Tadeusza Konwickiego literackie gry z podmiotem

Kłobukowski, Miłosz

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Tadeusza Konwickiego literackie gry z podmiotem

Bibliografia:

1. M. H. Abrams, Zwierciadło i lampa. Romantyczna teoria poezji a tradycja krytycznoliteracka. Przeł. M. B. Fedewicz. Gdańsk 2003.
2. J. Arlt, „Ja” Konwickiego. Kraków 2007.
3. J. Arlt, Mój Konwicki. Kraków 2002.
4. D. Attridge, Jednostkowość literatury. Przeł. P. Mościcki. Kraków 2007.
5. Z. Bauman, Nowoczesność i Zagłada. Przeł. T. Kunz. Kraków 2009.
6. J. Cieplińska, Gry i idee, czyli biograficzne wariacje Tadeusza Konwickiego. „Litteraria Copernicana” 2008, nr 1, s. 33-47.
7. P. Czapliński, Tadeusz Konwicki. Poznań 1994.
8. M. Czermińska, Hipoteza autorstwa. (O podmiocie dzieł wszystkich jednego autora). W zb.: Ja, autor. Sytuacja podmiotu w polskiej literaturze współczesnej. Red. D. Śnieżko. Warszawa 1996.
9. A. Fabianowski, Konwicki, Odojewski i romantycy. Projekt interpretacji intertekstualnych, Kraków 1999.
10. A. Fabianowski, Mickiewicz–Konwicki. Przygoda intertekstualna. W zb.: Mickiewicz a literatury słowiańskie. Z dziejów recepcji od modernizmu do współczesności. Red. E. Łoch. Lublin 2004, s. 133-151.
11. A. Fabianowski, Tadeusza Konwickiego myślenie Mickiewiczem. W zb.: Adam Mickiewicz i kultura światowa. Materiały Międzynarodowej Konferencji Naukowej, 12–17 maja 1997 roku. Grodno–Nowogródek, w 5 księgach. Ks. 4. Red. S. Musienka, M. Čarmin’ska. Grodno 1998.
12. J. Fuksiewicz, Tadeusz Konwicki. Warszawa 1967.
13. Horacy, Dwadzieścia dwie ody. Przeł A. Ważyk. Oprac. S. Stabryła. BN II 232. Wrocław 2004.
14. Horacy, Oda III 30: Exegi monumentum aere perennius. Przeł. L. Rydel. W: Wybór poezji. Oprac. J. Krókowski. BN II 25. Wrocław 1967.
15. M. Janion, Tam, gdzie rojsty. Przypadek romantycznego mediumizmu. W: Projekt krytyki fantazmatycznej. Szkice o egzystencjach ludzi i duchów. Warszawa 1991.
16. J. Jarzębski, Kariera „autentyku”. W: Powieść jako autokreacja. Kraków 1984.
17. P. Kaniecki, Samospalenia Konwickiego. Warszawa 2014.
18. P. Kaniecki, Wniebowstąpienia Konwickiego. Warszawa 2013.
19. M. Kłobukowski, Mityczna obecność Adama Mickiewicza w twórczości Tadeusza Konwickiego. „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza” R. 9 (2016), s. 521-547.
https://doi.org/10.18318/wiekxix.2016.29
20. M. Kłobukowski, Narcyz mityczny, romantyczny i współczesny. Przemiany archetypu sobowtóra w literaturze XIX i XX wieku. W zb.: Don Kichot i inni. Postacie mityczne w perspektywie komparatystycznej. Red. L. Wiśniewska. Bydgoszcz 2012, s. 57-81.
21. T. Konwicki, Czytadło. Warszawa 1996.
22. T. Konwicki, Dziura w niebie. Warszawa 1965.
23. T. Konwicki, Jesteśmy wciąż tacy sami. Rozm. przepr. T. Sobolewski. "Litteraria Copernicana" 2008, nr 1, s. 201-208.
24. T. Konwicki, Kalendarz i klepsydra. Warszawa 2005.
25. T. Konwicki, Kilka dni wojny, o której nie wiadomo, czy była. Lublin 2001.
26. T. Konwicki, Kompleks polski. Warszawa 1990.
27. T. Konwicki, Kronika wypadków miłosnych. Warszawa 1974.
28. T. Konwicki, Nic albo nic. Warszawa 1973.
29. T. Konwicki, Nowy Świat i okolice. Warszawa 1990.
30. T. Konwicki, Pamflet na siebie. Warszawa 1995.
31. T. Konwicki, Pamiętam, że było gorąco. Rozm. przepr. K. Bielas, J. Szczerba. Kraków 2001.
32. T. Konwicki, Rojsty. Warszawa 1996.
33. T. Konwicki, Sennik współczesny. Warszawa 1973.
34. T. Konwicki, Wiatr i pył. Teksty wybrali i do druku przygot. P. Kaniecki, T. Lubelski. Warszawa 2008.
35. T. Konwicki, Wschody i zachody księżyca. Warszawa 1990.
36. T. Konwicki, Zorze wieczorne. Warszawa 1991.
37. T. Konwicki, Zwierzoczłekoupiór. Warszawa 1969.
38. J. Kordys, Kategorie antropologiczne i tożsamość narracyjna. Szkice z pogranicza neurosemiotyki i historii kultury. Kraków 2006.
39. Z. Kurzowa, Elementy kresowe w języku powieści powojennej. Warszawa 1975.
40. T. Lubelski, Poetyka powieści i filmów Tadeusza Konwickiego (na podstawie analiz utworów z lat 1947–1965). Wrocław 1984.
41. A. Mickiewicz, Dziady. Część IV, w. 155. W: Dzieła. Wyd. Rocznicowe. T. 3: Dramaty. Oprac. Z. Stefanowska. Warszawa 1995.
42. A. Nasalska, Filozofia człowieka w prozie Tadeusza Konwickiego. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Humaniora” T. 31 (1976), s. 233-256.
43. A. Nasalska, Oszukani przez historię. O prozie Tadeusza Konwickiego. W zb.: Między literaturą a historią. Red. E. Łoch. Lublin 1986, s. 246-253.
44. S. Nowicki [S. Bereś], Pół wieku czyśćca: [czyli rozmowy z Tadeuszem Konwickim]. Warszawa 1986.
45. P. Ricoeur, O sobie samym jako innym. Przeł. B. Chełstowski. Naukowe oprac., wstęp M. Kowalska. Warszawa 2003.
46. D. Siwor, Między infantylizmem a dojrzałością, czyli o dzieciństwie w powieściach Tadeusza Konwickiego. W zb.: Kompleks Konwicki. Materiały z sesji naukowej zorganizowanej w dniach 27–29 października 2009 roku przez Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ oraz Wydział Polonistyki UJ. Red. A. Fiut, T. Lubelski, J. Momro, A. Morstin-Popławska. Kraków 2010, s. 111-131.
47. A. Stoff, Ja, autor. O funkcjach sygnatur w literaturze współczesnej. W zb.: Ja, autor. Sytuacja podmiotu w polskiej literaturze współczesnej. Red. D. Śnieżko. Warszawa 1996.
48. A. Stoff, Przemiany funkcji literatury w świecie współczesnym a jej zobowiązania wobec człowieka. W zb.: U progu trzeciego tysiąclecia. Red. A. Białecka, J. Jadacki. Warszawa 2001.
49. Z. Taranienko, Współautorstwo czytelnika. Rozmowa z Tadeuszem Konwickim. W: Rozmowy z pisarzami. Warszawa 1986.
50. Ch. Taylor, Etyka autentyczności. Przeł. A. Pawelec. Kraków 2002.
51. W pośpiechu. T. Konwicki rozmawia z P. Kanieckim. Wołowiec 2011.
52. J. Walc, Tadeusza Konwickiego przedstawianie świata. Warszawa 1975. Maszynopis pracy doktorskiej. Bibl. IBL PAN, sygn. masz. 1407.
53. B. Żynis, „To jest Konwicki, czy nie jest?” O podmiotowości sylleptycznej. „Litteraria Copernicana” 2008, nr 1, s. 49-59.