Twórca instytucjonalny:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Współtwórca:

Rędowicz, Maria Jolanta : Promotor ; Lenartowski, Robert : Promotor pomocniczy

Wydawca:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

157 stron : ilustracje ; 30 cm ; Afiliacja promotora pomocniczego: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu ; Bibliografia ; Streszczenie w języku angielskim

Uzyskany tytuł:

doktor nauk biologicznych

Dyscyplina :

nauki biologiczne

Instytucja nadająca tytuł:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN ; nadanie stopnia: 24.02.2023

Typ obiektu:

Praca dyplomowa

Abstrakt:

Miozyna VI (MVI) to unikalne białko motoryczne, które w odróżnieniu od innych miozyn porusza się w kierunku końca „minus” filamentów aktynowych. MVI jest zaangażowana w migrację, adhezję, egzo- i endocytozę, stabilizację struktury aparatu Golgiego, cytokinezę oraz ekspresję genów. Jej udział w tych procesach polega na transporcie cargo i/lub kotwiczeniu cargo z filamentami aktynowymi. O obecności MVI w jądrze wiadomo od 2006 r., kiedy to pokazano, że w transkrypcyjnie aktywnych komórkach HeLa MVI kolokalizuje z kompleksem RNA polimerazy II (Pol II) oraz z nowopowstałymi transkryptami mRNA. Późniejsze badania prowadzone w Pracowni Molekularnych Podstaw Ruchów Komórkowych Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, na komórkach neurosekrecyjnych PC12, wyprowadzonych z guza chromochłonnego rdzenia nadnerczy szczura potwierdziły te obserwacje. Co więcej wykazano, że po stymulacji komórek PC12 KCl poziom MVI w jądrze wzrasta, czemu towarzyszy wzrost jej kolokalizacji z aktywną formą Pol II. Ponadto, analiza spektrometrii mas umożliwiła identyfikację szeregu nowych, potencjalnych jądrowych partnerów MVI, którzy mogą determinować jej rolę w jądrze komórkowym. Wśród nich znalazła się nukleolina, białko jąderkowe biorące udział w biogenezie rybosomów oraz S6, białko strukturalne małej podjednostki (40S) rybosomu. Brak danych literaturowych na temat funkcjonowania MVI w jąderku zachęcił mnie do zbadania potencjalnej roli tego białka motorycznego w tym regionie jądra.W moich badaniach potwierdziłam oddziaływanie MVI z nukleoliną [białkiem charakterystycznym dla warstwy ziarnistej jąderka (GC, ang. granular component), w której ma miejsce składanie podjednostek rybosomów] oraz białkiem rybosomalnym S6 (biorącym udział w eksporcie małej podjednostki rybosomu z jąderka do cytoplazmy). Pokazałam również, że inne białka jąderkowe charakterystyczne dla poszczególnych warstw jąderka także oddziałują z MVI. Wśród nich znalazły się: czynnik transkrypcyjny UBF (ang. upstream binding factor) [charakterystyczny dla centrum fibrylarnego jąderka (FC, ang. fibrillar center), gdzie odbywa się transkrypcja rDNA], fibrylaryna [charakterystyczna dla gęstego składnika fibrylarnego jąderka (DFC, ang. dense fibrillar component), w którym zachodzi dojrzewanie pre-rRNA] oraz białko B23 [charakterystyczne dla warstwy GC]. Oddziaływanie MVI z białkami jąderkowymi i S6 sugeruje zatem zaangażowanie MVI w różnych etapach biogenezy rybosomów.Z wykorzystaniem mikroskopii elektronowej określiłam subjąderkową lokalizację MVI; MVI występuje głównie w obszarze DFC oraz otaczającym go obszarze GC. Analiza przy użyciu mikroskopii elektronowej wykazała ponadto, że w warunkach stresu jąderkowego wywołanego ActD dochodzi do dezintegracji jąderka. Zaobserwowałam ponadto, że w komórkach MVI-KD ultrastruktura jąderka była mniej zwarta w porównaniu do komórek kontrolnych, co może świadczyć o udziale MVI w zachowaniu prawidłowej organizacji jąderka. Co więcej, analiza z wykorzystaniem mikroskopii konfokalnej wykazała, że MVI bierze udział w lokalizacji białka jąderkowego B23 w warunkach kontrolnych i w warunkach stresu jąderkowego, co może wskazywać na funkcjonalność tych oddziaływań. Dodatkowo, zaobserwowałam, że obniżeniu poziomu MVI towarzyszą zaburzenia w organizacji ER. Ponadto, zaobserwowałam, że w komórkach MVI-KD barwienie przeciwko białku rybosomalnemu S6 było znacznie mniej intensywne w porównaniu do komórek kontrolnych, co może sugerować udział MVI w organizacji i funkcjonowaniu rybosomów. Nie wykazałam natomiast wpływu obniżonego poziomu MVI na poziom 45S pre-rRNA. Podsumowując, uzyskane przez mnie wyniki wskazują, że MVI jest zaangażowana w organizację jąderka i siateczki śródplazmatycznej ale nie odgrywa znaczącej roli w transkrypcji rDNA. Ponieważ utrzymanie prawidłowej organizacji jąderka jest istotne dla biogenezy rybosomów, prezentowane wyniki otwierają możliwość badań nad mechanizmami funkcjonowania MVI w jąderku

Szczegółowy typ zasobu:

Praca doktorska

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:238070

Źródło:

IBD PAN, sygn. 20184 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

pol

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Właściciel praw autorskich:

Publikacja udostępniona za pisemną zgodą autora

Digitalizacja:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Dostęp:

Otwarty