Twórca instytucjonalny:

Instytut Fizyki PAN

Współtwórca:

Dr hab. Wojnar, Piotr (promotor)

Wydawca:

Instytut Fizyki PAN ; Instytut Fizyki PAN

Miejsce wydania:

Warszawa ; Warszawa

Opis:

Rozprawy doktorskie

Uzyskany tytuł:

doktor ; doktor

Dyscyplina :

nauki fizyczne ; nauki fizyczne

Instytucja nadająca tytuł:

Instytut Fizyki PAN ; Instytut Fizyki PAN

Abstrakt:

Przedmiotem badań zawartych w niniejszym doktoracie są samoorganizujące się kropki kwantowe oraz kropki kwantowe w nanodrutach, wykonane z półprzewodników II-VI. Ograniczenie kwantowe charakterystyczne dla tych struktur jest odpowiedzialne za ich unikalne właściwości optyczne, umożliwiając wiele zastosowań, m.in. jako emitery i detektory światła, a także jako źródło pojedynczych fotonów, mające potencjalne zastosowanie w protokołach do kwantowego przekazu informacji. Wytworzenie kropek kwantowych w postaci wstawek osiowych w nanodrutach daje wiele nowych korzyści w porównaniu do samoorganizujących się kropek kwantowych. Efekty te wynikają najczęściej z geometrii nanodrutów. W szczególności możliwe jest ukierunkowanie emitowanego przez kropkę kwantową sygnału wykorzystując nanodrut jako naturalny falowód, co prowadzi do znacznego zwiększenia ekstrakcji emitowanych fotonów. Dodatkowo, możliwe jest znacznie bardziej precyzyjne umiejscowienie kropki kwantowej w nanodrucie oraz kontrola jej rozmiaru poprzez zmianę długości wstawki osiowej. Ponadto, geometria nanodrutu umożliwia umiejscowienie kilku kropek kwantowych jedna nad drugą w ściśle kontrolowanych odległościach dając potencjalnie możliwość sprzężenia kilku kropek ze sobą.
; Przedmiotem badań zawartych w niniejszym doktoracie są samoorganizujące się kropki kwantowe oraz kropki kwantowe w nanodrutach, wykonane z półprzewodników II-VI. Ograniczenie kwantowe charakterystyczne dla tych struktur jest odpowiedzialne za ich unikalne właściwości optyczne, umożliwiając wiele zastosowań, m.in. jako emitery i detektory światła, a także jako źródło pojedynczych fotonów, mające potencjalne zastosowanie w protokołach do kwantowego przekazu informacji. Wytworzenie kropek kwantowych w postaci wstawek osiowych w nanodrutach daje wiele nowych korzyści w porównaniu do samoorganizujących się kropek kwantowych. Efekty te wynikają najczęściej z geometrii nanodrutów. W szczególności możliwe jest ukierunkowanie emitowanego przez kropkę kwantową sygnału wykorzystując nanodrut jako naturalny falowód, co prowadzi do znacznego zwiększenia ekstrakcji emitowanych fotonów. Dodatkowo, możliwe jest znacznie bardziej precyzyjne umiejscowienie kropki kwantowej w nanodrucie oraz kontrola jej rozmiaru poprzez zmianę długości wstawki osiowej. Ponadto, geometria nanodrutu umożliwia umiejscowienie kilku kropek kwantowych jedna nad drugą w ściśle kontrolowanych odległościach dając potencjalnie możliwość sprzężenia kilku kropek ze sobą.

Identyfikator zasobu:

IF PAN D-678 ; oai:rcin.org.pl:242411 ; IF PAN D-678

Język:

pl

Prawa:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Dostęp:

Otwarty