Cyprian Kamil Norwid i Gérard de Nerval wobec średniowiecznej recepcji postaci Orfeusza

Kowalska, Magdalena

doi:2080-0851

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: Cyprian Kamil Norwid i Gérard de Nerval wobec średniowiecznej recepcji postaci Orfeusza

Bibliografia:

1. K. Bielawski, Dawny żal („palaion penthos”) Persefony – twarze Kory w kulcie i micie starożytnej Grecji, w: Persefona, czyli dwie strony rzeczywistości, pod red. M. Cieśli-Korytowskiej, M. Sokalskiej, Kraków 2010.
2. L. Cybenko, Orfeusz modernistów. Metamorfozy mitu w twórczości Rainera Marii Rilkego, w: Ateny, Rzym, Bizancjum. Mity Śródziemnomorza w kulturze XIX i XX wieku, pod red. J. Ławskiego i K. Korotkicha, Białystok 2008, s. 370–371.
3. G. Duby, Rycerz, kobieta i ksiądz. Małżeństwo w feudalnej Francji, Warszawa 1986.
4. M. Eliade, Miłość mistyczna i rycerstwo duchowe, przeł. L. Kolankiewicz, „Dialog” 1992, nr 5, s. 87–93.
5. A. Fairlie, Imagination and Language. Collected Essays on Constant, Baudelaire, Nerval and Flaubert, Cambridge 1984.
6. J. B. Friedman, Orphée au Moyen Âge, Fribourg 1999.
7. H. Guest, The Artist on the Artist, Exeter 2000, s. 197.
8. G. Halkiewicz-Sojak, Orfeusz Mickiewicza, Krasińskiego i Norwida na tle tradycji motywu, w: Inspiracje Grecji antycznej w dramacie doby romantyzmu, red. M. Kalinowska, Toruń 2001.
9. G. Halkiewicz-Sojak, Ślad Persefony w późnych utworach Juliusza Słowackiego i Cypriana Norwida, w: Persefona, czyli dwie strony rzeczywistości, pod red. M. Cieśli-Korytowskiej, M. Sokalskiej, Kraków 2010, s. 44.
10. Kobieta-wąż: wokół legendy Meluzyny, w: K. Dybeł, B. Marczuk, J. Prokop, Historia literatury francuskiej, Warszawa 2007, s. 87–88.
11. Król Orfej i inne ballady szkockie i angielskie, wyb. i przetłum. W. Dulęba, Kraków 1984, s. 49–50, 164.
12. H. Krukowska, Orfizm Leopolda Staffa, w: Ateny, Rzym, Bizancjum. Mity Śródziemnomorza w kulturze XIX i XX wieku, pod red. J. Ławskiego i K. Korotkicha, Białystok 2008,s. 362.
13. Le catalogue de la chanson folklorique française, t. 3–4, Paris 1987.
14. G. de Nerval, Aurelia, w: tegoż, Sylwia i inne opowiadania, przeł. L. Choromański, Warszawa 1960, s. 8.
15. G. de Nerval, El Desdichado, przeł. A. Ważyk, w: Antologia poezji francuskiej, t. 3: Od Chateaubrianda do Germaina Nouveau, Warszawa 2000, s. 240–243.
16. G. de Nerval, El Desdichado, w: Francuska poezja miłosna. Antologia, przeł. J. Dackiewicz, Warszawa 1997.
17. C. K. Norwid, Beatrix, w: tegoż, Wiersze wybrane, Warszawa 2000, s. 338–340.
18. C. K. Norwid, Milczenie, w: tegoż, Pisma wszystkie, zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J. W. Gomulicki, t. 6: Proza, cz. 1, Warszawa 1971, s. 243–244.
19. M. Pastoureau, Le soleil noir de la mélancolie. Nerval lecteur des images médiévales, w: tegoż, Une histoire symbolique du Moyen Âge occidental, Paris 2004, s. 322.
20. R. Pernoud, Kobieta w czasach katedr, przeł. I. Badowska, Katowice 2009.
21. Persefona, czyli dwie strony rzeczywistości, pod red. M. Cieśli-Korytowskiej, M. Sokalskiej, Kraków 2010.
22. E. Pound, Duch romański, przeł. i posłowiem opatrzył L. Engelking, Warszawa 1999.
23. Z. Przychodniak, Śpiew Orfeusza. Od „Lambra” do „Kordiana”, w: Antyk romantyków – model europejski i wariant polski. Rekonesans, red. M. Kalinowska, B. Paprocka-Podlasiak, Toruń 2003.
24. J.-P. Richard, Magiczna geografia Nervala, w: tegoż, Poezja i głębia, przeł. T. Swoboda, Gdańsk 2008, s. 27.
25. D. de Rougemont, Miłość a świat kultury zachodniej, przeł. L. Eustachiewicz, Warszawa 1999.
26. J.-P. Roux, Kobieta w historii i w micie, przeł. B. Szczepańska, Warszawa 2010.
27. C. Rowiński, Orfeusz i Eurydyka, w: Mit, człowiek, literatura, red. S. Stabryła, Warszawa 1992, s. 112.
28. W. Scott, Ivanhoe, przeł. T. Tatarkiewicz, Warszawa 1972, s. 133.
29. M. Siwiec, Orfeusz romantyków. Mit o Orfeuszu w twórczości Juliusza Słowackiego i Gérarda de Nerval w kontekście epoki, Kraków 2002, s. 16.
30. B. Sosień, Persefona czy Eurydyka? Antyteza czy inwersja? Francuski romantyzm, w: Persefona, czyli dwie strony rzeczywistości, pod red. M. Cieśli-Korytowskiej, M. Sokalskiej, Kraków 2010, s. 60.
31. P. Śniedziewski, Mallarmé – Norwid. Milczenie i poetycki modernizm we Francji oraz w Polsce, Poznań 2008, s. 288.
32. J. Tomkowski, Ciemne skrzydła Ikara, Warszawa 2009, s. 54.
33. M. Wozaczyńska, Muzyka średniowiecza, Gdańsk 1998, s. 15.
34. M. Żurowski, Norwid i symboliści, w: tegoż, Między renesansem a awangardą. O literaturze europejskiej z perspektywy komparatysty, Warszawa 2007, s. 203.