Systemy edukacji dorosłych oraz zastosowanie ICT w doradztwie rolniczym. Studium przypadku

Kiełbasa, Barbara

doi:doi:10.53098/wir012022/05

Pobierz

Tytuł: Systemy edukacji dorosłych oraz zastosowanie ICT w doradztwie rolniczym. Studium przypadku

Abstrakt:

W artykule podjęto temat wykorzystania nowych metod komunikacji w edukacji dorosłych i doradztwie rolniczym na przykładzie Małopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego (MODR) w Karniowicach. Zakres tematyczny obejmuje formy i metody doradcze, funkcje doradztwa publicznego oraz systemy edukacji dorosłych. Celem pracy była identyfikacja możliwości zastosowania ICT (Information and Communication Technologies) w działalności doradczej, edukacyjnej i informacyjnej publicznej jednostki doradztwa rolniczego, a także określenie kryteriów oceny systemów kształcenia wykorzystujących ICT. Z analizy działalności MODR wynika, że w przypadku doradztwa indywidualnego i rozwiązywania pojedynczego problemu klienta preferowaną formą jest kontakt bezpośredni. Na podstawie przeprowadzanych badań można zauważyć rosnące znaczenie systemów kształcenia dorosłych na odległość (system zdalny lub hybrydowy). Oferta działalności szkoleniowej i informacyjnej uległa rozszerzeniu, nadal jednak istnieją dodatkowe możliwości. Dokonując wyboru systemu kształcenia dorosłych, należy wziąć pod uwagę wiele zmiennych określających ich skuteczność i efektywność (m.in. dostępne zasoby, kompetencje nadawcy i odbiorcy, plany działania i cele, wady i zalety danego systemu edukacji, koszt).

Bibliografia:

Aker J.C. (2011). Dial “a” for agriculture: A review of information and communication technologies for agricultural extension in developing countries. Agricultural Economics, 42 (6), 631–647.
Bartkowiak M. (2013). Znaczenie wirtualnego doradztwa w obliczu komputeryzacji środowiska edukacyjno-zawodowego człowieka. Studia Edukacyjne, 27, 309–323.
Bogusz M., Kiełbasa B. (2021). Formy i metody doradztwa w agrobiznesie na podstawie działalności szkoleniowej ośrodków doradztwa rolniczego w dobie pandemii COVID-19. Turystyka i Rozwój Regionalny, 16, 15–26.
Chyłek E. (2011). Nauka i doradztwo rolnicze na rzecz innowacji w sektorze rolno-spożywczym. Wieś i Rolnictwo, 3 (152), 84–105.
Czubak W., Sadowski A. (2011). Dostępność informacji oraz czynniki utrudniające ubieganie się o dopłaty bezpośrednie. Wieś i Rolnictwo, 3 (152), 138–155.
Faure G., Desjeux Y., Gasselin P. (2012). New challenges in agricultural advisory services from a research perspective: A literature review, synthesis and research agenda. The Journal of Agricultural Education and Extension: Competence for Rural Innovation and Transformation, 18 (5), 461–492.
Gagacka M., Sałata E. (2020). Kompetencje nauczycieli i wykładowców w procesie edukacji zdalnej – perspektywa studentów. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, 4, 39–54.
Gakuru M., Winters K., Stepman F. (2009). Innovative farmer advisory services using ICT. W3C Workshop „Africa Perspective on the Role of Mobile Technologies in Fostering Social Development”. April 1–2 2009, Maputo, Mozambique.
GUS [Główny Urząd Statystyczny] (2021). Informacje Sygnalne. Społeczeństwo informacyjne w Polsce w 2020 roku. Warszawa: GUS.
GUS [Główny Urząd Statystyczny] (2020). Społeczeństwo informacyjne w Polsce w 2019 roku. Warszawa: GUS.
Hyla M. (2005). Przewodnik po e-learningu. Kraków: Oficyna Ekonomiczna. Oddział Polskich Wydawnictw Profesjonalnych.
Janc K., Czapiewski K., Wójcik M. (2019). In the starting blocks for smart agriculture: The internet as a source of knowledge in transitional agriculture. NJAS – Wageningen Journal of Life Sciences, 90–91 (1), 1–12.
Jasiński J. (2019). Ewolucja systemu doradztwa i wsparcia badawczego rolnictwa. W: M. Halamska, M. Stanny, J. Wilkin (red.). Ciągłość i zmiana. Sto lat rozwoju polskiej wsi, t. 2 (s. 1125–1159). Warszawa: Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Jaska E. (2013). Media a pozostałe źródła informacji na obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, 15 (1), 76–81.
Kalinowski J. (2009). Wykorzystanie techniki komputerowej w funkcjonowaniu gospodarstw rolnych. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, 11 (1), 180–184.
Kalinowski S., Komorowski Ł., Rosa A. (2021). Koncepcja smart villages. Przykłady z Polski. Warszawa: Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, Wydawnictwo Grupa Cogito.
Kalinowski S., Wyduba W. (2020). Moja sytuacja w okresie koronawirusa. Raport końcowy z badań. Warszawa: Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN.
Kania J. (2011). Doradztwo rolnicze wobec wielofunkcyjności rolnictwa i obszarów wiejskich. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 2 (64), 5–24.
Knapik W., Kiełbasa B. (2019). Komunikacja społeczna w ujęciu interdyscyplinarnym, komunikacja biznesowa. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego.
Konieczek M. (2017). E-learning – nowoczesna forma edukacji. Rynek – Społeczeństwo – Kultura, 1 (22), 36–40.
Kopciał P. (2013). Analiza metod e-learningowych stosowanych w kształceniu osób dorosłych. Zeszyty Naukowe Warszawskiej Wyższej Szkoły Informatyki, 9, 79–99.
Kujawiński W. (2009). Metodyka doradztwa rolniczego. Poznań: Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu.
Marciniak M., Ogonowski P. (2010). Use of ICT applications in the Polish agriculture advisory system. W: Economic Science for Rural Development: Proceedings of the International Scientific Conference (s. 39–45). Jelgava: Taxes Jelgavas tipografija.
Matuszak E. (2010). Przygotowanie doradców do pracy w opinii kierowników terenowych zespołów doradztwa. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 4, 21–30.
MODR [Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego] (2021a). Plan rocznej działalności Małopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Karniowicach na rok 2021.
MODR [Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego] (2021b). Sprawozdanie z rocznej działalności Małopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Karniowicach 2021.
Nowak-Żółty E., Bożerocki T. (2018). Platforma e-learningowa narzędziem w nauczaniu zdalnym osób dorosłych. Studia Edukacyjne, 50, 441–452.
Parzonko A.J. (2008). Formy i metody wykorzystywane w działalności doradczej. W: A.J. Parzonko (red.). Sposoby współpracy doradców z rolnikami zorganizowanymi w grupy producentów rolnych. Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
Piwowar A. (2013). Zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych w doradztwie rolniczym. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 4 (74), 112–117.
Poradnik (2019). Metodyka nauczania osób dorosłych oraz standard pracy edukatora w dobie COVID. Poradnik. https://kreatywnidlabiznesu.pl/wp-content/uploads/2021/12/O1_METODYKA-NAUCZANIA-OSO%CC%81B-DOROSLYCH-ORAZSTANDARD-PRACY-EDUKATORA-W-DOBIE-COVID_PL-PROJEKT-DYC-2-1.pdf (dostęp: 12.01.2022).
Romaniuk M.W., Łukasiewicz-Wieleba J., Kohut S. (2020). Nauczyciele akademiccy wobec kryzysowej edukacji zdalnej. E-mentor, 5 (87), 15–26.
Sieczko A. (2011). Wykorzystanie internetu w przedsiębiorstwach działających na obszarach wiejskich. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, 13 (2), 428–433.
Szeląg-Sikora A., Grodek-Szostak Z., Cupial M., Sikora J. (2016). Rola usług doradczo-informacyjnych w rozwoju agrobiznesu. Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, 18 (6), 210–215.
Wiatrak A.P. (2020). Wiedza w systemie doradztwa rolniczego. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 3 (101), 7–20.
Wiatrak A.P. (1996). Doradztwo rolnicze w procesie rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, 4, 5–15.
Winiarczyk A., Warzocha T. (2021). Edukacja zdalna w czasach pandemii COVID-19. Forum Oświatowe, 33, 1(65), 61–76.