Olga Tokarczuk – bohaterka romantyczna w „Prowadź swój pług przez kości umarłych”

Wiśniewska, Lidia

doi:2080-0851

Pobierz

Tytuł: Olga Tokarczuk – bohaterka romantyczna w „Prowadź swój pług przez kości umarłych”

Bibliografia:

1. M. H. Abrams, Zwierciadło i lampa. Romantyczna teoria poezji a tradycja krytycznoliteracka, przeł. M.B. Fedewicz, Gdańsk 2003.
2. M. Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais'go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu, przeł. A. i A. Goreniowie, oprac., wstęp, komentarze i weryfikacja przekładu S. Balbus, Kraków 1975.
3. W. Blake, Wyrocznie niewinności, w: Wieczna Ewangelia. Wybór pism, wyb. i oprac. M. Fostowicz, przeł. Z. Krukowski, M. Fostowiecz, Wrocław 1998.
4. M. Blonsky, On Signs, Baltimore 1985.
5. D. Booth, Nietzsche on "the Subject as Multiplicity", "Man and World: International Philosophical Review" 1985, nr 18 (2), s. 121-146.
6. P. C. Bosak, Słownik wszystkich biblijnych nazw i imion własnych, Kraków 2019.
7. M. Czermińska, Autobiografia i powieść, czyli pisarz i jego postacie, Gdańsk 1987.
8. G. Deleuze, Nietzsche i filozofia, przekład i posłowie B. Banasiak, Warszawa 1997.
9. P. Dinzelbacher, Das fremde Mittelalter. Gottesurteil und Tierprozess, Essen 2006.
10. C. P. Estés, Biegnąca z wilkami. Archetyp dzikiej kobiety w mitach i legendach, przeł. A. Cioch, Poznań 2001.
11. J.W. Goethe, Faust, cz. 1 i 2, przeł. F. Konopka, Warszawa 1968.
12. J.W. Goethe, Refleksje i maksymy, przeł., oprac., wstęp J. Prokopiuk, Warszawa 1977.
13. A. Gouldner, For Sociology, London 1973.
14. J. Granier, Nietzsche's Conception of Chaos, w: The New Nietzsche, ed. D.B. Allison, New York 1977.
15. M. Janion, "Kuźnia natury", w: Problemy polskiego romantyzmu, seria druga, red. M. Żmigrodzka, Wrocław 1974.
16. M. Janion, Romantyzm a początek świata nowożytnego, w: tejże, Gorączka romantyczna. Prace wybrane, t. 1, Kraków 2000.
17. K. Joël, Wandlungen der Weltanschauung. Eine Philosophiegeschichte als Geschichtsphilosophie, Tübingen 1928.
18. K. Kantner, Pomiędzy koinè a falsyfikatem - typy i funkcje cytatów w twórczości Olgi Tokarczuk w: Opus citatum. O cytacie w kulturze, red. A. Jarmuszkiewicz i J. Tabaszewska, Kraków 2014.
19. Anny Kowalcze-Pawlik, Madwoman at Large: Prophetic Anger and Just Revenge in Olga Tokarczuk's "Drive your Plow over the Bones of the Dead", "The Polish Review" 2021, Issue 2, pp. 187-202.
20. J. Krakowski, Goethe i Kant a wczesna twórczość Hegla, w: Między Kantem a Goethem. Eseje o wczesnej filozofii Hegla, "Acta Universitatis Wratislaviensis" 1994, nr 1526.
21. J. Krzyżanowski, Od średniowiecza do baroku. Studia naukowo-literackie, Warszawa 1938.
22. Z. Kuderowicz, Filozofia nowożytnej Europy, Warszawa 1989.
23. S. Lash, Dyskurs czy figura? Postmodernizm jako "system oznaczania" (regime of signification), przeł. P. Wawrzyszko, w: Odkrywanie modernizmu. Przekłady.i komentarze, red. R. Nycz, Kraków 2004.
24. E. C. Mason, Goethe's "Faust". Its Genesis and Purport, Berkeley 1967.
25. J. H. Miller, The Disarticulation of the Self in Nietzsche, "The Monist" 1981, nr 64 (April), pp. 247-261.
26. A. de Musset, Spowiedź dziecięcia wieku, przeł. T. Żeleński (Boy), Wrocław 1997.
27. E. Neumann, Wielka Matka. Fenomenologia kobiecości. Kształtowanie nieświadomości, przeł. R. Reszke, Warszawa 2008.
28. F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra. Książka dla wszystkich i dla nikogo, przeł. W. Berent, Warszawa 1913.
29. H. Peyre, Co to jest romantyzm?, przekł. i posłowie M. Żurowski, Warszawa 1987.
30. J. Prokopiuk, Mandala życia, czyli o nauce XXI wieku, w: R.T. Prinke, L. Weres, Mandala życia. Astrologia - mity i rzeczywistość, t. 1, Poznań 1982.
31. I. B. Singer, Wrogowie. Opowieść o miłości, przeł. Z. Batko. Warszawa 2003.
32. M. Strathern, Out of Context: The Persuasive Fiction of Anthropology, "Current Anthropology" 1987, nr 28 (3), s. 252-281.
33. Ch. Taylor (Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, przeł. M. Gruszczyński, O. Latek, A. Lipszyc, A. Michalak, A. Roszkowska, M. Rychter, Ł. Sommer, oprac. naukowe T. Gadacz, wstęp A. Bielik-Robson, Warszawa 2001.
34. O. Tokarczuk, Czuły narrator, Kraków 2020.
35. O. Tokarczuk, Przedmowa, w: Z. Kruczyński, Farba znaczy krew, Gdańsk 2008.
36. O. Tokarczuk, Prowadź swój pług przez kości umarłych, Kraków 2009.
37. L. Wiśniewska, Dwa mity a dwie formacje kulturowe (w porównaniu), "Porównania" 2016, nr 19, s. 9-20.
38. G. Vattimo, Koniec nowoczesności, przeł. M. Surma-Gawłowska, wstęp A. Zawadzki, Kraków 2006.
39. H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki. Problem rozwoju stylu w sztuce nowożytnej, przeł. D. Hanulanka, Gdańsk 2004.
40. K. Zechenter, From "Poland's genius" to the World "as a living, single entity". World Literature, and Writers Duty in Lectures of Polish Laureates of the Nobel Prize in Literature (1905-2019), "The Polish Review" 2021, pp. 128-145.