„Chociaż nie grzeszyło, a przecie śmierci okrutnej skuszyło”. Wokół zapomnianych oraz mniej znanych staropolskich i oświeceniowych wierszy o śmierci zwierząt.

Piotrowiak, Dariusz

doi:1507-4153

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

„Chociaż nie grzeszyło, a przecie śmierci okrutnej skuszyło”. Wokół zapomnianych oraz mniej znanych staropolskich i oświeceniowych wierszy o śmierci zwierząt. Piotrowiak, Dariusz

Object structure

„Chociaż nie grzeszyło, a przecie śmierci okrutnej skuszyło”. Wokół zapomnianych oraz mniej znanych staropolskich i oświeceniowych wierszy o śmierci zwierząt.

Napis Seria XXX (2024) : Okruchy świadectw. Napisy, inskrypcje, inicjały, głosy w kulturze.

Serie 1-2 (1994-1995) : Oficyna Wydawnicza Latona ; Od serii 3 (1997) : Wydawnictwo DiG ; Od serii 19 (2013): Wydawnictwo IBL PAN ; Od serii 16 (2010) podtyt. : pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej ; Od serii 17 (2011) twórca : UW, IBL PAN ; 24 cm

epigramat ; nagrobek zwierzęcy ; poezja staropolska ; poezja oświeceniowa

1. Aicher O., Theatrum funebre, exhibens per varias scenas epitaphia nova, antiqua; seria iocosa […] in quatuorpartes distinctum […], Salisburgi 1673–1675.
2. Byron G., Wiersze i poematy, red. J. Żuławski, Warszawa 1954.
3. Kniaźnin F.D., Poezje. Edycja zupełna, t. 1, Warszawa 1787.
4. Montaigne M., Próby, t. 2, tłum. T. Boy-Żeleński, Warszawa 2009.
5. Pasek J.Ch., Pamiętniki, t. 2, oprac. W. Czapliński, Wrocław 2003.
6. Potocki W., Dzieła, t. 1: „Transakcja wojny chocimskiej” i inne utwory z lat 1669–1680, oprac. L. Kukulski, wstęp B. Otwinowska, Warszawa 1987.
7. Rkps Biblioteki Kórnickiej, sygn. BK 01137.
8. Rkps Biblioteki Narodowej, sygn. BOZ 1492.
9. Rkps Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. 4502/II.
10. Rkps Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. 11924/III.
11. Rkps Lwowskiej Naukowej Biblioteki im. W. Stefanyka, sygn. 937.
12. Szymonowic S., Nagrobki zbieranej drużyny, w: idem, Sielanki i pozostałe wiersze polskie, oprac. J. Pelc,wyd. 2 zm., Wrocław 2000.
13. Świderski J., Zabawki wierszem i prozą, t. 2, Wilno 1804.
14. Wujek J., Biblia, to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu, Kraków 1599.
15. Zawisza K., Notacyja różnych klęsk i przygód pamięci godnych, w: idem, Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy,wojewody mińskiego (1666–1721), wyd. J. Bartoszewicz, Warszawa 1862.
16. Abramowska J., Pogranicze gatunkowe, w: eadem, Polska bajka ezopowa, Poznań 1991.
17. Brückner A., Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 1927.
18. Brzozowski J., Krótka historia zwierząt, które także bywają śmiertelne, „Teksty” 1979, nr 6(48).
19. Chemperek D., Co mówią zwierzęta? Nagrobki zwierzęce w literaturze staropolskiej, w: Czytanie księgizwierząt. Ciekawość, wyobraźnia, wiedza, wiara, red. M. Chodyko, A. Jakóbczyk-Gola, Warszawa 2023.
20. Chemperek, D., Groteska i śmierć. „Nagrobki zbieranej drużyny” Szymona Szymonowica, „Ruch Literacki” 1999, nr 40.
21. Chemperek, D., Poezja Jana Gawińskiego i kultura literacka drugiej połowy XVII wieku, Lublin 2005.
22. Grześkowiak R., Komentarz edytorski, w: H. Morsztyn, Filomachija, wyd. R. Grześkowiak, Warszawa 2000.
23. Grześkowiak, R., Zazdrość i pomówienia. Pieski w panieńskiej pościeli, w: idem, Amor curiosus. Studia o osobliwych tematachdawnej poezji erotycznej, Warszawa 2013.
24. Jakóbczyk-Gola A., Ogrody zwierząt. Staropolskie zwierzyńce i menażerie, Warszawa 2021.
25. Jankowski W., Szymona Szymonowicza „Nagrobki zbieranej drużyny”, „Pamiętnik Literacki” 1903, nr 2.
26. Jonietz F., Animal Deaths, Commemoration, and Afterlives at the Gonzaga Court and Beyond, w: Animals andCourts. Europe, c. 1200–1800, red. M. Hengerer, N. Weber, Berlin–Boston 2020.
27. Knopik A., „Nagrobek kotowi” Jana Kochanowskiego w perspektywie ekokrytyki, „Meluzyna” 2021, nr 1(14).
28. Knopik, A., Nagrobki zwierzęce Jana Gawińskiego w perspektywie ekokrytyki, „Zoophilologica. Polish Journal ofAnimal Studies” 2023, nr 2 (12).
29. Kostkiewiczowa T., Doświadczenie – wspominanie – upamiętnianie. Reprezentacje pamięci indywidualnejw poezji polskiej drugiej połowy XVIII wieku, w: eadem, Mnemozyne i córki. Pamięć w literaturze polskiejdrugiej połowy XVIII wieku, Toruń 2019.
30. Kott J., Cudowny kołatek z mickiewiczowskiego kantorka, w: idem, Pisma wybrane, t. 1: Wokół literatury,wyb. i układ T. Nyczek, Warszawa 1991.
31. Krzywy R., Poezja staropolska wobec genologii retorycznej, Warszawa 2014.
32. Nawarecki A., Ptaki Hieronima Morsztyna, w: idem, Pokrzywa. Eseje, Chorzów–Sosnowiec 1996.
33. Opacki I., Pomnik i wiersz. Pamiątka i poezja na przełomie Oświecenia i Romantyzmu, „Roczniki Humanistyczne”1970, t. 18, z. 1.
34. Otto-Michalska M., „Eheu iam periit Viola nostra”, czyli Giovanni Bernardino Bonifacio i jego „nugae”,w: O poetach i poezji. Od antyku po współczesność, red. I. Bogumił, J. Pokrzywnicki, Gdańsk 2019.
35. Papy J., Lipsius and His Dogs. Humanist Tradition, Iconography and Ruben’s “Four Philosophers”, „Journal ofthe Warburg and Courtauld Institutes” 1999, nr 62.
36. Probucka D., Koncepcje filozoficzne źródłem moralnego zła z relacji człowiek – zwierzę. Arystotelizm – kartezjanizm– kontraktualizm, w: Etyka a zło, red. D. Probucka, Kraków 2013.
37. Raubo G., „Uważać, […] abyśmy jako bydlęta nie żyli” – „z bydlęty równie chodziem”. Relacja między człowiekiema zwierzęciem w barokowym piśmiennictwie arystotelizmu chrześcijańskiego, w: Czytanie księgi zwierząt.Ciekawość, wyobraźnia, wiedza, wiara, red. M. Chodyko, A. Jakóbczyk-Gola, Warszawa 2023.
38. Rećko J., W kręgu poezji nagrobkowej polskiego baroku, Zielona Góra 1994.
39. Rot E., Komentarz edytorski, w: J. Gawiński, Sielanki z Gajem zielonym, wyd. E. Rot, Warszawa 2007.
40. Sokolski J., „Nagrobek kotowi” Jana Kochanowskiego i jego źródło, w: „Sława z dowcipu sama wiecznie stoi…”.Prace ofiarowane Pani Profesor Alinie Nowickiej-Jeżowej z okazji pięćdziesięciolecia pracy naukowej,red. W. Pawlak, M. Hanusiewicz-Lavallee, Lublin 2018.
41. Stefanowska Z., Świat owadzi w IV części „Dziadów”, w: eadem, Próba zdrowego rozumu. Studia o Mickiewiczu,Warszawa 1976.
42. Śnieżko D., Wieszanie kota, w: Dobrym towarzyszom gwoli.Studia o „Foriceniach” i „Fraszkach” Jana Kochanowskiego,red. R. Krzywy, R. Rusnak, Warszawa 2014.
43. Trześniewska A., Dziady cz. IV w zwierciadle ekosystemu, „Polonistyka. Innowacje” 2017, nr 5.
44. Urbański P., Renaissance Humanists and Their Dogs, w: Animals and Their People. Connecting East and Westin Cultural Animal Studies, red. A. Barcz, D. Łagodzka, Leiden 2018.