Trzeźwiący spirytus nowoczesności, albo skąd się wziął Pijak w „Ślubie” Witolda Gombrowicza.

Sadzik, Piotr

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Trzeźwiący spirytus nowoczesności, albo skąd się wziął Pijak w „Ślubie” Witolda Gombrowicza.

Bibliografia:

1. M. Ábrahám, M. Török, The Shell and the Kernel. Renewals of Psychoanalysis. Transl. N. T. Rand. Chicago, Ill. – London 1994.
2. G. Agamben, Homo sacer. Suwerenna władza i nagie życie. Przeł. M. Salwa. Posł. P. Nowak. Warszawa 2008.
3. G. Agamben, Horkos. Sakrament języka. Archeologia przysięgi. Przeł. P. Laskowski, S. Matuszewski, P. Michalik. Red. nauk. M. Ratajczak. Warszawa 2023.
4. G. Agamben, Stan wyjątkowy. Przeł. M. Surma-Gawłowska. Posł. G. Jankowicz, P. Mościcki. Kraków 2008.
5. J. L. Austin, Jak działać słowami. W: Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne. Przekł., wstęp, przypisy, skorowidz B. Chwedeńczuk. Przekł. przejrzał J. Woleński. Warszawa 1993.
6. W. Benjamin, Przyczynek do krytyki przemocy. Przeł. A. Lipszyc. W: Konstelacje. Wybór tekstów. Przeł. A. Lipszyc, A. Wołkowicz. Kraków 2012.
7. W. Benjamin, Źródło dramatu żałobnego w Niemczech. Przeł. A. Kopacki. Posł. A. Lipszyc. Warszawa 2013.
8. M. Bielecki, Widma nowoczesności: „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza. Warszawa–Wrocław 2014.
9. H. Blumenberg, Prawowitość epoki nowożytnej. Przeł. T. Zatorski. Oprac. nauk. M. Falkowski. Warszawa 2019.
10. S. Freud, Leonarda da Vinci wspomnienia z dzieciństwa. W: Sztuki plastyczne i literatura. Przeł. R. Reszke. Warszawa 2009.
11. M. Delaperrière, Kościół międzyludzki i absurd totalitarny w teatrze Gombrowicza. „Teksty Drugie” 2002, nr 3, s. 22-34.
12. J. Derrida, O duchu. Heidegger i pytanie. Przeł. B. Brzezicka. Warszawa 2015.
13. J. Derrida, Wiara i wiedza. Przeł. P. Mrówczyński. W zb.: Religia. Seminarium na Capri prowadzone przez Jacques’a Derridę i Gianniego Vattimo, w którym udział wzięli Maurizio Ferraris, Hans-Georg Gadamer, Aldo Gargani, Eugenio Trías i Vincenzo Vitiello. Przeł. M. Kowalska [i in.]. Warszawa 1999, s. 7-97.
14. J. Derrida, Widma Marksa. Stan długu, praca żałoby i nowa Międzynarodówka. Przeł. T. Załuski. Warszawa 2016.
15. M. Foucault, Historia seksualności. Przeł. B. Banasiak, T. Komendant, K. Matuszewski. Wstęp T. Komendant. Wyd. 2. Warszawa 2000.
16. J. Franczak, Gombrowicz versus Gombrowicz. Kraków 2012.
17. M. Głowiński, Komentarz do „Ślubu”. W: Gombrowicz i krytycy. Wybór, oprac. Z. Łapiński. Kraków 1984.
18. W. Gombrowicz, Dziennik 1953–1969. Posł. J. Franczak. Kraków 2012.
19. W. Gombrowicz, Kronos. Wstęp R. Gombrowicz. Posł. J. Jarzębski. Przypisy R. Gombrowicz, J. Jarzębski, K. Suchanow. Kraków 2013.
20. W. Gombrowicz, Polemiki i dyskusje. Kraków 2004.
21. W. Gombrowicz, Rozmowy z Dominikiem de Roux. Testament. Oprac. Janusz Margański. Przeł. I. Kania. Posł. D. de Roux, Gombrowicz – odprężenie i napięcia. Kraków 2018.
22. W. Gombrowicz, Ślub. W: Dramaty. Posł. J. Franczak. Kraków 2012.
23. W. Gombrowicz, Walka o sławę. Korespondencja. Cz. 1: Józef Wittlin, Jarosław Iwaszkiewicz, Artur Sandauer. Układ, przedmowy, przypisy J. Jarzębski. Kraków 1996.
24. W. Hamacher, Afformative, Strike: Benjamin’s „Critique of Violence”. Transl. D. Hollander. W zb.: Walter Benjamin’s Philosophy. Destruction and Experience. Ed. A. Benjamin, P. Osborne. London – New York, N. Y., 1994.
25. J. Harnesberger, Sovereignty and Experience: Walter Benjamin and Witold Gombrowicz. The Redemptive Violence of Allegory and the Interhuman Church. Saarbrücken 2009.
26. M. Januszkiewicz, Horyzonty nihilizmu: Gombrowicz, Borowski, Różewicz. Poznań 2009.
27. K. A. Jeleński, Od bosości do nagości. (O nieznanej sztuce Witolda Gombrowicza). W: Chwile oderwane. Wybór, oprac. P. Kłoczowski. Wyd. 2, popr. Gdańsk 2010.
28. E. H. Kantorowicz, Szekspir: „Ryszard II”. W: Dwa ciała króla. Studium ze średniowiecznej teologii politycznej. Przeł. M. Michalski, A. Krawiec. Warszawa 2007.
29. J. Kott, Gęba i grymas. W: Pisma wybrane. T. 2: Teatr czytany. Wybór, układ T. Nyczek. Warszawa 1991.
30. A. Leder, Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej. Warszawa 2014.
31. M. Masłowski, „Kościół międzyludzki” w „Ślubie” Witolda Gombrowicza. „Teksty Drugie” 1999, nr 1/2, s. 175-187.
32. P. Sanavio, Forma i rytuał. W zb.: Gombrowicz filozof. Wybór, oprac. F. M. Cataluccio, J. Illg. Kraków 1991.
33. E. L. Santner, The Royal Remains. The People’s Two Bodies and the Endgames of Sovereignty. Chicago, Ill. – London 2011.
34. C. Schmitt, Hamlet albo Hekuba. O historii, która wdarła się na scenę. Przeł. P. Graczyk. „Kronos” 2008, nr 3, s. 5–37.
35. C. Schmitt, Teologia polityczna i inne pisma. Przekł., wstęp M. Cichocki. Wyd. 2, poszerz. Warszawa 2012.
36. T. Snyder, Czarna ziemia. Holokaust jako ostrzeżenie. Przeł. B. Pietrzyk. Kraków 2015.
37. P. M. Sobczak, Polscy pisarze wobec faszyzmu. Łódź 2015.
38. K. Suchanow, Gombrowicz. Ja, geniusz. T. 2. Wołowiec–Warszawa 2017.
39. M. Sugiera, Witold Gombrowicz "Ślub". W zb.: Dramat polski. Interpretacje. Cz. 2: Po roku 1918. Red. J. Ciechowicz, Z. Majchrowski. Wstęp, posł. D. Ratajczakowa. Gdańsk 2001, s. 172-182.
40. E. Traverso, Historia jako pole bitwy. Interpretacja przemocy w XX wieku. Przeł. Ś. F. Nowicki. Warszawa 2014.
41. M. Werner, Wobec nihilizmu. Gombrowicz – Witkacy. Warszawa 2009.
42. B. Żaboklicka, Nowe odczytanie „Ślubu” w świetle przekładu autorskiego na hiszpański. W zb.: Literatura, kultura i język polski w kontekstach i kontaktach światowych. III Kongres Polonistyki Zagranicznej, Poznań, 8–11 czerwca 2006 roku. Red. M. Czermińska, K. Meller, P. Fliciński. Poznań 2007, s. 263-272.