Ironia i egzystencja. Uwagi o "Królu Obojga Sycylii" Andrzeja Kuśniewicza

Bartoszyński, Kazimierz

doi:0867-0633

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: Ironia i egzystencja. Uwagi o "Królu Obojga Sycylii" Andrzeja Kuśniewicza

Bibliografia:

1. T. Cieślikowska, Sugestia jako zasada narracji, "Przegląd Humanistyczny" 1984 z. 7-8, s.55-59.
2. M. Dąbrowski, Historia albo mity powszednie: Król Obojga Sycylii Andrzeja Kuśniewicza, w: Czytane na nowo. Polska proza XX wieku a współczesne orientacje w badaniach literackich, red. M. Dąbrowski, H. Gosk, wstęp M. Dąbrowski, Świat Literacki, Izabelin 2004, s. 179.
3. M. Dąbrowski, Nierzeczywista rzeczywistość. Twórczość Andrzeja Kuśniewicza na tle epoki, Rozprawa habilitacyjna, Wydział Polonistyki UW, Warszawa 1987.
4. M. Delaperrière, Polifonie i fugi Andrzeja Kuśniewicza, w: tejże, Dialog z dystansu. Studia i szkice, Universitas, Kraków 1998.
5. U. Eco, Ironia intertekstualna i poziomy lektury, przeł. J. Ugniewska, w: tegoż, O literaturze, przeł. J. Ugniewska, A. Wasilewska, Muza, Warszawa 2003, s. 198-219.
6. J. Hudzik, Niepewność realnego ponowoczesnego życia w świecie iluzji, w: Estetyka wirtualności, red. M. Ostrowicki, Universitas, Kraków 2005.
7. L. Hutcheon, Historiograficzna metapowieść: parodia i intertekstualność historii, przeł. J. Margański, w: Postmodernizm. Antologia przekładów, red. R. Nycz, Universitas, Kraków 1997.
8. R. Ingarden, Spór o istnienie świata, wyd. III, przeł. częściowo D. Gierulanka, t. 2, część 1: Ontologia formalna: forma i istota, PWN, Warszawa 1987 s. 42-44.
9. B. Kazimierczyk, Wskrzeszanie umarłych królestw, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1982.
10. J. Kurkiewicz, Wyspa umarłych, "Tygodnik Powszechny" 2004 nr 40.
11. E. Kuryluk, Wiedeńska Apokalipsa. Eseje o sztuce i literaturze wiedeńskiej około 1900 r., Kraków 1974.
12. A. Kuśniewicz, Król Obojga Sycylii, Warszawa 1970.
13. A. Kuśniewicz, Moja historia literatury, PIW, Warszawa 1980, zwł. s. 189-195.
14. R. Lubas-Bartoszyńska, Pisanie autobiograficzne w kontekstach europejskich, Śląsk, Katowice 2003, s. 15.
15. M. Merleau-Ponty, Widzialne i niewidzialne, przeł. M. Kowalska, J. Migasiński, R. Lis, I. Lorenc, opr. J. Migasiński, Fundacja Aletheia, Warszawa 1996.
16. R. Nycz, Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie, FNP, Leopoldinum, Wrocław 1997, s. 107-110.
17. W.J. Ong, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, przekł. i wstęp J. Japola, Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1992, s. 190-194.
18. B. Owczarek, Dwa porządki opowiadania, w: Opowiadanie w perspektywie badań porównawczych, red. Z. Mitosek, Universitas, Kraków 2004.
19. S. Pital, Andrzeja Kuśniewicza requiem dla Habsburgów, przeł. D. Rycerz, "Twórczość" 1988 nr 12, s. 74.
20. M. Podraza-Kwiatkowska, Salome i Androgyne. Mizogynizm a emancypacja. w: tejże, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Universitas, Kraków 1994.
21. P. Ricoeur, O sobie samym jako innym, przeł. B. Chełstowski, opr. i wstęp M. Kowalska, PWN, Warszawa 2005.
22. R. Rorty, Przygodność, ironia i solidarność, przeł. W.J. Popowski, Warszawa 1996, s. 107-108.
23. W. Szturc, Osiem szkiców o ironii, Universitas, Kraków 1994, s. 41, 91-95.
24. L. von Bertalanffy, Ogólna teoria systemów. Podstawy, rozwój, zastosowania, przeł. E. Woydyłło-Woźniak, Warszawa 1984.
25. S. Wysłouch, Problematyka symultanizmu w prozie, Wydawnictwo UAM, Poznań 1981, s. 114.