Zasoby lokalne obszarów wiejskich w strefach podmiejskich – endogeniczny czynnik rozwoju czy efekt wpływu miasta centralnego = Local resources of rural areas in suburban areas – endogenous development factor or the effect of the central city impact

Szyda, Barbara; Biczkowska, Marta

doi:1642-4689

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Zasoby lokalne obszarów wiejskich w strefach podmiejskich – endogeniczny czynnik rozwoju czy efekt wpływu miasta centralnego = Local resources of rural areas in suburban areas – endogenous development factor or the effect of the central city impact Szyda, BarbaraBiczkowska, Marta

Object structure

Studia Obszarów Wiejskich = Rural Studies, t. 47

Szyda, Barbara ; Biczkowska, Marta

Wsie -- Polska -- 1990- -- czasopisma [KABA] ; Wsie -- czasopisma [KABA] ; Polityka rolna -- Polska -- 1990- -- czasopisma [KABA] ; zasoby lokalne ; strefa podmiejska ; Kielce ; Wrocław

Celem artykułu była próba określenia głównych determinant rozwoju obszarów wiejskich w zasięgu najsilniejszego oddziaływania ośrodka miejskiego, tj. w strefie podmiejskiej (na przykładzie Kielc i Wrocławia). Została ona dokonana na podstawie oceny poziomu rozwoju zasobów lokalnych (czynnik endogeniczny) w kontekście siły powiązań z miastem centralnym. W wyniku procesu badawczego określono grupy zasobów, które najsilniej generują impulsy rozwojowe. Ponadto potwierdzono, że strefy podmiejskie to obszar zachodzenia specyficznych sprzężeń zwrotnych pomiędzy posiadanymi zasobami a relacjami miasto-wieś. Wskazano również, że zmiany zachodzące w strefach mają ten sam kierunek, jednak ich natężenie jest uwarunkowane wielkością i rangą miasta centralnego.

1. Bański J., 2008, Strefa podmiejska – już miasto, jeszcze nie wieś, [w:] A. Jezierska-Thole, L. Kozłowski (red.), Gospodarka przestrzenna w strefie kontinuum miejsko-wiejskiego w Polsce, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń, s. 29–43.
2. Bański J., 2012, Problematyka definicji i zasięgu przestrzennego obszarów wiejskich i stref podmiejskich, Acta Scientiarum Polonorum, Administratio Locorum, 11 (3), Wyd. UW-M, Bydgoszcz, Kraków, Lublin, Olsztyn, Poznań, Siedlce, Szczecin, Warszawa, Wrocław, s. 5–15.
3. Barbier B., 1985, Strefa podmiejska i przestrzeń podmiejska w geografii francuskiej, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica, 5, s. 17–25.
4. Beaujeu-Garnier J., Chabot G., 1971, Zarys geografii miast, PWE, Warszawa.
5. Cherry G., 1974, The evolution of British town planning: A history of town planning in the United Kingdom during the 20th century and of the Royal Town Planning Institute, 1914–1974, Leonard Hill Books, Leighton Buzzard.
6. Czapiewski K., 2010, Koncepcja wiejskich obszarów sukcesu społeczno-gospodarczego i ich rozpoznanie w województwie mazowieckim, Studia Obszarów Wiejskich, 22, Warszawa.
7. Dematteis G., 1985, Strefa podmiejska Turynu, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica, 5, s. 179–193.
8. Droege P., 2006, Post-suburban Sydney: Community between global commodity and local autonomy, [w:] K. Anderson, R. Obson, F. Allon, B. Neilson (red.), After sprawl: post uburban Sydney, Centre for Cultural Research, University of Western Sydney, Sydney, http://www.uws.edu.au/ (dostęp 07.2015).
9. Dziewoński K., 1987, Strefa podmiejska – próba ujęcia teoretycznego, Przegląd Geograficzny, 59, 1–2, s. 55–63.
10. Friedmann J., 1972, A general theory of polarized development, [w:] N.M. Hansen (red.), Growth Centres in Regional Economic Development, Free Press, New York, s. 82–107.
11. Głaz M., 2010, Wielofunkcyjność wsi w strefie podmiejskiej Wrocławia, rozprawa doktorska, Uniwersytet Wrocławski.
12. Gonda-Sroczyńska E., 2009, Przemiany strefy podmiejskiej Wrocławia w ostatnim dziesięcioleciu, Infrastruktura i ekologia terenów wiejskich, 4, PAN Oddział w Krakowie, Komisja Technicznej Infrastruktury Wsi, Kraków, s. 149–165.
13. Heffner K. 1997, Wielofunkcyjny rozwój a sieć osiedleńcza na wsi. Jak sieć osiedleńcza warunkuje rozwój terenów wiejskich, [w:] M. Kłodziński, A. Rosner (red.), Ekonomiczne i społeczne uwarunkowania i możliwości wielofunkcyjnego rozwoju wsi w Polsce, SGGW, Warszawa, s. 99–116.
14. Jakóbczyk-Gryszkiewicz J., 1998, Przeobrażenia stref podmiejskich dużych miast. Studium porównawcze strefy podmiejskiej Warszawy, Łodzi i Krakowa, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
15. Janc K., 2009, Zróżnicowanie przestrzenne kapitału ludzkiego i społecznego w Polsce, Rozprawy Naukowe Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
16. Jurek J., 1991, Zmiany struktury społeczno-ekonomicznej wsi w strefie podmiejskiej Poznania, Seria Geografia, 52, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
17. Kaczmarek Z., Parysek J., 1977, Zastosowanie analizy wielowymiarowej w badaniach geograficzno-ekonomicznych w metodach ilościowych w geografii, PWN, Warszawa.
18. Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030, 2012, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.
19. Koter M., 1985, Kształtowanie się strefy podmiejskiej w świetle badań historyczno-geograficznych, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica, 5, Łódź, s. 61–73.
20. Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010–2020: Regiony, Miasta, Obszary Wiejskie, 2010, Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.
21. Liszewski L., 1985, Użytkowanie ziemi jako kryterium strefy podmiejskiej, [w:] Pojęcia i metody badań strefy podmiejskiej, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica, 5, s. 75–89.
22. Maik W., 1985, Charakterystyka strefy podmiejskiej w kategoriach funkcjonalnych. Próba rekonstrukcji modelu pojęciowego i metody badawczej, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica, 5, Łódź, s. 41–60.
23. Markowski T., 2013, Elastyczne i zintegrowane planowanie w obszarach funkcjonalnych – w stronę nowego podejścia do planowania przestrzennego, Katedra Zarządzania Miastem i Regionem, Uniwersytet Łódzki, Łódź.
24. Parysek J.J., 1997, Podstawy gospodarki lokalnej, Uniwersytet Adama Mickiewicza, Poznań.
25. Perroux F. 1955. Note sur la notion pole de croissancie, Economie Applique, 8, s. 307–320.
26. Pryor R., 1968, Defining the rural-urban fringe, Social Forces, 47, 2, s. 202–215.
https://doi.org/10.1093/sf/47.2.202 -
https://doi.org/10.2307/2575150 -
27. Przygodzki Z., 2015, Kapitał terytorialny w zintegrowanym planowaniu rozwoju. Koncepcje współpracy [w:] Barometr regionalny. Analizy i prognozy, 13, 4, Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Zamościu, Zamość, s. 29–33.
28. Rowe P., 1991, Making a Middle Landscape, MIT, Cambridge, Mass.
29. Rydz E., 2003, Współczesne tendencje w gospodarce strefy podmiejskiej na przykładzie gminy Słupsk i Kobylnica, Studia Obszarów Wiejskich, 4, Warszawa, s. 181–196.
30. Solarek K., 2013, Struktura przestrzenna strefy podmiejskiej Warszawy. Determinanty współczesnych przekształceń, Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej, Seria Architektura, 13, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa.
31. Straszewicz L., 1985, Strefa podmiejska. Pojęcia i definicje, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Geographica, 5, Łódź, s. 7–16.
32. Szyda B., 2016, Rozwój procesów urbanizacyjnych w strefach podmiejskich Częstochowy, Kielc i Radomia, rozprawa doktorska, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
33. OECD, 2001, Territorial Outlook. Territorial Economy, (http://www.oecd-ilibrary.org/urban-rural-and-regional-development/oecd-territorial-outlook_9789264189911-en)
34. Wojnar K., 2012, Ocena oddziaływania na terytorium jako instrument polityki przestrzennej, [w:] A. Olechnicka, K. Wojnar (red.), Terytorialny wymiar rozwoju. Polska z perspektywy badań ESPON, Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych EUROREG, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.