„Łzy Ariadny”. Cykl poetycki Jarosława Marka Rymkiewicza jako afirmacja istnienia w nicości

Wojda, Dorota

doi:0031-0514

Download

Title: „Łzy Ariadny”. Cykl poetycki Jarosława Marka Rymkiewicza jako afirmacja istnienia w nicości

References:

1. W. Blake, Dziewczynka zbłąkana. Przeł. A. Pomorski. „Literatura na Świecie” 1989, nr 7, s. 247–248.
2. H. Cixous, C. Clément, The Newly Born Woman. Transl. B. Wing. Introd. S. M. Gilbert, Minneapolis 1986.
3. G. Colli, Pani Labiryntu. W: Narodziny filozofii. Przeł. i wstępem opatrz. S. Kasprzysiak. Warszawa–Kraków 1997.
4. Cykl literacki w Polsce. Red. K. Jakowska, B. Olech, K. Sokołowska. Białystok 2001.
5. Cykle i cykliczność. Prace dedykowane Pani Profesor Krystynie Jakowskiej. Red. A. Kieżuń, D. Kulesza. Białystok 2010.
6. G. Deleuze, Tajemnica Ariadny według Nietzschego. W: Nietzsche. Przeł. B. Banasiak. Warszawa 2000.
7. J. Derrida, Freud i scena pisma. W: Pismo i różnica. Przeł. K. Kłosiński. Warszawa 2004.
8. J. Derrida, Herezja, tajemnica i odpowiedzialność. Europa Jana Patočki. Przeł. A. Drop. „Logos i Ethos” 1993, nr 1, s. 138.
9. J. Derrida, Psyché. Odkrywanie innego. Przeł. M. P. Markowski. W zb.: Postmodernizm. Antologia przekładów. Wybór, oprac. i przedm. R. Nycz. Kraków 1997.
10. R. Dobrowolski, Przed kim zatańczył już Dionizos? W zb.: Kultura i tragiczność. Red. K. Łukasiewicz, D. Wolska. Wrocław 2007.
11. M. Eliade, Opętanie w kulcie Dionizosa. Przeł. L. Kolankiewicz. „Dialog” 1987, nr 11/12.
12. R. Fieguth, O teorii cyklu poetyckiego. W: Rozpierzchłe gałązki. Cykliczne i skojarzeniowe formy kompozycyjne w twórczości Adama Mickiewicza. Przeł. M. Zieliński. Warszawa 2002.
13. M. Foucault, Sobąpisanie. Przeł. M. P. Markowski. W: Szaleństwo i literatura. Powiedziane, napisane. Wybór i oprac. T. Komendant. Przeł. B. Banasiak i in. Posł. M. P. Markowski. Warszawa 1999.
14. J. G. Frazer, Złota gałąź. Przeł. H. Krzeczkowski. Przedm. J. Lutyński. Warszawa 1978.
15. A. Fulińska, Naśladowanie i twórczość. Renesansowe teorie imitacji, emulacji i przekładu. Wrocław 2000.
16. M. Głowiński, Dystychy balladowe Leśmiana. W zb.: Z teorii i historii literatury. Red. K. Budzyk. Wrocław 1963.
17. M. Głowiński, Maska Dionizosa. W: Mity przebrane. Kraków 1994.
18. J. Iwaszkiewicz, Wieczór zaszedł w szare góry... W: Wiersze zebrane. Warszawa 1968.
19. K. Kerényi, Dionizos. Archetyp życia niezniszczalnego. Przeł. I. Kania. Kraków 1997.
20. K. Kerényi, Nietzsche und Ariadne. W: Der höhere Standpunkt. München 1971.
21. K. Kłosińska, Czytać na marginesie, pisać na marginesie. „Katedra Gender Studies UW” 2001, nr 3, s. 141.
22. K. Kłosińska, Żyć utratą. W: Miniatury. Czytanie i pisanie „kobiece”. Katowice 2006.
23. E. Krause, Ryszard Strauss. Człowiek i dzieło. Przeł. K. Bula. Posł. B. Pociej. Kraków 1983.
24. A. Krokiewicz, Studia orfickie. Moralność Homera i etyka Hezjoda. Warszawa 2000.
25. A. Krokiewicz, Zarys filozofii greckiej. (Od Talesa do Platona). Warszawa 1971.
26. W. Lengauer, Dionizos w świecie zwierząt. „Przegląd Historyczny” 1996, z. 2, s. 317.
27. B. Leśmian, Poezje zebrane. Oprac. J. Trznadel. Warszawa 2010.
28. A. Lubaszewska, Co jest ukryte w tym, co widoczne. (Cykl poetycki i dedykacja w tomikach „Biblioteki Poezji Młodej Polski”). W zb.: W kręgu Młodej Polski. Prace ofiarowane Marii Podrazie-Kwiatkowskiej. Red. M. Stala, F. Ziejka. Kraków 2001.
29. D. C. Maleszyński, Pszczoła-„archipoeta” (teoria „mimesis” w dawnej metaforze). W: Człowiek w tekście. Formy istnienia według literatury staropolskiej. Poznań 2002.
30. F. Nietzsche, Żale Ariadny. W: Dytyramby dionizyjskie. Przeł. S. Wyrzykowski. Warszawa 1904.
31. Od Kochanowskiego do Mickiewicza. Szkice o polskim cyklu poetyckim. Red. B. Kuczera-Chachulska. Warszawa 2004.
32. O poezji, muzyce i kotach – rozmowa Pocieja z Rymkiewiczem w Milanówku. Rozm. prowadziła i oprac. M. Bojanowska-Pomierny. „Arcana” 1999, nr 5, s. 34–35.
33. Polski cykl liryczny. Red. K. Jakowska, D. Kulesza. Białystok 2008.
34. C. Rowiński, Orfeusz i Eurydyka. W zb.: Mit, człowiek, literatura. Wstęp i red. nauk. S. Stabryła. Warszawa 1992.
35. J. M. Rymkiewicz, Czym jest klasycyzm. Manifesty poetyckie. Warszawa 1967.
36. J. M. Rymkiewicz, Dlaczego romantycy umierali młodo? W zb.: Style zachowań romantycznych. Propozycje i dyskusje sympozjum, Warszawa, 6–7 grudnia 1982 r. Red. M. Janion, M. Zielińska. Warszawa 1986.
37. J. M. Rymkiewicz, Do widzenia gawrony. Warszawa 2006.
38. J. M. Rymkiewicz, Gustave Moreau „Głowa Orfeusza” (1865). „Twórczość” 2008, nr 6, s. 6.
39. J. M. Rymkiewicz, Jesienna pieśń Czarnej Królowej. „Arcana” 2007, nr 5, s. 5–7.
40. J. M. Rymkiewicz, Komentarze. W: O. Mandelsztam, Trzydzieści trzy wiersze i kilka fragmentów. Przekłady i komentarze Jarosława Marka Rymkiewicza. Kraków 2003.
41. J. M. Rymkiewicz, Mickiewicz i my. Zapis dyskusji panelowej z 19 listopada 2005 zorganizowanej przez Pracownię Romantyczną IBL PAN i Uniwersytet Gdański z okazji Roku Mickiewiczowskiego. W zb.: Śmierć Mickiewicza. Teksty i rozmowy w Roku Mickiewiczowskim 2005. Red. K. Czeczot, M. Zielińska. Warszawa 2008.
42. J. M. Rymkiewicz, Myśli różne o ogrodach. Dzieje jednego toposu. Warszawa 1968.
43. J. M. Rymkiewicz, Przez zwierciadło. Kraków 2003.
44. J. M. Rymkiewicz, Skamander. W zb.: Literatura polska 1918–1975. T. 1: Literatura polska 1918–1932. Red. nauk. A. Brodzka, H. Zaworska, S. Żółkiewski. Warszawa 1975.
45. J. M. Rymkiewicz, Thema regium. Warszawa 1978.
46. J. M. Rymkiewicz, Zachód słońca w Milanówku. Warszawa 2002.
47. J. M. Rymkiewicz, Znak niejasny, baśń półżywa. Warszawa 1999.
48. W. Rymkiewicz, Ktoś i nikt. Wprowadzenie do lektury Heideggera. Wrocław 2002.
49. P. Santarcangeli, Księga labiryntu. Przeł. I. Bukowski. Red. nauk. A. Krawczuk. Warszawa 1982.
50. Siew Dionizosa. Inspiracje Grecji antycznej w teatrze i dramacie XX wieku w Europie Środkowej i Wschodniej. Rekonesans. Red. J. Axer, Z. Osiński. Warszawa 1997.
51. T. Zieliński, Dionizos w religii i poezji. W: Szkice antyczne. Wybór A. Biernacki. Wstęp J. Parandowski. Kraków 1971.
52. Semiotyka cyklu. Cykl w muzyce, plastyce i literaturze. Red. M. Demska-Trębacz, K. Jakowska, R. Sioma. Białystok 2005.
53. Ta dziwna instytucja zwana literaturą. Z Jacques’em Derridą rozmawia Derek Attridge. Przeł. M. P. Markowski. W zb.: Dekonstrukcja w badaniach literackich. Red. R. Nycz. Gdańsk 2000.
54. J. Trzynadlowski, Kompozycja cyklu literackiego. Wrocław 1967.
55. W. Wantuch, O poetyce cyklu lirycznego. W zb.: Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej. Red. E. Balcerzan, S. Wysłouch. Warszawa 1985.