Najmniejsza powszechność. O Norwidowskiej skali aktywizmu

Zehnder, Christian

doi:0031-0514

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: Najmniejsza powszechność. O Norwidowskiej skali aktywizmu

Bibliografia:

1. P. Abriszewska, Hermeneutyka literacka Cypriana Norwida. Lublin 2011.
2. H. Bloom, Internalizacja romansu poszukiwań w angielskiej poezji romantycznej. Przeł. M. B. Fedewicz. „Pamiętnik Literacki” 1978, z. 3, s. 261-285.
3. K. Brodziński, Wybór pism. Oprac. A. Witkowska. Wrocław 1966.
4. W. Dienheim-Chotomski, Błędny ognik. (Artykulik salonowy). „Goniec Polski” 1851, nr 48, z 28 II, s. 2.
5. W. Dienheim-Chotomski, Błędny ognik. „Goniec Polski” 1851, nr 75, z 1 IV, s. 1.
6. Erhaben, das Erhabene. Hasło w: Historisches Wörterbuch der Philosophie. Hrsg. J. Ritter. T. 2. Basel–Stuttgart 1972, s. 627–630.
7. J. Fabre, Oświecenie a romantyzm – wstęp. Przeł. E. Rzadkowska. „Pamiętnik Literacki” 1970, z. 2, s. 335-344.
8. R. Fieguth, Chrześcijaństwo dla wszystkich. Parę słów nt. „Quidama” C. Norwida. „Studia Norwidiana” t. 37 (2019), s. 281-284.
9. W. Gombrowicz, Ślub. W: Transatlantyk. – Ślub. Z komentarzem autora. Warszawa 1957.
10. F. Hölderlin, Hyperion. W: Sämtliche Werke und Briefe. Hrsg. M. Knaupp. T. 1. München 1992.
11. M. Inglot, Duch i litera (refleksyjny kształt poezji Cypriana Norwida). W zb.: „Dramat życia prawdę wyrabiający”. Materiały norwidowskiej sesji naukowej (Jelenia Góra, 6–7 maja 1983). Red. M. Inglot. Wrocław 1985, s. 7-25.
12. M. Janion, Literatura i spisek. „Pamiętnik Literacki” 1976, z. 4, s. 23-61.
13. M. Kuziak, W stronę hermeneutyki Norwida. „Studia Norwidiana” t. 34 (2016), s. 239-248.
14. Z. Łapiński, Norwid. W: O Norwidzie. Rzeczy dawne i najdawniejsze. Lublin 2014, s. 243–244.
15. J. Maciejewski, Cyprian Norwid. Warszawa 1992.
16. M. Masłowski, „Kościół międzyludzki” w „Ślubie” Witolda Gombrowicza. „Teksty Drugie” 1999, nr 1/2, s. 175-187.
17. A. Mazur, Anatomia „łagodnego prawa” – między literaturą a filozofią. „Przegląd Filozoficzno-Literacki” 2009, nr 2, s. 34–35.
18. Cz. Miłosz, Ogród nauk. Paryż 1979.
19. C. Norwid, Do ogników błędnych na cmentarzu. „Goniec Polski” 1851, nr 58, z 11 III, s. 3.
20. C. Norwid, Pisma wszystkie. Zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J. W. Gomulicki. T. 1–11. Warszawa 1971–1976.
21. E. M. Pol, Gawędy listowe III. „Goniec Polski” 1851, nr 43, z 21 II, s. 1.
22. S. Sawicki, Norwida walka z formą. W: Norwida walka z formą. Warszawa 1986.
23. Spory o biedermeier. Wybór, wstęp, oprac. J. Kubiak. Poznań 2006.
24. A. Stifter, Przedmowa do tomu opowiadań „Kolorowe kamienie”. Przeł. A. Mazur. „Przegląd Filozoficzo-Literacki” 2009, nr 2, s. 20.
25. A. Stifter, Vorrede. W: Werke und Briefe. Historisch-kritische Gesamtausgabe. Hrsg. A. Doppler, W. Frühwald. T. 2, cz. 2: Bunte Steine. Buchfassungen. Hrsg. H. Bergner. Stuttgart 1982.
26. B. Subko, Norwidowski „czyn ze słowa”. O problemach lektury „Słowotworu”. „Pamiętnik Literacki” 1989, z. 4, s. 145-157.
27. W. Toruń, Wokół Norwidowskiej koncepcji słowa. Lublin 2003.
28. Z . Trojanowiczowa, Cypriana Norwida mesjanizm sztuki, czyli o poszukiwaniu „wszech-doskonałości”. W: Romantyzm. Od poetyki do polityki. Interpretacje i materiały. Wybór, red. A. Artwińska, J. Borowczyk, P. Śniedziewski. Kraków 2010.
29. Z. Trojanowiczowa, Rzecz o młodości Norwida. Poznań 1968.
30. Z. Trojanowiczowa, Z. Dambek (przy współudz. J. Czarnomorskiej), Kalendarz życia i twórczości Cypriana Norwida. T. 1: 1821–1860. Poznań 2007.
31. J. Trznadel, Czytanie Norwida. Próby. Warszawa 1978.
32. Ch. Zehnder, Apologia litery i lektura aktywizmu. Od Schlegla do Norwida. W zb.: Romantyk jako czytelnik. II Sympozjum im. Zofii Trojanowiczowej. Red. A. Borkowska-Rychlewska, W. Hamerski, K. Trybuś. Poznań 2020.