Wyszukiwanie zaawansowane
Wyszukiwanie zaawansowane
Wyszukiwanie zaawansowane
Wyszukiwanie zaawansowane
Wyszukiwanie zaawansowane
Pamiętnik Literacki Z. 1 (2018)
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Streszcz. ang. ; Zadanie finansowane przez Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza.
1. Adam Ważyk (1905–1982). „Rocznik Literacki” 1982 (wyd. 1988).
2. G. Agamben, Nagość. W: Nagość. Przeł. K. Żaboklicki. Warszawa 2010.
3. M. Baranowska, Surrealna wyobraźnia i poezja. Warszawa 1984.
4. M. Baranowska, Znałam Ważyka hermetycznego. „Twórczość” 1983, nr 8, s. 78.
5. T. Brzozowski, Orientacja wizualno-plastyczna w twórczości poetyckiej Adama Ważyka. Szczecin 1994.
6. P. Bürger, Teoria awangardy. Przeł. J. Kita-Huber. Red. nauk. K. Wilkoszewska. Kraków 2006.
7. M. Cywińska, Manufaktura snów. Rozważania o polskiej poezji nadrealistycznej. Warszawa 2007.
8. G. Debord, Społeczeństwo spektaklu oraz Rozważania o społeczeństwie spektaklu. Przekł., wstęp, koment. M. Kwaterko. Warszawa 2006.
9. M. Delaperrière, Polskie awangardy a poezja europejska. Studium wyobraźni poetyckiej. Przeł. A. Dziadek. Katowice 2004.
10. A. Dziadek, Rytm i podmiot w liryce Jarosława Iwaszkiewicza i Aleksandra Wata. Katowice 1999.
11. J. Fazan, Od metafory do urojenia. Próba patografii Tadeusza Peipera. Kraków 2010.
12. A. Filipowicz, Sztuka mięsa. Somatyczne oblicza poezji. Gdańsk 2013.
13. Ł. Garbal, D. Szczerba, Nota edytorska do reedycji miesięcznika „Europa”. „Teksty Drugie” 2008, nr 1/2, s.297-301.
14. J. Grądziel-Wójcik, „Jesteśmy czuli”. Polisensoryczność jako strategia poetycka polskich futurystów. W zb.: W kręgu literatury i języka. Red. M. Michalska-Suchanek. Gliwice 2012.
15. J. Grądziel-Wójcik, Prospekty i ścieżki awangardy. Przypadek Tadeusza Peipera. „Przestrzenie Teorii” 2014, nr 22.
16. G. Herling-Grudziński, Klęska i bunt dworzanina. W: Wyjścia z milczenia. Oprac. Z. Kudelski. Warszawa 1993.
17. Z. Hertz, Listy do Czesława Miłosza 1952–1979. Wybór, oprac. R. Gorczyńska. Paryż 1992.
18. A. Kluba, Autoteliczność, referencyjność, niewyrażalność. O nowoczesnej poezji polskiej (1918–1939). Wrocław 2004.
19. S. Koper, Życie prywatne elit władzy PRL. Warszawa 2015.
20. M. Koronkiewicz, Fachowy zwykły czytelnik. „Przerzutnia” 2015, nr 1. Na stronie: http://przerzutnia.pl/wp-content/uploads/2015/03/6-Koronkiewicz.pdf (data dostępu: 20 I 2016).
21. W. Krzysztoszek, Mit niespójności. Twórczość Adama Ważyka w okresie międzywojennym. Warszawa 1985.
22. P. Kuncewicz, Agonia i nadzieja. T. 2: Literatura polska od 1939. Warszawa 1993.
23. Z. Łapiński, „Psychosomatyczne są te moje wiersze”. (Impuls motoryczny w poezji Juliana Przybosia). „Teksty Drugie” 2002, nr 6, s. 9-17.
24. K. Makieła, Recykling wierszy – transgresje we wczesnej twórczości Adama Ważyka. W zb.: Pęknięcia, granice, przemiany. Tożsamościowe transgresje w literaturze XX i XXI wieku. Red. J. Wróbel. Współpr. A. Latocha, K. Makieła. Kraków 2013.
25. K. Masłoń, Kontrapunkty Jonasza Kofty. „Rzeczpospolita” 2011, nr z 16 VII.
26. P. Matywiecki, Twarz Tuwima. Warszawa 2007.
27. Cz. Miłosz, Inne abecadło. Kraków 1998.
28. Cz. Miłosz, Zaraz po wojnie. Korespondencja z pisarzami 1945–1950. Kraków 2007.
29. R. Nycz, Literatura: litery lektura. O tekście, interpretacji, doświadczeniu rozumienia i doświadczeniu czytania. Z dodaniem studium przypadku „Wagonu” Adama Ważyka. W: Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura. Warszawa 2012.
30. R. Nycz, Od teorii nowoczesnej do poetyki doświadczenia. W: Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura. Warszawa 2012.
31. R. Nycz, Tropy „ja”. Koncepcje podmiotowości w literaturze polskiej ostatniego stulecia. „Teksty Drugie” 1994, nr 2, s. 7-27.
32. J. Orska, Przełom awangardowy w dwudziestowiecznym modernizmie w Polsce. Kraków 2004.
33. T. Peiper, Poezja ciała. W: Tędy. – Nowe usta. Oprac., red. T. Podoska. Przedm., koment., nota biograf. S. Jaworski. Kraków 1972.
34. J. Przyboś, „Poiein” – znaczy: robić. W: Zapiski bez daty. Warszawa 1970.
35. J. Przyboś, Róża (II). W: Sytuacje liryczne. Wybór poezji. Wstęp, wybór E. Balcerzan, A. Legeżyńska. Koment. oprac. A. Legeżyńska. BN I 266. Wrocław 1989, s. 362.
36. B. Przymuszała, Szukanie dotyku. Problematyka ciała w polskiej poezji współczesnej. Kraków 2006.
37. Rozmowa z Adamem Ważykiem. W: J. Zięba, Rozmowy o Józefie Czechowiczu. Lublin 2006.
38. A. Sandauer, Byłem... Warszawa 1991.
39. R. Sendyka, Nowoczesny esej. Studium historycznej świadomości gatunku. Kraków 2006.
40. M. Shore, Kawior i popiół. Życie i śmierć pokolenia oczarowanych i rozczarowanych marksizmem. Przeł. M. Szuster. Warszawa 2008.
41. B. Sienkiewicz, Poznawanie i nazywanie. Refleksja cywilizacyjna i epistemologiczna w polskiej poezji modernistycznej. Kraków 2007.
42. J. Skurtys, Zwykły, wierny, mamroczący: „czytelnik” Adama Ważyka. „Przerzutnia” 2015, nr 1. Na stronie: http://przerzutnia.pl/wp-content/uploads/2015/03/5-Skurtys.pdf (data dostępu: 2 VIII 2016).
43. S. Sontag, Choroba jako metafora. – AIDS i jego metafory. Przeł. J. Anders. Kraków 2016.
44. M. Stala, Pejzaż człowieka. Młodopolskie wyobrażenia o duszy, duchu i ciele. Kraków 1994.
45. J. Szczęsna, A. Bikont, Lawina i kamienie. Pisarze wobec komunizmu. Warszawa 2006.
46. J. Trznadel, Wątpiący i empiryczny. W: Róże trzecie. Szkice o poezji współczesnej. Warszawa 1966.
47. L. Tyrmand, Dziennik 1954. Wersja oryginalna. Kraków 2011.
48. D. Walczak-Delanois, Inne oblicze awangardy. O międzywojennej poezji Jana Brzękowskiego, Jalu Kurka i Adama Ważyka. Poznań 2001.
49. A. K. Waśkiewicz, „Woń rzeźni i róż”. O erotyce Tadeusza Peipera. W: W kręgu „Zwrotnicy”. Studia i szkice z dziejów Krakowskiej Awangardy. Kraków–Wrocław 1983.
50. A. Wat, Korespondencja. Cz. 1. Wybór, oprac., przypisy, posł. A. Kowalczykowa. Warszawa 2005.
51. O. Watowa, Wszystko co najważniejsze... Warszawa 2011.
52. A. Ważyk, Dziwna historia awangardy. Warszawa 1976.
53. A. Ważyk, Kwestia gustu. W: Eseje literackie. Warszawa 1982.
54. A. Ważyk, Odpowiedź na ankietę. „Odrodzenie” 1949, nr 3, s. 1.
55. A. Ważyk, Przeczytałem „Mój wiek”. „Puls” 1987, nr 34, s. 52.
56. A. Ważyk, Przemiany Słowackiego. Essay. Warszawa 1955.
57. A. Ważyk, U modernistów. „Twórczość” 1977, nr 8, s. 80.
58. A. Ważyk, Wagon. Wiersze. Warszawa 1963.
59. A. Ważyk, Wiersze i dwa poematy. Wybór, posł. A. Sosnowski. Wrocław 2011.
60. A. Ważyk, Wybór poezji. Wstęp J. Trznadel. Warszawa 1967.
61. A. Ważyk, Zdarzenia. Warszawa 1977.
62. A. Ważyk, Zegary ciała. „Zeszyty Literackie” 1999, z. 65, s. 76.
63. E. Winiecka, O sylleptyczności tekstu literackiego. „Pamiętnik Literacki” 2004, z. 4, s. 137-157.
64. M. Zieliński, Powrót do Inkipo – Adam Ważyk. W zb.: Poeci Dwudziestolecia międzywojennego. Red. I. Maciejewska. Warszawa 1982.
oai:rcin.org.pl:66457 ; 0031-0514 ; 10.18318/pl.2018.1.7
IBL PAN, sygn. P.I.280 ; IBL PAN, sygn. P.I.30 ; kliknij tutaj, żeby przejść
Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Biblioteka Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
9 lip 2024
12 paź 2018
1558
https://rcin.org.pl./publication/84432
Nazwa wydania | Data |
---|---|
Skurtys J. - „Nieprzekraczalna jest bariera ciała”. Ucieleśnienia Adama Ważyka | 9 lip 2024 |
Kulesza, Dariusz
Jaworski, Stanisław
Tokarz, Bożena