. Pelc. Wrocław 1970, s. 309-337.
19. S. Obirek, Jezuici w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1564–1668. Działalność religijna, społeczno-kulturalna i polityczna. Kraków 1996.
20. B. Otwinowska, Modele i style prozy w dyskusjach na przełomie XVI i XVII wieku. (Wokół toruńskiej rozprawy Fabriciusa z 1619). Wrocław 1967.
21. L. Piechnik, Powstanie i rozwój jezuickiej „Ratio studiorum” (1548–1599). Kraków 2003.
22. Ratio atque institutio studiorum SJ, czyli Ustawa szkolna Towarzystwa Jezusowego (1599). Wstęp, oprac. K. Bartnicka, T. Bieńkowski. Warszawa 2000.
23. W. Ryczek, Odrodzenie retorycznego feniksa. Rec: Iwona Słomak, „Phoenix rhetorum” Jana Kwiatkiewicza. Wprowadzenie – przekład – opracowanie. Warszawa 2016. „Terminus” 2017, z. 2, s. 469–476.
24. Z. Rynduch, Jana Kwiatkiewicza „Phoenix rhetorum” jako traktat o wymowie barokowej. „Zeszyty Naukowe Wydziału Humanistycznego w Gdańsku” z. 1 (1962), s. 7-30.
25. Z. Rynduch, Nauka o stylach w retorykach polskich XVII wieku. Gdańsk 1967.
26. M. K. Sarbiewski, Wykłady poetyki / Praecepta poetica. Przeł., oprac. S. Skimina. BPP, B 5. Wrocław–Kraków 1958.
27. I. Słomak, „Phoenix rhetorum” Jana Kwiatkiewicza. Wprowadzenie – przekład – opracowanie. Warszawa 2016.
28. C. Soarez, De arte rhetorica libri tres ex Aristotele, Cicerone et Quintiliano praecipue deprompti. Ingolstadii: ex officina Ederiana, 1621.
29. K. Stawecka, Andrzej Kanon i jego poezje. „Roczniki Humanistyczne” 1996, z. 3, s. 275-283.
30. K. Stawecka, Maciej Kazimierz Sarbiewski – prozaik i poeta. Lublin 1989.
31. S. Śnieżewski, Terminologia retoryczna w „Institutio oratoria” Kwintyliana. Kraków 2014.
32. M. B. Topolska, Społeczeństwo i kultura w Wielkim Księstwie Litewskim od XV do XVIII wieku. Poznań – Zielona Góra 2002.
33. E. Ulčinaitė, Latinitas jako część litewskiej historii literatury i kultury. Przeł. B. Piasecka. „Terminus” 2004, z. 2, s. 31-39.
34. E. Ulčinaitė, Sarbiewski w retorykach XVII–XVIII wieku na Litwie. Sprawa imitacji. „Prace Historycznoliterackie”: Oświecenie. Kultura, myśl. Red. J. Platt. (Gdańsk) t. 17 (1995), s. 189-201.
35. E. Ulčinaitė, Teoria retoryczna w Polsce i na Litwie w XVII wieku. Próba rekonstrukcji schematu retorycznego. Wrocław 1984.
36. E. Ulčinaitė, Tradycja i nowatorstwo w wykładach retoryki w kolegiach jezuickich w XVII–XVIII wieku. W zb.: Jezuicka ars educandi. Prace ofiarowane Księdzu Profesorowi Ludwikowi Piechnikowi SJ. Red. M. Wolańczyk, S. Obirek. Kraków 1995.
37. G. Worpitz (1645–1720), Clara et praeclara methodus parandae eloquentiae secundum doctrinam et praecepta Cypriani Soarii e Societate Iesu. Coloniae Agrippinae: sumptibus E. Th. Kinchii, 1689.
38. G. Worpitz (1645–1720), Manuale rhetorum seu quaestiones in rhetoricam reverendi patris Cypriani Soarii e Societate Iesu. Pragae: typis I. C. Jerzabek, 1688.
39. J. Ziomek, Retoryka opisowa. Wrocław 1990.