„Do Ciebie, Panie, pokornie wołamy...” – pieśń barska i jej melodyczne rodzeństwo

Pusz, Wiesław

doi:0031-0514

Download

Title: „Do Ciebie, Panie, pokornie wołamy...” – pieśń barska i jej melodyczne rodzeństwo

References:

1. Sz. Bielski, Pieśni narodowe z różnych autorów polskich zebrane. Warszawa 1812.
2. L. Cieślak, Pieśń polityczna oświecenia, dokument mało znany... Łódź 1991.
3. L. Cieślak, U źródeł nurtu narodowego w muzyce polskiej. Dla uczczenia 200-letniej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Łódź 1990.
4. Echa minionych lat (wiersze, pieśni z muzyką, marsze wojska polskiego z końca 18. i początku 19. wieku). Z. 1: Słowa, z. 2: Nuty. Zebrał i wydał J. Horoszkiewicz. Lipsk 1889.
5. Z. Goliński, Nieautoryzowane wydania pism Krasickiego. „Pamiętnik Literacki” 1959, z. 3/4, s. 215-259.
6. P. Hertz, Zbiór poetów polskich XIX w. Ułożył i oprac. P. Hertz. Ks. 7. Warszawa 1975.
7. Jeszcze Polska nie zginęła! Pieśni patriotyczne i narodowe. Zebrał F. Barański. Wyd. 6, pomnożone. Cz. 2: Słowa. Lwów, b. r.
8. J. Kitowicz, Pamiętniki, czyli Historia polska. Warszawa 1971.
9. M. Klimowicz, Oświecenie. Warszawa 1972.
10. I. Krasicki, Dzieła wybrane. T. 1. Oprac. Z. Goliński. Warszawa 1989.
11. I. Krasicki, Dzieła zebrane. T. 2: Zbiory wierszy. Oprac. T. Kostkiewiczowa. Poznań 2019.
12. J. I. Kraszewski, Polska w czasie trzech rozbiorów 1772–1799. Studia do historii ducha i obyczaju. T. 3. Poznań 1875.
13. Literatura barska. (Antologia). Wyd. 2, zupełnie zmien. Oprac. J. Maciejewski. BN I 108. Wrocław 1976.
14. K. Maksimowicz, Franciszek Jaksa Makulski. W zb.: Pisarze polskiego oświecenia. Red. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński. T. 2. Warszawa 1994, s. 535-556.
15. Oświecenie. Hasła ogólne, rzeczowe i osobowe. Oprac. E. Aleksandrowska z zespołem. Bibliografia literatury polskiej „Nowy Korbut”. Warszawa 1966.
16. Pisarze polskiego oświecenia. Red. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński. T. 1–3. Warszawa 1992–1996.
17. Poezja powstania kościuszkowskiego. Zebrał oraz zaopatrzył wstępem i objaśnieniami J. Nowak-Dłużewski. Kielce 1946.
18. W. Pusz, Literatura okolicznościowa – okazjonalna – ulotna – chwilowa. Próba rozróżnień. „Prace Polonistyczne” 2009, s. 11-24.
19. W. Pusz, Współistnienie romantyków z klasykami, czyli prawdziwy koniec polskiego oświecenia. W zb.: Na przełomie oświecenia i romantyzmu. O sytuacji w literaturze polskiej lat 1793–1830. Red. P. Żbikowski. Rzeszów 1999, s. 47-55.
20. A. Seweryn, Z Mozartem w tle: „Pieśń śpiewana na obiedzie w Sielcach pod Łazienkami dnia 7 września 1788 roku”. W zb.: Czytanie Trembeckiego. Red. J. Snopek, W. Kaliszewski, B. Mazurkowa. T. 1. Warszawa 2016, s. 315-331.
21. Słownik literatury polskiego oświecenia. Red. T. Kostkiewiczowa. Wrocław 1976.
22. M. Wagner, Obóz wojsk koronnych pod Bracławiem w latach 1791–1792. „Wschodni Rocznik Humanistyczny” t. 1 (2004), s. 61-72.
23. Wiersze polityczne czasu konfederacji targowickiej i sejmu grodzieńskiego 1793 roku. Oprac. K. Maksimowicz. Gdańsk 2008.
24. Wiersze polityczne Sejmu Czteroletniego. Z papierów E. Rabowicza oprac. K. Maksimowicz. Cz. 1: 1788–1789. Warszawa 1998.
25. Wiersze polityczne Sejmu Czteroletniego. Z papierów E. Rabowicza oprac. K. Maksimowicz. Cz. 2: 1790–1792. Warszawa 2000.
26. B. Wolska, Wiersze polityczne pierwszego rozbioru i sejmu delegacyjnego 1772–1775. Warszawa 2001.
27. J. Ziomek, Kontrafaktura. W zb.: Między tekstami. Intertekstualność jako problem poetyki historycznej. Studia. Red. J. Ziomek, J. Sławiński, W. Bolecki. Warszawa 1992, s. 108-128.