„Ukradkiem jak wilk...” Pierwszy wykład seminaryjny z cyklu „Bestia i władca”. Część 1.

Derrida, Jacques; Mastela, Olga

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: „Ukradkiem jak wilk...” Pierwszy wykład seminaryjny z cyklu „Bestia i władca”. Część 1.

Bibliografia:

1. Arystoteles, Polityka. Przeł., oprac. L. Piotrowicz. Warszawa 2002.
2. G. Bennington, Aberrations: de Man (and) the Machine. W: Legislations. The Politics of Deconstruction. London 1994.
3. N. Chomsky, Rogue States. The Rule of Force in World Affairs. Cambridge, Mass., 2000.
4. J. Derrida, The Animal That Therefore I Am. Ed. M.-L. Mallet, Transl. by D. Wills. New York 2008.
5. J. Derrida, La Bête et le souverain. W: La Démocratie à venir. Éd. M.-L. Mallet. Paris 2004.
6. J. Derrida, De l’esprit. Heidegger et la question. Paris 1987.
7. J. Derrida, Force de loi. Le „Fondement mystique de l’autorité”. Paris 1994.
8. J. Derrida, L’Animal que donc je suis (à suivre). W zb.: L’Animal autobiographique. Autour de Jacques Derrida. Éd. M.-L. Mallet. Paris 1999.
9. J. Derrida, L’Animal que donc je suis. Éd. M.-L. Mallet. Paris 2006.
10. J. Derrida, Le Souverain Bien / O soberano Bem. Trad. F. Bernardo. Viseu 2004.
11. J. Derrida, Le Souverain Bien, ou Être en mal de souveraineté. W: Jacques Derrida à Coimbra / Derrida em Coimbra. Éd. F. Bernardo. Viseu 2005.
12. J. Derrida, Le Souverain bien – ou l’Europe en mal de souveraineté. La conférence de Strasbourg du 8 juin 2004. „Cités” 2007, nr. 30: Derrida politique – La déconstruction de la souveraineté (puissance et droit).
13. J. Derrida, First Session, December 12, 2001. W: The Beast and the Sovereign. T. 1. Ed. M. Lisse, M.-L. Mallet, G. Michaud. Transl. G. Bennington. Chicago–London.
14. J. Derrida, O duchu. Heidegger i pytanie. Przeł. B. Brzezicka. Warszawa 2015.
15. J. Derrida, Oligarchie. Wymienianie, wyliczanie, obliczanie. Przeł. A. Dziadek. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2010, nr 17, s. 151-177.
16. J. Derrida, Politiques de l’amitié. Paris 1994.
17. J. Derrida, Première séance. Le 12 décembre 2001. W: Séminaire. La Bête et le souverain. T. 1: 2001–2002. Éd. M. Lisse, M.-L. Mallet, G. Michaud. Paris 2008. Éditions „Galilée”. © Jacques Derrida Estate, reprezentowany przez Éditions du Seuil.
18. J. Derrida, Widma Marksa. Stan długu, praca żałoby i nowa Międzynarodówka. Przeł. T. Załuski. Warszawa 2016.
19. J. Derrida, J.-L. Nancy, „Il faut bien manger” ou le calcul du sujet. W: Points de suspension. Paris 1992.
20. J. Derrida, Przemoc wobec zwierząt. Rozm. przepr. É. Roudinesco. "Znak" 2015, nr 720, s. 34-43.
21. J. Derrida, É. Roudinesco, Przemoc wobec zwierząt. W: Z czego jutro... Dialog. Przeł. W. Szydłowska. Warszawa 2016.
22. J. de La Fontaine, Wilk i baranek. Przeł. S. Trembecki. W: Bajki. Wybór. Dawne przekł. S. Trembecki [i in.]. Nowe przekł. J. Dackiewicz [i in.]. Notę aut., przypisy oprac. A. Stepnowski. Ilustr. Grandville’a. Wyd. 4. Warszawa 1976.
23. I. Kant, Krytyka czystego rozumu. W: Dzieła zebrane. T. 2. Przeł. M. Żelazny. Red. nauk. M. A. Chojnacka, M. Marciniak. Toruń 2013.
24. E. H. Kantorowicz, Dwa ciała króla. Studium ze średniowiecznej teologii politycznej. Przeł. M. Michalski, A. Krawiec. Red. nauk. J. Strzelczyk. Warszawa 2007.
25. E. H. Kantorowicz, The King’s Two Bodies. A Study in Medieval Political Theology. Princeton, N. J., 1957.
26. M. Krzykawski, Zwierzę, którego śladem więc podążam. Jacques Derrida i widmo autobiografii. W zb.: Widma Derridy. Red. A. Bielik-Robson, P. Sadzik. Warszawa 2018, s. 280-303.
27. L. Marin, La Parole mangée et autres essais théologico-politiques. Paris 1986.
28. Młody wilk. Hasło w: Wielki słownik języka polskiego PAN. Na stronie: https://wsjp.pl/haslo/podglad/31927/mlody-wilk (data dostępu: 4 II 2025).
29. F. Nietzsche, Also sprach Zaratustra. W: Kritische Gesamtausgabe. T. 6, cz. 1. Red. G. Colli, M. Montinari. Berlin – New York 1968.
30. F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra. Przeł. W. Berent. Wyd. 3. Kraków 2019.
31. B. Pascal, Myśli. Przeł. T. Żeleński(Boy). W nowym układzie według wyd. J. Chevaliera. Wyd. 5. Warszawa 1972.
32. Plaut, Osły. W: Komedie. T. 2: Osły. – Misa pełna złota. Przekł., wstęp, przypisy E. Skwara. Warszawa 2003.
33. Plutarch, Gryllos, czyli o rozumności nierozumnych zwierząt. Przekł. K. Jażdżewska. „Meander” 2017, t. 72, s. 9-22. Na stronie: https://journals.pan.pl/dlibra/publication/118223/edition/102829/content (data dostępu: 2 II 2025).
34. Plutarch, Moralia. Wybór pism filozoficzno-popularnych. Przeł., oprac. Z. Abramowiczówna. Warszawa 2002.
35. Plutarch, O jedzeniu mięsa. Przeł. D. Miszczyński. „Kronos” 2016, nr 4, s. 207-219.
36. Plutarque, Que les bêtes brutes usent de raison. W: Trois Traités pour les animaux. Trad. J. Amyot. Précédé de La Raison du plus fort par É. de Fontenay. Paris 1992.
37. D. Połowniak-Wawrzonek, Wyrażenie „młode wilki” we współczesnym języku polskim. Na stronie: https://poradnikjezykowy.uw.edu.pl/wydania/poradnik_jezykowy.793.2022.04.7-Połowniak-Wawrzonek.pdf (data dostępu: 4 II 2025).
38. J.-J. Rousseau, Emil, czyli O wychowaniu. 1. Do druku przygot. F. Wnorowski. Wstęp, koment. J. Legowicz. Przeł. W. Husarski. Wrocław 1955.
39. J.-J. Rousseau, Umowa społeczna. Przekł., objaśn. A. Peretiatkowicz. Wyd. 2. Poznań 1920. Na stronie: https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/show-content/publication/edition/114806?id=114806 (data dostępu: 5 II 2025).
40. Wilk. Hasło w: W. Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury. Wyd. 4. Warszawa 1991.