"Noc tysiączna druga" Norwida. Kultura i poezja

Borkowska, Grażyna

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: "Noc tysiączna druga" Norwida. Kultura i poezja

Bibliografia:

1. B. Andrzejewski, Przyroda i język. Filozofia wczesnego romantyzmu w Niemczech. Warszawa-Poznań 1989.
2. B. Andrzejewski, Wilhelm von Humboldt. Warszawa 1989.
3. M. Bachtin, Słowo wpowieści. W: Problemy literatury i estetyki. Przeł. W. Grajewski. Warszawa 1982.
4. H. Buczyńska, Peirce. Warszawa 1966.
5. J. Derrida, Głos i fenomen. Wprowadzenie do problematyki znaku w fenomenologii Husserla. Przeł. B. Banasiak. Warszawa 1997.
6. J. Derrida, Niewczesne aforyzmy. Przeł. M. P. Markowski. „Literatura na Świecie” 1998, nr 11/12, s. 9, s. 5-23.
7. M. Detienne, L’Ecriture inventive. (Entre la voix d’Orphée et l’intelligence de Palamede). „Critique” nr 475 (decembre 1986).
8. M. Frank, Tekst i jego styl. Schleiermachera teoria języka. Przeł. A. Bielik. W zb.: Studia zfilozofii niemieckiej. T. 1: Hermeneutyczna tożsamość filozofii. Toruń 1994.
9. H.-G. Gadamer, Prawda i metoda. Zarys hermeneutyki filozoficznej. Przeł. B. Baran. Kraków 1993.
10. W. Grajewski, Bachtin o powieści. W: Maszyny dialogowe. (1977). Kraków 2003.
11. J. Habermas, Modernizm - niedokończony projekt. Przeł. M. Łukasiewicz. W zb.: Postmodernizm. Antologia przekładów. Red. R. Nycz. Kraków 1998.
12. Z. Herbert, Labirynt nad morzem. Warszawa 2000.
13. R. Jakobson, Co to jest poezja? W zb.: Praska szkoła strukturalna wiatach 1926-1948. Wybór materiałów. Przeł., komentarz W. Górny. Warszawa 1966.
14. J. Kleiner, Rola podmiotu mówiącego w epice, w liryce i w poezji dramatycznej. W: Studia z zakresu teorii literatury. Lublin 1956.
15. E. Lévinas, Znaczenie a sens. Przeł. S. Cichowicz. „Literatura na Świecie” 1986, nr 11/12, s. 239-279.
16. Z. Łapiński, Norwid. Kraków 1984.
17. Z. Mitosek, Mimesis. Zjawisko i problem. „Pamiętnik Literacki” 1999, z. 3, s. 219-230.
18. C. Norwid, Noc tysiączna druga. Komedia w jednym akcie. W: Pisma wszystkie. Zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J. W. Gomulicki . T. 4. Warszawa 1971.
19. R. Nycz, Osoba w nowoczesnej literaturze: ślady obecności. W: Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej. Kraków 2001.
20. R. Nycz, Tropy „ja”. Koncepcje podmiotowości w literaturze polskiej ostatniego stulecia. W: Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie. Wrocław 1997.
21. A. Okopień-Sławińska, Relacje osobowe w literackiej komunikacji. (1971). W: Semantyka wypowiedzi poetyckiej. Preliminaria. Wrocław 1985.
22. A. Okopień-Sławińska, Semantyka „ja” literackiego. („Ja” tekstowe wobec „ja” twórcy). (1981). W: Semantyka wypowiedzi poetyckiej. Preliminaria. Wrocław 1985.
23. Prawdzie w oczy. „Biesiada Literacka” 1898, nr 27, z 25 VI.
24. J. P. Sartre, Baudelaire wobec czasu i bytu. W: Czym jest literatura? Wybór szkiców krytycznoliterackich. Przeł. J. Lalewicz. Warszawa 1968.
25. J. Sławiński, O kategorii podmiotu lirycznego. (1966). W: Prace wybrane. T. 2. Kraków 1998.
26. J. Starobinski, Jean-Jacques Rousseau. Przejrzystość i przeszkoda. Przeł. J. Wojcieszak. Warszawa 2000.
27. Z. Stefanowska, Pisarz wieku kupieckiego i przemysłowego. (1968). W: Strona romantyków. Studia o Norwidzie. Lublin 1993.
28. Ta dziwna instytucja zwana literaturą. Z Jacques’em Derridą rozmawia Derek Attridge. Przeł. M. P. Markowski. „Literatura na Świecie” 1998, nr 11/12, s. 176-225.
29. J. Tazbir, Staropolskie dewiacje obyczajowe. „Przegląd Humanistyczny” 1985, nr 7/8, s. 8.