Fragment jako forma autobiografii : "Fantomy" i "Natura" Marii Kuncewiczowej

Woźnicka, Eliza

doi:0031-0514

Download

Title: Fragment jako forma autobiografii : "Fantomy" i "Natura" Marii Kuncewiczowej

References:

1. K. Bartoszyński, Konstrukcja czasu w literaturze polskiej XX wieku. (Szkic syntezy). W: Powieść w świecie literackości. Szkice. Warszawa 1991.
2. K. Вartoszуński, О fragmencie. W : Powieść w kwiecie literackości. Szkice. Warszawa 1991.
3. М. Вeaujour, Autobiografia i autoportret. Przeł. K. Faliсka. „Pamiętnik Literacki” 1979, z. 1, s. 317-336.
4. Ph. Beitchman, The Fragmentary Word. „Sub-Stance” 1983, nr 39.
https://doi.org/10.2307/3684490
5. М. Вlanсhot, L’Entretien infini. Paris 1969.
6. М. Вlanchot, Wokół Kafki. Przeł. K. Kocjan. Warszawa 1996.
7. J. Błoński, Widzieć jasno w zachwyceniu. Szkic literacki o twórczości Prousta. Kraków 1985.
8. A. Сieński, Pamiętniki i autobiografie światowe. Wrocław 1992.
9. M. Delaperrière, Fragment i całość, czyli dylematy nowoczesności. W: Dialog z dystansu. Studia i szkice. Kraków 1998.
10. E. Donato, Ruiny pamięci: fragmenty archeologiczne i artefakty tekstowe. Przeł. D. Gostyńska. „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 3, s.319-339.
11. J.-L. Galay, Problemy dzieła fragmentarycznego: Valéry. Przeł. A. Labuda. „Pamiętnik Literacki” 1978, z. 4, s. 365-396.
12. G. Gusdorf, Warunki i ograniczenia autobiografii. Przeł. J. Barczyński. „Pamiętnik Literacki” 1979, z. 1,s. 261-278.
13. W. Hilsbecher, Fragment o fragmencie. W: Tragizm, absurd i paradoks. Eseje. Wybór i wstęp S. Lichański. Przeł. S. Bławut. Warszawa 1972.
14. R. Humphrey, Strumień świadomości - techniki. Przeł. S. Amsterdamski. W zb.: Studia z teorii literatury. Archiwum przekładów „Pamiętnika Literackiego”. Red. M. Głowiński, H. Markiewicz. T. 1. Wrocław 1977, s. 225-251.
15. M. Janion, Świat jako pamięć. W: Odnawianie znaczeń. Kraków 1980.
16. C. G. Jung, Wspomnienia, sny, myśli. Spisane i podane do druku przez A. Jaffé. Przeł. R. Reszke, L. Kolankiewicz. Warszawa 1993.
17. B. Kazimierczyk, „Fantomy” i „Natura”, czyli sztuka godzenia antynomii. W: Dyliżans księżycowy. Opowieść o twórczości Marii Kuncewiczowej. Warszawa 1977.
18. B. Kazimierczyk, Okruchy życia w rzece wiecznej. [Wywiad z M. Kuncewiczową], W: Rozmowy z Marią Kuncewiczową. Wybór, oprac., posł. H. Zaworski. Warszawa 1983.
19. Т. Kłak, Ogród świata. O twórczości Marii Kuncewiczowej. W: M. Kuncewiczowa, Dwa księżyce. Lublin 1989.
20. M. Kuncewiczowa, Fantomy. Lublin 1989.
21. M. Kuncewiczowa, Natura. Lublin 1989.
22. А. Kurska, Fragment romantyczny. Wrocław 1989.
23. Ph. Lejeune, Pakt autobiograficzny. Przeł. A. W. Labuda. „Teksty” 1975, nr 5, s. 31-49.
24. F. H. Mautner, Maksymy, sentencje, fragmenty, aforyzmy. Przeł. M. Łukasiewicz. „Pamiętnik Literacki” 1978, z. 4, s. 297-307.
25. R. Nусz, O kolażu tekstowym. Zarys dziejów pojęcia. W: Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze. Warszawa 1993.
26. R. Nусz, Sylwy współczesne. Problem konstrukcji tekstu. Wrocław 1984.
27. Roland Barthes par Roland Barthes. Paris 1975.
28. W. Shumaker, English Autobiography: Its Emergence, Materials and Form. Berkeley 1954.
29. B. Sienkiewicz, Montaże - kronika widzenia. O poznaniu świata w powieści Debory Vogel "Akacje kwitną". W zb.: Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej. Red. E. Balcerzan, S. Wysłouch. Warszawa 1985, s. 259-281.
30. J. Sturrock, Nowy wzorzec autobiografii. Przeł. G. Cendrowska. „Pamiętnik Literacki” 1979, z. 1, s. 337-349.
31. D. Vogel, Akacje kwitną. Warszawa 1936.
32. H. Zaworska, Stylizacja życia. „Twórczość” 1975, nr 10, s. 106-110.