Inny tytuł:

Fragmenta Faunistica, t. 40, nr 8 ; Fauna wodopójek (Hydracarina) jezior lobeliowych okolic Bytowa ; Hydacarina in Lobelia-type lakes

Wydawca:

Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

Na dok. błędny ISBN ; Bibliogr. s. 92 ; S. 81-93 : il. ; 24 cm ; Streszcz. pol. Nazwy taksonów również łac.

Typ obiektu:

Czasopismo/Artykuł

Abstrakt:

Badania terenowe prowadzono w latach 1991-1992. Objęto nimi trzy jeziora lobeliowe: jezioro Ląkie, jezioro Glęboczko i Jezioro Cechyńskie Małe. W zebranym materiale obejmującym 3195 dorosłych wodopójek i 614 deutonimf wyróżniono 63 gatunki. W jeziorze Łąkie stwierdzono 40 gatunków o łącznej liczebności 1304 osobniki (Tab. II). Najliczniejszym gatunkiem był Arrenurus neumani (46,4% zebranych wodopójek). Jezioro to charakteryzuje się wysoką liczebnością gatunków acydofilnych (58%), niską liczebnością wskaźników oligo-mezotrofii i stosunkowo wysoką liczebnością wskaźników umiarkowanej eutrofii (Ryc.2).W jeziorze Glęboczko fauna Hydracarina byla uboższa ( 35 gatunków o łącznej liczebności 455). Najliczniejszym gatunkiem byta Limnesia maculata. Największą rolę ilościową odgrywały tu gatunki eurytopowe, drobnozbiornikowe (75% liczebności). Stosunkowo wysoka była liczebność gatunków- wskaźników umiarkowanej eutrofii. (17,58%) (Ryc.2 ). W Jeziorze Cechyńskim Małym, w materiale obejmującym 1436 osobników, wyróżniono 44 gatunki. Szczególnie wysoka była tu liczebność gatunków drobnozbiornikowych o dużej eurytopowości (83%). W strukturze gatunków wskaźnikowych dominowały wskaźniki umiarkowanej trofii (15,7%). Najwięcej wodopójek zebrano w turzycowiskach, zbiorowiskach Lobelia i Heleocharis. W jeziorze Łąkie zaobserwowano wzrost liczebności na głębokości 3-5 m, a w pozostałych na głębokości 1-3 m. Zróżnicowanie fauny wodopójek badanych jezior, biorąc pod uwagę udział gatunków acydofilnych i elementu drobnozbiornikowego sugeruje rozwój jeziora Łąkie w kierunku dystrofii, a Jeziora Cechyńskiego Małego w kierunku eutrofii. Natomiast jezioro Głęboczko reprezentuje najbardziej pierwotny typ o czym świadczy najwyższa liczebność wskaźników oligo-mezotrofii i słabej eutrofii.

Czasopismo/Seria/cykl:

Fragmenta Faunistica

Tom:

40

Zeszyt:

8

Strona pocz.:

81

Strona końc.:

93

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł

Format:

application/pdf

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:54338 ; 10.3161/00159301FF1997.40.8.081

Źródło:

MiIZ PAN, sygn. patrz sygn. czas. P.256, T. 40, nr 8 ; MiIZ PAN, sygn. patrz sygn. czas. P.4664, T. 40, nr 8 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

eng

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 3.0 PL] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Muzeum i Instytutu Zoologii PAN

Dofinansowane ze środków:

Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, lata 2010-2014, Priorytet 2. Infrastruktura strefy B + R ; Unia Europejska. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego

Dostęp:

Otwarty