Zmierzch edycji krytycznych?

Prussak, Maria

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Zmierzch edycji krytycznych?

Bibliografia:

1. M. Antoniuk, Słowo raz obudzone. Poezja Czesława Miłosza: próby czytania. Kraków 2015.
2. Archiwa i bruliony pisarzy. Odkrywanie. Red. M. Prussak, P. Bem, Ł. Cybulski. Warszawa 2017.
3. P. Bem, Dlaczego polskie edytorstwo naukowe nie istnieje. „Teksty Drugie” 2016, nr 1, s. 151-168.
4. P. Bem, Dynamika wariantu. Miłosz tekstologicznie. Warszawa 2017.
5. P. Bem, „Zachować intencję autora”. O szlachetnym kłamstwie w edytorstwie naukowym. „Tekstualia” 2017, nr 1, s.67-76.
6. M. Białoszewski, Pamiętnik z powstania warszawskiego. Przygot. ed. tomu A. Poprawa. Warszawa 2014.
7. P.-M. de Biasi, Genetyka tekstów. Przeł. F. Kwiatek, M. Prussak. Warszawa 2015.
8. W. Bruchnalski, Próba kanonu wydawniczego w zastosowaniu do zbiorowej edycji „Dzieł wszystkich” Mickiewicza. „Pamiętnik Literacki” t. 20 (1923), z. 1/4, s. 126-154.
9. J. Bryant, Płynny tekst. Teoria zmienności tekstów i edytorstwa w dobie książki i ekranu. Przeł. Ł. Cybulski. Warszawa 2020.
10. The Cambridge Companion to Textual Scholarship. Ed. N. Fraistat, J. Flanders. Cambridge, Mass., 2013.
11. T. Chachulski, Edytorstwo naukowe jako historia literatury i inne studia o poezji XVIII wieku. Warszawa 2019.
12. A. Chorowiczowa, Na marginesie nieznanych utworów Adama Asnyka. „Pamiętnik Literacki” t. 22/23 (1925/26), z. 1/4, s.504-514.
13. A. Chorowiczowa, O „Konfederatach barskich” Adama Mickiewicza. Warszawa 1922.
14. A. Chorowiczowa, Wydanie tekstów najnowszych w świetle niektórych publikacyj doby ostatniej. „Pamiętnik Literacki” t. 21 (1924/25), z. 1/4, s.386-396.
15. Ł. Cybulski, Krytyka tekstu na rozdrożach. Anglo-amerykańska teoria edytorstwa naukowego w drugiej połowie XX wieku. Warszawa 2017.
16. Devils and Angels. Textual Editing and Literary Theory. Ed. Ph. Cohen. Charlottesville, Va. – London 1991.
17. Electronic Text: Investigations in Method and Theory. Ed. K. Sutherland. Oxford 1997.
18. H. W. Gabler, The Text as Process and the Problem of Intentionality. „Text” 1987, nr 3.
19. Goethes „Iphigenie auf Tauris” in vierfacher Gestalt. Herausg. J. Baechtold. Freiburg im Breisgau – Tübingen 1883.
20. J. W. Goethe, Iphigenie auf Tauris. Ein Schauspiel. W: Schriften. T. 3. Leipzig 1787.
21. R. Grześkowiak, Stary druk jako podstawa edycji krytycznej. Preliminaria. W zb.: Jak wydawać teksty dawne. Red. K. Borowiec, D. Masłej, T. Mika, D. Rojszczak-Robińska. Poznań 2017.
22. W. Kruszewski, Mickiewiczowski rękopis „No 38” raz jeszcze. „Sztuka Edycji” 2018, nr 1, s.7-15.
23. R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego. Warszawa 2006.
24. J. J. McGann, A Critique of Modern Textual Criticism. Charlottesville, Va. – London 1992.
25. D. F. McKenzie, Bibliography and the Sociology of Text. Cambridge, Mass., 1999.
26. A. Mickiewicz, 22. [Snuć miłość...]. W: Wiersze Adama Mickiewicza w podobiznach autografów. Cz. 2: 1830–1855. Oprac. Cz. Zgorzelski. Red. nauk. Z. Stefanowska, M. Kalinowska. Wrocław 1998, s. [93] (podobizna), s. 122 (transliteracja).
27. A. Mickiewicz, [Dans l’homme de Dieu...] / [W mężu Bożym...]. W: Prose artistique. Contes, essais, fragments / Proza artystyczna. Opowiadania, szkice, fragmenty. Wstęp, oprac. J. Pietrzak-Thébault. Warszawa 2013.
28. A. Mickiewicz, Dziadów część III. Oprac. edytorskie Z. Stefanowska, współpr. M. Prussak. [T. 1:] Podobizny autografów; [t. 2:] Transliteracje, komentarze. Warszawa 1998.
29. A. Mickiewicz, Pieśń pielgrzyma. W: Poezje. T. 1: Poezje rozmaite. (1817–1854). Wyd. przygot. S. Pigoń. Lwów 1929, s. 410.
30. A. Mickiewicz, [„Te rozkwitłe świeżo drzewa...”]. W: Dzieła wszystkie. T. 1, cz. 3: Wiersze. 1829–1855. Oprac. Cz. Zgorzelski. Wrocław 1981, s. 50.
31. A. Mickiewicz, „Te rozkwitłe świeżo drzewa...” W: Pisma. T. 1. Paryż–Leipzig 1861, s. 414.
32. La Naissance du texte. Ensemble réuni par L. Hay. Paris 1989.
33. C. Norwid, Vade-mecum. Transliteracja autografu. Oprac., wstęp M. Grabowski. Łódź 2018.
34. Od redakcji. W zb.: Jak wydawać teksty dawne. Red. K. Borowiec, D. Masłej, T. Mika, D. Rojszczak-Robińska. Poznań 2017.
35. S. Pigoń, Jakiego Mickiewicza znamy? Garść uwag o tekstach i autografach jego dzieł. „Przegląd Warszawski” 1922, nr 12 (wrzesień), s. 316.
36. S. Pigoń, Kilka uwag o wydaniach krytycznych nowszych tekstów literackich. „Pamiętnik Literacki” t. 32 (1935), z. 1/4, s. 190-198.
37. Pracownia Herberta. Studia nad procesem tekstotwórczym. Red. M. Antoniuk. Kraków 2017.
38. M. Prussak, Co mówią autografy „Romantyczności”? „Polska Sztuka Ludowa. Konteksty” 2017, nr 3, s.194-198.
39. M. Prussak, Niestabilny tekst „Pana Tadeusza”. „Przekładaniec” 2020, nr 41 [w druku].
40. M. Prussak, Od słowa do słowa. Na marginesach krytyki tekstu. Warszawa 2013.
41. Przed-tekstowy świat. Z literackich archiwów XIX i XX wieku. Red. M. Woźniak-Łabieniec. Łódź 2020.
42. Samuel Beckett. Digital Manuscript Project. Na stronie: https://www.beckettarchive.org/ (data dostępu: 12 IX 2020).
43. Z. Stefanowska, Dodatek krytyczny. W: A. Mickiewicz, Dzieła. T. 3: Dramaty. Oprac. Z. Stefanowska. Warszawa 1995.
44. P. Shillingsburg, From Gutenberg to Google. Electronic Representations of Literary Texts. Cambridge, Mass., 2006.
45. J. Stillinger, Multiple Autorship and the Myth of Solitary Genius. Oxford 1991.
46. Text Editing, Print and the Digital World. Ed. M. Deegan, K. Sutherland. London – New York 2016.
47. M. Troszyński, Alchemia rękopisu. „Samuel Zborowski” Juliusza Słowackiego. Warszawa 2017.
48. Cz. Zgorzelski, Nad autografami Mickiewicza. „Pamiętnik Literacki” 1974, z. 3, s. 197-217.