Przepisywanie zagłady : Shoah o późnych poematach Tadeusza Różewicza

Ubertowska, Aleksandra

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Przepisywanie zagłady : Shoah o późnych poematach Tadeusza Różewicza

Bibliografia:

1. M. H. Abrams, Ustalanie i dekonstruowanie. Przeł. T. Kunz . W zb.: Dekonstrukcja w badaniach literackich. Red. R. Nycz. Gdańsk 2000, s. 211-260.
2. Th. W. Adorno, Rozważania o metafizyce. W: Dialektyka negatywna. Przeł. i wstępem poprzedziła K. Krzemieniowa. Warszawa 1986.
3. Th. W. Adorno, M. Horkheimer, Dialektyka oświecenia. Przeł. M. Łukasiewicz. Posłowie M. Siemek. Warszawa 1994.
4. A. Araszkiewicz, Wypowiadam wam moje życie. Melancholia Zuzanny Ginczanki. Warszawa 2001.
5. E. Balcerzan, Poezja polska w latach 1939-1965. Wyd. 2. Cz. 1. Warszawa 1984.
6. R. Barthes, Brecht i dyskurs. Przyczynek do badań nad dyskursywnością. Przeł. K. Kłosiński. W: Lektury. Wybór, oprac., posłowie M. P. Markowski. Warszawa 2001.
7. R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii. Przeł. J. Trznadel. Warszawa 1995.
8. Z. Bauman, Nowoczesność i Zagłada. Warszawa 1992.
9. W. Bojda, Kompleks Izaaka. (Tadeusz Różewicz: „Ocalony"). W: Kanonada. Interpretacje wierszy polskich (1939-89). Katowice 1999.
10. K. Burke, Retoryka „Mein Kampf". Przeł. M. Szpakowska. W zb: Nowa krytyka. Antologia. Wstęp i oprac. Z. Łapiński. Warszawa 1982, s. 344-377.
11. S. Buryła, Holocaust a nowa sytuacja tragiczna. „Ruch Literacki” 1999, z. 6, s. 633-647.
12. P. Czapliński, Wzniosłe tęsknoty. Nostalgie w prozie lat 90. Kraków 2001.
13. P. De Man, Autobiografia jako odtwarzanie. Przeł. M. B. Fedewicz. W zb.: Dekonstrukcja w badaniach literackich. Red. R. Nycz. Gdańsk 2000, s. 106-124.
14. P. De Man, Pojęcie ironii. Przeł. A. Sosnowski. „Literatura na Świecie” 1999, nr 10/11, s. 7-38.
15. T. Drewnowski, Walka o oddech. O pisarstwie Tadeusza Różewicza. Warszawa 1990.
16. M. Eliade, Alchemia i inicjacja. W: Kowale i alchemicy. Przeł. A. Leder. Warszawa 1993.
17. Fragment i całość. T. Fiałkowski w rozmowie z M. Porębskim. „Tygodnik Powszechny” 2001, nr z 14 X, s. 12.
18. M. Głowiński, Wielkie zderzenie. „Teksty Drugie” 2002, nr 3, s. 199-211.
19. N. Gross, Poeci i Szoah. Obraz Zagłady Żydów w poezji polskiej. Sosnowiec 1993.
20. A. Heller, Pamięć i zapominanie. O sensie i braku sensu. Przeł. A. Konopacki. „Przegląd Polityczny” 2001, nr 52/53, s. 27.
21. M. Janion, Klęska kultury. W: Żyjąc tracimy życie. Warszawa 2001.
22. M. Januszkiewicz, Człowiek jako rzecz albo oblicza reifikacji. W zb.: Człowiek i rzecz. Red. S. Wysłouch, B. Kaniewska. Poznań 1999, s. 45-59.
23. S. Jaworski, U podstaw awangardy. Tadeusz Peiper, pisarz i teoretyk. Wyd. 2. Kraków 1980.
24. E. Jedlińska, Sztuka po Holocauście. Łódź 2001.
25. K. Kłosiński, Imię Róży. „Pamiętnik Literacki” 1999, z. l , s. 5-20.
26. S. Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury. Wyd. 4. Warszawa 1991.
27. D. Krawczyńska, G. Wołowiec, Fazy i sposoby pisania o Zagładzie w literaturze polskiej. W zb.: Literatura polska wobec Zagłady. Red. A. Brodzka-Wald, D. Krawczyńska, J. Leociak. Warszawa 2002, s. 11-27.
28. A. Legeżyńska, Gest pożegnania. Szkice o poetyckiej świadomości elegijno-ironicznej. Poznań 1999.
29. P. Levi, Czy to jest człowiek. Przeł. H. Wiśniowska. Warszawa 1996.
30. E. Levinas, Przestrzeń nie jest jednokierunkowa. W: Trudna wolność. Eseje o judaizmie. Przeł. A. Kuryś. Gdynia 1991.
31. J. H. Miller, Krawędź: współczesne badania literackie na rozstajach. Przeł. J. Goślinski. W zb.: Dekonstrukcja w badaniach literackich. Red. R. Nycz. Gdańsk 2000, s. 143-182.
32. Cz. Miłosz, Różewicz w roku 1996 w: Życie na wyspach. Kraków 1998.
33. R. Nycz, Tadeusza Różewicza „tajemnica okaleczonej poezji". W: Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej. Kraków 2001.
34. W. Panas, Zagłada od Zagłady. W: Pismo i rana. Szkice o problematyce żydowskiej w literaturze polskiej. Lublin 1996.
35. M. Piwińska, Różewicz, albo technika collage'u. „Dialog” 1963, nr 9, s. 85-89.
36. J. Przyboś, W głąb las. W: Sytuacje liryczne. Wybór poezji. Wstęp E. Balcerzan. Wybór E. Balcerzan, A. Legeżyńska. Komentarze oprac. A. Legeżyńska. Wrocław 1989, s. 51. BN 1266.
37. R. Przybylski, W celi śmierci. W: Baśń zimowa. Esej o starości. Warszawa 1998.
38. G. Ritz, Tadeusz Różewicz „Matka odchodzi" - początek lektury psychopoetyckiej. W: Nić w labiryncie pożądania. Gender i płeć w literaturze polskiej od romantyzmu do postmodernizmu. Przeł. B. Drąg, A. Kopacki, M. Łukasiewicz. Warszawa 2002.
39. T. Różewicz, Drewniany karabin. „Odra” 2002, nr 7/8, s. 51-55.
40. T. Różewicz, nożyk profesora. W: nożyk profesora. Wrocław 2001.
41. T. Różewicz, Ocalony. W: Poezja. T. 1. Kraków 1988, s. 21.
42. T. Różewicz, recycling. W: zawsze fragment, recycling. Wrocław 1996, s. 96.
43. B. Skarga, Filozofia i gwałt. W: Tożsamość i różnica. Eseje metafizyczne. Kraków 1997.
44. A. Skrendo, Tadeusz Różewicz i granice literatury. Kraków 2002.
45. K. Szczuka, Miłość w czasach Zagłady. „Tygodnik Powszechny” 1999, nr 27, s. 14.
46. S. Szymutko, Niewyrażalna i niedostępna rzeczywistość. W: Rzeczywistość jako zwątpienie w literaturze i literaturoznawstwie. Katowice 1998, s. 17-30.
47. R. Śliwiński, Nuda według Różewicza. W zb.: Nuda w kulturze. Red. P. Śliwiński, P Czapliński. Poznań 1999.
48. A. Ubertowska, Tadeusz Różewicz a literatura niemiecka. Strategie intertekstualności. Kraków 2002.
49. A. Warmiński, Alegoria referencji. Wstęp w: P. de Man, Ideologia estetyczna. Przeł. A. Przybysławski. Gdańsk 2000.
50. T. Żukowski, Zagłada a język poetycki Tadeusza Różewicza. W zb.: Literatura polska wobec Zagłady. Red. A. Brodzka-Wald, D. Krawczyńska, J. Leociak. Warszawa 2002, s. 141-165.
51. J. E. Young, Writing and Rewriting the Holocaust. Narrative and the Consequences o f Interpretation. Bloomington 1988.