Z Ducha Komizmu. Teoria śmiechu Stanisława Brzozowskiego

Szulik, Weronika

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Z Ducha Komizmu. Teoria śmiechu Stanisława Brzozowskiego

Bibliografia:

1. M. Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais’go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu. Przeł. A. i A. Goreniowie. Oprac., wstęp, koment., weryfikacja przekł. S. Balbus. Kraków 1975.
2. H. Bergson, Pamięć i życie. Wybór G. Deleuze. Przeł. A. Szczepańska. Warszawa 1988.
3. H. Bergson, Śmiech. Esej o komizmie. Przeł. S. Cichowicz. Przedm. S. Morawski. Kraków 1977.
4. I. Berlin, Dwie koncepcje wolności. Przeł. D. Grinberg. W: Cztery eseje o wolności. Warszawa 1994.
5. A. Bielik-Robson, Duch powierzchni. Rewizja romantyczna i filozofia. Kraków 2004.
6. A. Bielik-Robson, Syndrom romantyczny, albo przeczucie nowoczesności czerpane z lektury angielskich romantyków. W: S. Brzozowski, Głosy wśród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kultury europejskiej. Z teki pośmiertnej wyd. i przedm. poprzedził O. Ortwin. Wstęp C. Michalski. Posł. A. Bielik-Robson. Warszawa 2007.
7. S. Borzym, Bergson a przemiany światopoglądowe w Polsce. Wrocław 1984.
8. S. Brzozowski, Humor i prawo. W: Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej. Kraków 1983.
9. S. Brzozowski, Kultura i życie. Lwów 1907.
10. S. Brzozowski, Listy. Oprac., przedm., koment., aneksy M. Sroka. T. 2. Kraków 1970.
11. S. Brzozowski, O znaczeniu wychowawczym kultury angielskiej. W: Głosy wśród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kultury europejskiej. Z teki pośmiertnej wyd. i przedm. poprzedził O. Ortwin. Wstęp C. Michalski. Posł. A. Bielik-Robson. Warszawa 2007.
12. S. Brzozowski, Pamiętnik. Wstęp M. Wyka. Oprac., koment. M. Urbanowski. Wrocław 2007. BN I 311.
13. S. Brzozowski, Sam wśród ludzi. Oprac. M. Wyka. Wrocław 1979. BN I 228.
14. S. Brzozowski, Złudzenia racjonalizmu. W: Idee. Wstęp do filozofii dojrzałości dziejowej. B.m., 1994.
15. T. Burek, Dwa profile Brzozowskiego. W: S. Brzozowski, Humor i prawo. Wybrane studia krytyczne. Wybór, oprac., wstęp T. Burek. Warszawa 1988.
16. K. Darwin, Wyraz uczuć u człowieka i zwierząt. Przeł. K. Dobrski. Warszawa 1873.
17. B. Dziemidok, O komizmie. Od Arystotelesa do dzisiaj. Antologię oprac. M. Bokiniec. Gdańsk 2011.
18. M. Głowiński, Wielka parataksa. O budowie dyskursu w „Legendzie Młodej Polski” Stanisława Brzozowskiego. W: Ekspresja i empatia. Studia o młodopolskiej krytyce literackiej. Kraków 1996.
19. U. Górska, Język buntu w twórczości Stanisława Brzozowskiego. „Przegląd Filozoficzno-Literacki” 2006, nr 3/4, s. 90-120.
20. K. Irzykowski, posłowie w: S. Brzozowski, Dzieła wszystkie. Red. A. Górski, S. Kołaczkowski. T. 8: Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej. Oprac. K. Irzykowski. Warszawa 1937.
21. D. Kozicka, „Umysł w stanie nieustannego tworzenia”. O krytyce Stanisława Brzozowskiego jako akcie performatywnym. W zb.: Stanisław Brzozowski – (ko)repetycje. T. 1. Red. D. Kozicka, J. Orska, K. Uniłowski. Katowice 2012, s. 125-140.
22. W. Krajewska, Związki twórczości Stanisława Brzozowskiego z literaturą angielską. W zb.: Wokół myśli Stanisława Brzozowskiego. Red. A. Walicki, R. Zimand. Kraków 1974, s. 331-357.
23. A. Mencwel, „No! Io non sono morto...” Jak czytać „Legendę Młodej Polski”? Kraków 2001.
24. A. Mencwel, Stanisław Brzozowski. Postawa krytyczna: wiek XX. Warszawa 2014.
25. G. Meredit h, An Essay on Comedy and the Uses of the Comic Spirit. London 1906.
26. K. Michalski, Płomień wieczności. Eseje o myślach Fryderyka Nietzschego. Kraków 2007.
27. W. Mrozek, Zamiast manifestu. Kilka uwag o krytyce z ducha Brzozowskiego. W zb.: Brzozowski. Przewodnik „Krytyki Politycznej”. Warszawa 2011.
28. F. Nietzsche, Z genealogii moralności. Przekł., wstęp G. Sowinski. Kraków 2011.
29. R. Nycz, Gest śmiechu. Z przemian świadomości literackiej początku XX wieku (do pierwszej wojny światowej). W: Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie. Wrocław 1997.
30. E. Paczoska, Dojrzewanie, dojrzałość, niedojrzałość. Od Bolesława Prusa do Olgi Tokarczuk. Warszawa 2004.
31. E. Paczoska, Prawdziwy koniec XIX wieku. Śladami nowoczesności. Warszawa 2010.
32. P. Pieniążek, Brzozowski. Wokół kultury: inspiracje nietzscheańskie. Warszawa 2004.
33. P. Pieniążek, Brzozowski/Nietzsche: nowoczesność, twórczość i wspólnota. „Przegląd Filozoficzno--Literacki” 2006, nr 3/4, s. 135.
34. M. Piwińska, Legenda romantyczna i szydercy. Warszawa 1973.
35. M. Podraza-Kwiatkowska, Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce. Kraków 2001.
36. T. Sobieraj, Brzozowski a Darwin. W zb.: Stanisław Brzozowski. Powroty. Red. D. Trześniowski. Radom 2013, s. 71-84.
37. J. Soćko, Kuźnia Brzozowskiego. O robotniku piszącym, warsztacie pracy i warunkach przeżycia. W zb.: Stanisław Brzozowski – (ko)repetycje. T. 2. Red. T. Mizerkiewicz, A. Skrendo, K. Uniłowski. Katowice 2013, s. 111-131.
38. M. Stala, Pejzaż człowieka. Młodopolskie myśli i wyobrażenia o duszy, duchu i ciele. Kraków 1994.
39. T. Szkołut, Estetyka Stanisława Brzozowskiego. W: S. Brzozowski, Wybór pism estetycznych. Kraków 2008.
40. A. Walicki, Stanisław Brzozowski – drogi myśli. Kraków 2011.
41. M. Wyka, Czytanie Brzozowskiego. Kraków 2012.
42. M. Wyka, Powieść, Europa, orientalizm – w dwóch notatkach Brzozowskiego o Conradzie. W zb.: Konstelacje Stanisława Brzozowskiego. Red. U. Kowalczuk, A. Mencwel, E. Paczoska, P. Rodak. Warszawa 2012, s. 353-363.