Cyprian Norwid wobec parnasizmu w świetle swoich wypowiedzi

Krasuska, Anna

doi:2080-0851

Skip to main menu
Skip to search engine
Skip to content
Skip to footer

Download

Title: Cyprian Norwid wobec parnasizmu w świetle swoich wypowiedzi

References:

1. À M. Théodore de Banville. Réponse à son „Odelette”, „L’Artiste” 1857, nr z 13 IX, s. 29 .
2. Th. Banville, Hérodiade, „L’Artiste” 1856, t. 2, s. 93.
3. Th. Banville, Ma maladie, „L’Artiste” 1857, t. 2, s. 234.
4. Ch. Baudelaire, Fleurs du mal, „Revue des deux mondes” 1855, t. 10, s. 1079.
5. A. Brajerska-Mazur, Los geniuszów, czyli niezwykle paralelizmy w życiu i twórczości Gerarda Manleya Hopkinsa i Cypriana Kamila Norwida, w: Symbol w dziele Norwida, pod red. W. Rzońcy, Warszawa 2011.
6. A. Brajerska-Mazur, O przekładzie na język angielski wierszy Norwida „Śmierć”, „Do zeszłej…”, „Finis”, „Pamiętnik Literacki” 1966, z. 4, s. 225.
7. M. Delaperrière, Norwid i Baudelaire: zbliżenie przez sztukę, w: Od tematu do rematu. Przechadzki z Balcerzanem, red. T. Mizerkiewicz i A. Stankowska, Poznań 2007.
8. Z. Dokurno, Kompozycje utworów lirycznych Norwida (do roku 1852), Poznań 1965, s. 128.
9. E. Estève, Leconte de Lisle. L’homme et l’oeuvre, Paris 1920, s. 196.
10. R. Fieguth, Norwid und die deutsche Kultur, w: Suche die Meinung. Karl Dedecius, dem Übersetzer und Mittler, zum 65. Geburtstag, hrsg. von E. Grözinger, A. Lawaty, Wiesbaden 1986.
11. R. Fieguth, Symbolizmy w Quidamie, w: Symbol w dziele Cypriana Norwida, pod red. W. Rzońcy, Warszawa 2011, s. 89.
12. Figure de caractère, „L’Artiste” 1868, t. 6, s. 304.
13. P. Flottes, Leconte de Lisle. L’homme et l’oeuvre, Paris 1954, s. 147.
14. French literature series, ed. B. Norman, University of South Carolina 1997, t. 21, s. 69.
15. Th. Gautier, À une robe rose, „L’Artiste” 1850, t. 4, s. 125.
16. Th. Gautier, Émaux et camées, Paris 1954, s. 133.
17. Th. Gautier, Introduction, „L’Artiste” 1856, t. 3, s. 4.
18. Th. Gautier, L’Aveugle, „L’Artiste” 1856, t. 2, s. 9.
19. T. Gautier, Panna de Maupin, przeł. i wstępem opatrzył T. Żeleński (Boy), Warszawa 1958, s. 52.
20. Th. Gautier, Préface, w: tegoż, Œuvres. Poésies, Paris 1890, s. 5.
21. J.W. Gomulicki, Wstęp, w: C. Norwid, Czarne kwiaty. Białe kwiaty, Warszawa 1965, s. 43.
22. M. Grzędzielska, Cyprian Norwid i parnas polski, „Studia Norwidiana 1984, t. 2, s. 29–44.
23. G. Halkiewicz-Sojak, Między karczmą a salonem – Norwid o sztuce flamandzkiej i… polskiej, w: Norwid – artysta. W 125. rocznicę śmierci poety, pod red. K. Trybusia, W. Ratajczaka, Z. Dambek, Poznań 2008, s. 62.
24. A. Houssaye, Le style antique et italien dans la peinture flamande et hollandaise, „L’Artiste” 1868, nr z 1 II, s. 156.
25. A. Houssaye, Rembrandt et son école, „L’Artiste” 1847, t. 8, s. 65.
26. H.R. Jauss, Przedmowa do pierwszego niemieckiego wydania „Vade-mecum“ C. Norwida, przeł. M. Kaczmarski, „Studia Norwidiana” 1985/1986, nr 3–4.
27. E. Kasperski, Świat wartości Norwida, Warszawa 1981, s. 123.
28. E. Kasperski, Wolność i forma. Dwa bieguny liryki Norwida, w: Liryka Cypriana Norwida, red. P. Chlebowski, W. Toruń, Lublin 2003, s. 98.
29. M. Kuziak, Poeta trudny. Tezy o idiomatyczności Norwida (na marginesie interpretacji), w: Trudny Norwid, pod red. P. Chlebowskiego, Lublin 2013, s. 88, zob. też: W. Toruń, Wokół Norwidowskiej koncepcji słowa, Lublin 2003.
30. Ch. Labitte, Poetae minores, „Revue des deux mondes” 1843, t. 3, s. 127.
31. A. Lisiecka O baudelairyzmie „Vade-mecum”, „Twórczość” 1968, nr 3, s. 77–89.
32. L. de Lisle, Do współczesnych, przeł. M. Zięba, w: tegoż, Poezje, wyb., oprac. i wstęp J. Strasburger, Warszawa 1980, s. 123.
33. X. Marmier, La Russie en 1842. Varsovie et la Pologne sous le régime russe, „Revue des deux mondes” 1843, t. 2, s. 50.
34. A. Mazur, Parnasizm w poezji polskiej II połowy XIX wieku i początku XX wieku, Opole 1993, s. 45.
35. P. Moreau, Le romantisme, Paris 1962, s. 373.
36. A. van Nieukerken, Ironiczny konceptyzm. Nowoczesna polska poezja metafizyczna w kontekście anglosaskiego modernizmu, Kraków 1998.
37. C. Norwid, Le Prisonnier, „L’Artiste” 1868, t. 6, s. 454.
38. C. Norwid, Listy 1862–1872, w: tegoż, Pisma wszystkie, zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J.W. Gomulicki, Warszawa 1971, t. 9, s. 226.
39. Norwid – poeta europejski (w 75. rocznicę śmierci), „Nowa Kultura” 1958, nr 22.
40. L. Peisse, Le salon de 1843, „Revue des deux mondes” 1843, t. 2, s. 85.
41. C. Pichois, Littérature française. Le romantisme, t. 2: 1843–1869, Paris 1979, s. 317.
42. G. Planche, La Poésie et les poètes en France en 1853, „L’Artiste” 1853, t. 3, s. 1194.
43. D. Plucińska, Sentencjonalność Norwida. O Vade-mecum i „trylogii włoskiej”, Lublin 2005, s. 204.
44. S. Prudhomme, Poésies intimes, „Revue des deux mondes” 1870, t. 87, s. 1009.
45. E. Rivaroli, Poétique parnassienne d’après Théodore de Banville, Paris 1915, s. 159.
46. S. Rzepczyński, Wokół nowel „włoskich” Norwida. Z zagadnień komunikacji literackiej, Słupsk 1996.
47. W. Rzońca, Premodernizm Norwida – na tle symbolizmu literackiego drugiej połowy XIX wieku, Warszawa 2013, s. 96–115.
48. K. Samsel, Norwid–Conrad. Epika w perspektywie modernizmu, Warszawa 2015.
49. S. Sawicki, Wstęp do: C. Norwid, Wiersze, Lublin 1991, s. 34.
50. Słownik języka polskiego pod. red. S. Lindego, t. 3, Warszawa 1812 [hasło „rym”].
51. Z. Sudolski, Norwid. Opowieść biograficzna, Warszawa 2003, s. 172.
52. Th. de Banville Petit traité de poésie française, Paris 1872, s. 5.
53. K. Wyka, Cyprian Norwid. Studia, artykuły, recenzje, Kraków 1989, s. 7–66.
54. M. Żurowski, Norwid i Gautier, w: Nowe studia o Norwidzie, pod red. J.W. Gomulickiego i J.Z. Jakubowskiego, Warszawa 1961, s. 168–190.