Współtwórca:

Łastowska, Maria Anna (Promotor) ; Matyja, Ewa (Promotor)

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

Bibliografia zawiera 95 pozycji ; 97 s.: ryc., tabl.; 30 cm.

Uzyskany tytuł:

doktor

Stopień studiów:

2

Dyscyplina :

nauki medyczne

Instytucja nadająca tytuł:

Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN

Abstrakt:

Nowotwory układu nerwowego u dzieci są drugą, co do częstości występowania, grupą nowotworów po białaczkach. Stanowią 20-25% wszystkich nowotworów wieku rozwojowego i są najczęstszą przyczyną zgonu u dzieci i młodych dorosłych. Mogą występować w każdej lokalizacji układu nerwowego, najczęściej jednak umiejscowione są podnamiotowo w tylnym dole czaszki. Głównym problemem terapeutycznym guzów o takiej lokalizacji, szczególnie w przypadku gdy naciek nowotworowy obejmuje pień mózgu, jest ograniczony dostęp w czasie zabiegu neurochirurgicznego i niepełny zasięg resekcji. Rutynowa analiza histopatologiczna nie zawsze stanowi obiektywny czynnik prognostyczny, dlatego ciągle poszukuje się lepszych metod stratyfikacji pacjentów do grup ryzyka oraz opracowywania nowych rozwiązań terapeutycznych dla pacjentów nie kwalifikujących się do standardowych protokołów. Do niedawna kryteria rokownicze w guzach mózgu opierały się głównie na ocenie zakresu resekcji guza oraz rozpoznaniu histopatologicznym. W ostatnich latach nastąpił gwałtowny rozwój badań molekularnych guzów mózgu, co znalazło odzwierciedlenie w nowej klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia z 2021 roku. Profilowanie genetyczne i epigenetyczne nowotworów mózgu zmieniło ich diagnostykę, wprowadzając nowe podgrupy molekularne i zmieniając nazwy niektórych typów guzów. Jednak większość technik biologii molekularnej, stosowanych w pracach badawczych, wymaga wysokiej jakości i integralności RNA, co nie jest możliwie do uzyskania w przypadku materiału rutynowo utrwalonego w formalinie i zatopionego w parafinie (Formalin-Fixed Paraffin-Embedded, FFPE), dostępnego w pracowniach patomorfologicznych. Dlatego w niniejszej pracy doktorskiej podjęto próbę klasyfikacji guzów mózgu o wysokim stopniu złośliwości u dzieci w oparciu o analizę poziomu ekspresji genów przy pomocy technologii NanoString, która umożliwia wykorzystanie zdegradowanego RNA.Przedmiotem badań proponowanego projektu są guzy mózgu wysokiego stopnia, charakteryzujące się wysokim stopniem śmiertelności, które są szczególnym wyzwaniem klinicznym w onkologii dziecięcej. Podstawowym celem pracy doktorskiej była klasyfikacja molekularna guzów mózgu o wysokim stopniu złośliwości u dzieci. Badania dotyczyły zaprojektowania i przetestowania sygnatury ekspresyjnej genów markerowych, specyficznych dla poszczególnych grup molekularnych w wybranych guzach podnamiotowych. Nowotwory te charakteryzują się złą prognozą dla pacjenta, dlatego stanowią duże wyzwanie dla neuropatologów i onkologów dziecięcych. Przedmiotem badań było również ustalenie korelacji biologiczno-klinicznych w badanych nowotworach, porównanie wyników do danych literaturowych oraz ocena potencjału wykorzystania metody analizy nCounter do diagnostyki nowotworów. Uzupełnieniem badań molekularnych była identyfikacja diagnostycznych biomarkerów immunohistochemicznych dla wybranych grup molekularnych nowotworów.Uzyskane wyniki potwierdzają, że ustalenie unikalnej sygnatury genów markerowych dla medulloblastoma, ependymoma, CNS HGNET-BCOR i CNS HGNET-MN1 oraz profilowanie ekspresji RNA z bloczków parafinowych za pomocą analizy nCounter jest użyteczną techniką, pozwalającą na rozróżnienie grup molekularnych guzów mózgu u dzieci. Stosując tą technikę zidentyfikowano poszczególne grupy ependymoma i medulloblastoma, oraz ustalono przynależność dwóch nowotworów do grupy CNS HGNET-BCOR. Po wykonaniu analiz ekspresji genów przeprowadzono korelacje biologiczno-kliniczne i udowodniono, że przynależność do grupy molekularnej w przypadkach ependymoma koreluje z czynnikami klinicznymi, w tym z przeżyciem pacjentów. Wyniki analiz immunohistochemicznych wskazują, że w przypadku medulloblastoma grupy transkrypcyjnej WNT potencjalnym markerem diagnostycznym może być ekspresja białka ALK, natomiast w przypadku CNS HGNET-BCOR ekspresja białka BCOR.

Szczegółowy typ zasobu:

Praca doktorska

Format:

pdf

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:237324

Źródło:

IMDiK PAN, sygn. ZS418 ; kliknij tutaj, żeby przejść ; IMDiK PAN, sygn. ZS 418

Język:

pol

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 4.0 Międzynarodowe] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN

Dofinansowane ze środków:

Program Operacyjny Polska Cyfrowa, lata 2014-2020, Działanie 2.3 : Cyfrowa dostępność i użyteczność sektora publicznego; środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz współfinansowania krajowego z budżetu państwa

Dostęp:

Otwarty