Metadata language
Pamiętnik Literacki Z. 3 (2017)
Creator: Publisher:Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Place of publishing: Date issued/created: Description:Abstract eng. ; Anex 1: Porównanie drukowanego i rękopiśmiennego przekazu „Dyjalogu” Kasjana Sakowicza. s. 70-76. ; Anex 2: Błędy i winy władców unickich i dyzunickich. s. 76-77.
Type of object: Subject and Keywords:Kasjan Sakowicz’s Dyjalog (Dialogue) ; print edition ; manuscript copy ; the languages used in the Polish-Lithuanian Commonwealth ; the circulation of manuscripts ; calendar reform ; the Union of Brest (1596) ; religious polemics among the Uniates and the members of the Orthodox Church
References:
1. U. Augustyniak, Państwo świeckie czy księże? Spór o rolę duchowieństwa katolickiego w Rzeczypospolitej w czasach Zygmunta III Wazy. Wybór tekstów. Oprac. U. Augustyniak. Warszawa 2013.
2. S. Barącz, Kasjan Sakowicz. Szkic bibliograficzny. Poznań 1889.
3. B. Bieńkowska, Staropolski świat książek. Wrocław 1976.
4. M. Bogucka, Przyczynek do dyskusji o reformie kalendarza w Niemczech u schyłku XVI w. W: Człowiek i świat. Studia z dziejów kultury i mentalności XV–XVIII w. Warszawa 2008, s. 349-352.
5. A. Brückner, Spory o unię w dawnej literaturze. „Kwartalnik Historyczny” (Lwów) 1896, z. 3, s. 578-644.
6. P. Burke, The Renaissance Dialogue. „Renaissance Studies” 1989, t. 2, z. 1.
7. M. Choptiany, „Mnoho se bohow narodiło”. Z badań nad księgozbiorem Jana Brożka w kontekście jego dwóch „Apologii kalendarza rzymskiego powszechnego” (1641). W zb.: Zbiory specjalne w bibliotekach polskich. Problematyka badawcza i organizacyjna. Szczecin 2015.
8. T. Chynczewska-Hennel, Z polemik XVII-wiecznych. Głos w sprawie kalendarza Kasjana Sakowicza. „Latopisy Akademii Supraskiej” 2013, vol. 4, s. 91-101.
9. Ch. Clavius, Operum mathematicorum tomus quintus [...]. Moguntiae: Sumptibus Antonii Hierat, excudebat Reinhardus Eltz, 1612.
10. P. Crüger, Diatribe Paschalis von Rechter Feyrzeit des Jüdischen und Christlichen Osterfests. Dantzigkt 1625.
11. P. Crüger, Hemerologium perpetuum, ein immerwehren der Calender, sampt seiner Erklärung [...]. B. m., 1617.
12. P. Crüger, Recompens des Frühstucks so D. David Herlicius M. Petro Krügernangefertiget [...]. Dantzigk 1617.
13. J. Dubowicz, Kalendarz prawdziwy Cerkwi Chrystusowej. Wilno 1644.
14. K. Drzymała, Ks. Stanisław Grodzicki SJ. Kraków 1973.
15. D. Frick, Dzwony Wilna. Mierzenie czasu w mieście wielu kalendarzy. W zb.: Czas i kalendarz. Red. Z. J. Kijas. Kraków 2001.
16. D. Frick, Kith, Kin and Neighbors: Communities & Confessions in Seventeenth-Century Wilno. Ithaca, N. Y. – London 2013.
17. Gregorian Reform of the Calendar. Proceedings of the Vatican Conference to Commemorate Its 400th Anniversary, 1582–1982. Ed. G. V. Coyne, M. A. Hoskin, O. Pedersen. Città del Vaticano 1983.
18. S. Grodzicki, O poprawie kalendarza. Kazanie dwoje. Wyd. 2. Wilno 1587.
19. S. Grodzicki, O poprawie kalendarza kazanie dwoje. Wyd. 3. Wilno 1589.
20. J. Sz. Herburt, Zdanie o narodzie ruskim [...]. W zb.: Dokumienty objasniajuszczije istoriju Zapadno-Russkago kraja i jego otnoszenija k Rossii i k Polszy / Documents servant à éclircir l’histoire des Provinces Occidentales de la Russie ainsi que leur rapports avec la Russie et la Pologne. S. Pietierburg / St. Pétersbourg 1865.
21. D. Herlicius, Prodromus und erster Theil Gründtlicher Wiederlegung oder Refutation des newen Bäbstischen Calenders [...]. Alten Stettin 1605.
22. A. Karpiński, Tradycja tekstu w „Wieku rękopisów”. Uwagi o rękopiśmiennym funkcjonowaniu dzieła literackiego. W zb.: Staropolska kultura rękopisu. Praca zbiorowa. Red. H. Dziechcińska. Warszawa 1990, s. 27-42.
23. Katalog der Raczyńskischen Bibliothek in Posen. T. 1. Bearbeitet von M. E. Sosnowski, L. Kurtzmann. Posen 1885.
24. W. Kicki, Zwierciadło ich mościom panom tak duchownym, jako i świeckim w greckiej wierze będącym z strony kalendarza także i o zwierzchności papieskiej. Kraków 1630.
25. E. Koller, Strittige Zeiten. Kalenderreformen im alten Reich 1582–1700. Berlin–Boston 2014.
https://doi.org/10.1515/9783110358940
26. D. Kraus, Examen Kalendarii Krügeriani, das ist nochtwendiger Anhang an dess M. P. Krügeri 1621 und 22 Jahres Calender [...]. Brunori 1622.
27. D. Kraus, Novi Cycli Paschalis Elucidator, daß ist deß newen astronomischen Instrument [...]. B. m. [Braniewo?], 1624.
28. S. Kutrzeba, Catalogus codicum manu scriptorum Musei Principum Czartoryski Cracoviensis. T. 2. Cracoviae 1913.
29. J. Latosz, Przestroga rozmaitych przypadków z nauki gwiazd i obrotów niebieskich na rok pański 1602 pospolity, a od początku świata 6182 [...]. B. m. [1601].
30. M. Ławreszuk, Paschalia Kościoła prawosławnego. Metody obliczania daty Paschy. „Elpis” 2012, z. 25/26.
31. L. Marinelli, O rękopiśmiennym i anonimowym charakterze poezji polskiego baroku: cenzura jako hipoteza konieczna. W zb.: Staropolska kultura rękopisu. Praca zbiorowa. Red. H. Dziechcińska. Warszawa 1990, s. 43-66.
32. J. Moskałyk, Zasada jedności wiary Kościoła według „Harmonii” Adama H. Pocieja. „Roczniki Teologii Dogmatycznej” 2012, nr 4, s. 33-48.
33. J. Muszyńska, Ile kapusty i grochu jest w „grochu z kapustą”. „Prace Filologiczne” 2013, t. 64, cz. 1, s. 211-224.
34. J. Niedźwiedź, Kultura literacka Wilna (1323−1655). Retoryczna organizacja miasta. Kraków 2012.
35. J. Niedźwiedź, Pisma w Wilnie od XV do XVIII wieku. Rekonesans. „Terminus” 2008, z. 1, s. 113-136.
36. J. Niedźwiedź, Wielopiśmienność Wielkiego Księstwa Litewskiego. Nowe perspektywy badawcze. „Wielogłos” 2014, nr 2, s. 11-21.
37. Notwendige und gründtliche Bedennckhen. Von dem allgemeinen, uhralten und nu mehr bey sechtzehen hundert Jaren gebrauchten Römischen Kalender [...]. Heidelberg 1584.
38. Z. Nowak, Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku. Gdańsk 1968.
39. A. Oszczęda, Z kroniki do sylwy. Wokół problemów rękopisu i druku w początkach XVII wieku. Część 1: Pieśń o zdobyciu Smoleńska Marcina Paszkowskiego. Uwagi o autorstwie i migracji tekstu. „Pamiętnik Literacki” 2011, z. 4, s. 175-180.
40. A. Oszczęda, Z kroniki do sylwy. Wokół problemów rękopisu i druku w początkach XVII wieku. Część 2: Wiersz Macieja Stryjkowskiego w lwowskim rękopisie Ossolineum. „Pamiętnik Literacki” 2013, z. 3. s. 231-248.
41. J. Partyka, Rękopisy dworu szlacheckiego doby staropolskiej. Warszawa 1995.
42. J. Partyka, Rękopiśmienne księgi szlacheckie – źródła i inspiracje. W zb.: Staropolska kultura rękopisu. Praca zbiorowa. Red. H. Dziechcińska. Warszawa 1990, s. 77-91.
43. Pisma polityczne z czasów pierwszego bezkrólewia. Wyd. J. Czubek. Kraków 1906.
44. T. Przypkowski, Udział polskich astronomów w reformie kalendarza. W: J. Dobrzycki, M. Markowski, T. Przypkowski, Historia astronomii w Polsce. T. 1. Red. T. Rybka. Wrocław 1975.
45. W. Rościszewski(?), Latosie cielę, albo Dyjalog o kalendarzu Latosowym. B. m. r.
46. W. Rościszewski(?), Latosie cielę, albo Dyjalog o kalendarzu Latosowym. B. m. 1604.
47. H. Rutkowski, Gregoriańska reforma kalendarza. W zb.: Kultura polska a kultura europejska. Prace ofiarowane Januszowi Tazbirowi w sześćdziesiątą rocznicę urodzin. Red. nauk. M. Bogucka, J. Kowecki. Warszawa 1987, s. 122-130.
48. K. Sakowicz, Dyjalog, abo Rozmowa Maćka z Dyjonizym, popem schizmatyckim wileńskim o Wielkiejnocy ruskiej roku 1641 w pięć niedziel po katolickiej, a w półszósty niedziel po żydowskiej przypadłe. Wyd. 1. Wilno (?) 1641 (?).
49. K. Sakowicz, Dyjalog, abo Rozmowa Maćka z Dyjonizym, popem schizmatyckim wileńskim o Wielkiejnocy ruskiej roku 1641 w pięć niedziel po katolickiej, a w półszósty niedziel po żydowskiej przypadłej. Wyd. 2. Kraków 1642.
50. K. Sakowicz, Epanorthosis, abo perspektywa i objaśnienie błędów, herezyjej i zabobonów w grekoruskiej Cerkwi dyzunickiej [...]. Kraków 1642.
51. K. Sakowicz, Kalendarz stary, w którym jawny i oczywisty błąd okazuje się około święcenia Paschy [...]. Wilno 1640.
52. K. Sakowicz, O Wielkiej Nocy ruskiej roku 1641 […]. W zb.: Roksolański Parnas. Antologia. Wybór, oprac. R. Radyszewskyj. Kraków 1998.
53. K. Sakowicz, Okulary kalendarzowi staremu, przy których i responsa katolickie na obiekcyje starokalendarzan są położone, i pożytki ruskiemu narodowi z przyjęcia rzymskiego kalendarza ukazane [...]. Kraków 1644.
54. J. Stradomski, Z historii literacko-kulturowych związków państwa polsko-litewskiego z południową Słowiańszczyzną. „Slavia Meridionalis” 2008, t. 8, s. 255-296.
55. S. V. Suharêva, Prosimetrum w polskojęzycznej polemice na Ukrainie po Unii Brzeskiej. „Religious and Sacred Poetry” 2013, t. 1, nr 1.
56. M. Szegda, Sakowicz Kalikst. Hasło w: Polski słownik biograficzny. T. 34. Kraków 1992–1993, s. 343–345.
57. J. Tazbir, Książka rękopiśmienna w Polsce i Rosji (XVI−XVIII w.). „Przegląd Historyczny” 1986, z. 4, s. 657-675.
58. M. B. Topolska, Czytelnik i książka w Wielkim Księstwie Litewskim w dobie renesansu i baroku. Wrocław 1984.
59. A. Ziemlewska, Rozruchy kalendarzowe w Rydze (1584–1589). „Zapiski Historyczne” 2006, z. 1, s. 107-124.
60. A. Ziemlewska, Ryga w Rzeczypospolitej polsko-litewskiej (1581–1621). Toruń 2008.
61. S. Żebrowski [M. Łaszcz], Probatia. Proby na minucyje Latosowe [...]. Kraków 1598.
62. S. Żebrowski [M. Łaszcz], Zwierciadło roczne, na trzy części rozdzielone [...]. Kraków 1603.
IBL PAN, call no. P.I.280 ; IBL PAN, call no. P.I.30 ; click here to follow the link
Language: Rights: Terms of use:Copyright-protected material. May be used within the limits of statutory user freedoms
Digitizing institution:Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences
Original in:Library of the Institute of Literary Research PAS
Projects co-financed by:Ministry of Science and Higher Education ; Activities popularizing science (DUN)
Access: