Kto postrzygł Siemowita? Słowiańscy dioskurowie w micie dynastycznym Piastów

Modzelewski, Karol (1937–2019)

doi:0023-5903

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Kto postrzygł Siemowita? Słowiańscy dioskurowie w micie dynastycznym Piastów Modzelewski, Karol (1937–2019)

Object structure

Kto postrzygł Siemowita? Słowiańscy dioskurowie w micie dynastycznym Piastów

Kwartalnik Historyczny R. 124 nr 4 (2017)

Modzelewski, Karol (1937–2019)

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk ; Polskie Towarzystwo Historyczne

Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk

Warszawa

2017

s. 661-675 ; Streszczenie w jęz. angielskim i polskim

Czasopismo/Artykuł

Piastowie (dynastia) [KABA] ; Piastowie - mit dynastyczny ; Legendy i historia [KABA] ; Słowianie [KABA] ; religia pogańska ; słowiańscy dioskurowie ; Aświnowie ; transfer kulturowy

Na porównawczym tle średniowiecznych mitów początku rozmaitych ludów średniowiecznej Europy autor przeprowadza analizę mitu dynastycznego Piastów. Analiza ta prowadzi do wniosku, że dwaj tajemniczy przybysze, którzy w chacie Piasta dokonali cudownego rozmnożenia piwa i wieprzowiny, a następnie postrzygli syna Piasta, nadali mu imię Siemowit (pan rodu) i przez ten obrzęd usynowili pierwszego władcę Polan oraz całą piastowską dynastię – byli słowiańską odmianą dioskurycznych boskich bliźniąt.

Anonim tzw. Gall. Kronika polska, tłum. i wyd. Roman Grodecki, Marian Plezia, Ossolineum, Wrocław 1975, Biblioteka Narodowa seria 1.
Ammiani Marcellini Rerum gestarum libri qui supersunt, wyd. Wolfgang Seyfarth, Teubner, Leipzig 1978, Bibliotheca Scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana.
Beda der Ehrwürdige Kirchengeschichte des englischen Volkes, tłum. i wyd. Günter Spitzbart, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1982.
Banaszkiewicz Jacek, Podanie o Piaście i Popielu. Studium porównawcze nad wczesnośredniowiecznymi tradycjami dynastycznymi, PWN, Warszawa 1986.
Bracciotti Annalisa, Origo gentis Langobardorum. Introduzione, testo critico, commento, Herder, Roma 1998, Biblioteca di cultura romanobarbarica, t. 2.
Dumézil Georges, Bogowie Germanów. Szkice o kształtowaniu się religii skandynawskiej, Oficyna Naukowa, Warszawa 2006.
Galli Anonymi Cronicae et gesta ducum sive principum Polonorum, wyd. Kazimierz Maleczyński, MPH sn., t. 2, Cracoviae 1952.
Gasparri Stefano, La cultura tradizionale dei Longobardi. Struttura tribale e resistenze pagane, Fondazione CISAM, Spoleto 1983.
Gasparri Stefano, La memoria storica dei Longobardi, w: Le leggi dei Logobardi. Storia, memoria e diritto di un popolo germanico, red. Claudio Azzarra, Stefano Gasparri, Viella, Roma 2005, s. XVII–XL, Altomedioevo, t. 4.
Gieysztor Aleksander, Mitologia Słowian, wstęp Karol Modzelewski, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2006.
Kronika Mierzwy, wyd. August Bielowski, MPH t. 2, Lwów 1872.
Kronika Thietmara, tłum. i wyd. Marian Z. Jedlicki, Instytut Zachodni, Poznań 1953, Biblioteka Tekstów Historycznych, t. 3.
Malicki Kacper, „Chrzest Rugii 1168 r. Model chrystianizacji”, Warszawa 2000 (wydruk, archiwum Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego).
Michałowski Roman, Restauratio Poloniae w ideologii dynastycznej Galla Anonima, PH 76, 1985, 3, s. 457–480.
Modzelewski Karol, Barbarzyńska Europa, Iskry, Warszawa 2004.
O’Brien Steven, Dioscuric Elements in Celtic and Germanic Mythology, „The Journal of Indo-European Studies” 1982, 10, s. 117–136.
Paolo Diacono, Storia dei Longobardi, wyd. Lidia Capo, Mondadori, Milano 1992, Scrittori greci e latini.
P. Cornelius Tacitus, Germania, wyd. Jerzy Kolendo, tłum. Tomasz Płuciennik, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań 2008, Fontes Historiae Antiquae, z. 10.
Saxonis Gesta Danorum, wyd. Jørgen Olrik, Hans Ræder, Levin & Munkesgaard, Hauniae 1931.