Inny tytuł:

Meluzyna, Nr 1 (4) (2016) | Rocznik III

Wydawca:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Miejsce wydania:

Szczecin

Opis:

24 cm

Typ obiektu:

Czasopismo/Artykuł

Bibliografia:

1. Baranowski, B. (1950). Znajomość Wschodu w dawnej Polsce do XVIII wieku. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe.
2. Barłowska, M. (2000). Jerzy Ossoliński – orator polskiego baroku. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
3. Dash, M. (2012). The Ottoman Empire’s Life-or-Death Race. Pobrane z: www.smithsonianmag.com/history/the-ottoman-empires-life-or-death-race-164064882/?no-ist (15.01.2016).
4. Fischerówna, R. (1931). Samuel Twardowski jako poeta barokowy. Kraków: Kasa im. Józefa Mianowskiego.
5. Inalcik, H. (2006). Imperium Osmańskie. Epoka klasyczna 1300–1600. Przekł. J. Hunia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
6. Kaczmarek, M. (1972). Epicki kształt poematów historycznych Samuela Twardowskiego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
7. Kańtoch, L. (2011). Piękna Roksolana – bóstwo z Lechistanu. Mówią Wieki, 53, (5), 12–17.
8. Kobus, J. (2012a). Audiencja u sułtana. Pobrane z: www.wilanow-palac.pl/audiencja_u_sultana.html (26.10.2015).
9. Kobus, J. (2012b). Audiencja u Wielkiego Wezyra. Pobrane z: www.wilanow-palac.pl/audiencja_u_wielkiego_wezyra.html (26.10.2015).
10. Kodzik, J. (2013). Potęga ceremoniału na dworze sułtana tureckiego. Pobrane z: www.wilanow-palac.pl/potega_ceremonialu_na_dworze_sultana_tureckiego.html (26.10.2015).
11. Kołodziejczyk, D. (red.) (2014). Orzeł i półksiężyc. 600 lat polskiej publicystyki poświęconej Turcji. Zbiór tekstów źródłowych. Wybór, oprac. A. Balcer, D. Kołodziejczyk, N. Królikowska. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
12. Krzywy, R. (2000a). Objaśnienia. W: S. Twardowski, Przeważna legacyja Krzysztofa Zbaraskiego od Zygmunta III do sołtana Mustafy (s. 255–407). Wyd. R. Krzywy. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN / Stowarzyszenie „Pro Cultura Litteraria”.
13. Krzywy, R. (2000b). Słownik wyrazów archaicznych i orientalnych. W: S. Twardowski, Przeważna legacyja Krzysztofa Zbaraskiego od Zygmunta III do sołtana Mustafy (s. 409–449). Wyd. R. Krzywy. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN / Stowarzyszenie „Pro Cultura Litteraria”.
14. Krzywy, R. (2001). Od hodoeporikonu do eposu peregrynackiego. Studium z historii form literackich. Warszawa: Uniwersytet Warszawski. Wydział Polonistyki. Instytut Literatury Polskiej.
15. Krzywy, R. (2011). Deskrypcja Stambułu w „Przeważnej legacyi” Samuela Twardowskiego wobec topiki laudatio urbis. Pamiętnik Literacki, 102 (4), 41–58.
16. Kuran, M. (2004). Formy „grzeczności” w „Przeważnej legacyi” Samuela Twardowskiego (język, literatura, historia i dyplomacja). Napis, 10, 29–64.
17. Kuran, M. (2014). Obraz Orientu w twórczości Marcina Paszkowskiego i Samuela Twardowskiego – konfrontacje. W: A. Bednarczyk, M. Kubarek, M. Szatkowski (red.), Orient w literaturze – literatura w Oriencie. Spotkania (s. 47–65). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
18. Lewis, R. (1984). Życie codzienne w Turcji osmańskiej. Przekł. W. Radwański. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
19. Łątka, J.S. (1992). Tajemnice haremów. Kraków: Oficyna Cracovia.
20. Łątka, J.S. (2001). Odaliski, poturczeńcy i uchodźcy. Z dziejów Polaków w Turcji. Kraków: TAiWPN Universitas.
21. Madeyska, D. (1988). Historia świata arabskiego. Okres osmański 1516–1920. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
22. Milewski, D. (2012). Zostać sułtanem w Turcji osmańskiej. Pobrane z: www.wilanow-palac.pl/zostac_sultanem_w_turcji_osmanskiej.html (26.10.2015).
23. Nahlik, S.E. (1971). Narodziny nowożytnej dyplomacji. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
24. Niewiara, A. (2000). Wyobrażenia o narodach w pamiętnikach i dziennikach z XVI–XIX wieku. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
25. Nosowski, J. (1974). Polska literatura polemiczno-antyislamistyczna XVI, XVII i XVIII w. Wybór tekstów i komentarzy, z. 1–2. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
26. Nowak-Stalmann, S. (2004). Epika historyczna Samuela ze Skrzypny Twardowskiego. Przeł. M. Przybylik. Oprac. R. Krzywy. Izabelin: Świat Literacki.
27. Prejs, M. (1999). Egzotyzm w literaturze staropolskiej. Wybrane problemy. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Instytut Literatury Polskiej.
28. Przyboś, A., Żelewski, R. (1959). Dyplomaci w dawnych czasach. Relacje staropolskie z XVI–XVIII stulecia. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
29. Reychman, J. (1973). Historia Turcji. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
30. Ryba, R. (2014). Literatura staropolska wobec zjawiska niewoli tatarsko-tureckiej. Studia i szkice. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
31. Shaw, S.J. (2012). Historia Imperium Osmańskiego i Republiki Tureckiej. T. 1. Przeł. B. Świetlik. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.
32. Twardowski, S. (2000). Przeważna legacyja Krzysztofa Zbaraskiego od Zygmunta III do sołtana Mustafy. Wyd. R. Krzywy. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN / Stowarzyszenie „Pro Cultura Litteraria”.
33. Włodarski, M. (1993). Samuel Twardowski – „Maryjannie Twardowskiej, wdzięcznej dziecinie, jedynaczce swojej ociec napisał”. W: M. Włodarski, Barokowa poezja epicedialna. Analizy (s. 51–90). Kraków: TAiWPN Universitas.

Zeszyt:

1

Strona pocz.:

15

Strona końc.:

33

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł naukowy oryginalny

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:154296

Źródło:

IBL PAN, sygn. P.I.2999 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

pol

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY-SA 4.0 Międzynarodowe] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Dofinansowane ze środków:

Program Operacyjny Polska Cyfrowa, lata 2014-2020, Działanie 2.3 : Cyfrowa dostępność i użyteczność sektora publicznego; środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz współfinansowania krajowego z budżetu państwa ; Unia Europejska. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego

Dostęp:

Otwarty