Język metadanych
Polski wąs. O tradycjach narodowych i osobistych upodobaniach w pisarstwie Henryka Sienkiewicza
Inny tytuł: Twórca: Wydawca:
Zarząd Główny Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza ; Instytut Badań Literackich
Miejsce wydania: Data wydania/powstania: Opis:24 cm ; Tekst pol., streszcz. ang. ; Zadanie finansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu Działalność upowszechniająca naukę 2016-2018: "Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza" – zwiększenie potencjału naukowego, poziomu umiędzynarodowienia i stopnia oddziaływania pisma przez efektywne upowszechnianie w Internecie".
Typ obiektu: Temat i słowa kluczowe:Sienkiewicz, Henryk (1846-1916) ; historia mody ; męskość ; tradycja
Bibliografia:
1. E. i A. Banach, Słownik mody, Warszawa 1962, s. 281.
2. Z. Benedyktowicz, Portrety obcego. Od stereotypu do symbolu, Kraków 2000, s. 192.
3. A. Dąbrowska, „Jacek-Wąsal”, czyli o randze i semantyce wąsów w obrazie dawności szlacheckiej w „Panu Tadeuszu”, w: Modernizm – zapowiedzi, krystalizacje, kontynuacje, red. A. Grzelak, M. Kurkiewicz, P. Siemaszko, Bydgoszcz 2009, s. 119.
4. Z. Falkowski, Przede wszystkim Sienkiewicz, Warszawa 1959, s. 447.
5. R. Gałaj, Życie codzienne szlachty polskiej w okresie sarmatyzmu, Szczecin 1998, s. 100.
6. Ł. Gołębiowski, Ubiory w Polszcze: od najdawniejszych czasów aż do chwil obecnych, Warszawa 1830, s. 84.
7. J. Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III, Kraków 1925, s. 297.
8. F.D. Kniaźnin, Oda XIII. Do wąsów, w: tegoż, Dzieła, t. 2, Lipsk 1837, s. 55–56.
9. Z. Konicki, Gdy wąsy świadczyły o narodowości i pochodzeniu. (Z historii obyczajów XIX w.), „Problemy” 1955, nr 2.
10. J. Korzeniowski, Wąsy i peruka, Wilno 1852, s. 24.
11. T. Kostkiewiczowa, Kniaźnin jako poeta liryczny, Wrocław 1971, s. 5.
12. R. Koziołek, Ciała Sienkiewicza. Studia o płci i przemocy, Katowice 2009.
13. I. Krasicki, Podróż pańska. Do Stanisława Poniatowskiego, w: tegoż, Satyry i listy, oprac. T. Pokrzywniak, Wrocław 1999, s. I.
14. W. Książek-Bryłowa, Językowy obraz wroga w „Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza, „Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny”, t. 1, Szczecin 2002, s. 151–176.
15. W. Krzemińska, Bohater mityczny w powieściach polskich i francuskich XIX w., Warszawa 1985, s. 19–20.
16. Z. Mokranowska, W świecie prozy Henryka Sienkiewicza, Lublin 2002, s. 17.
17. P. Oczko, Wąsy, w: Słownik sarmatyzmu. Idee, pojęcia, symbole, red. A. Borowski, Kraków 2001, s. 227.
18. D. Samborska-Kukuć, Funkcjonalność badań postkolonialnych w dyskursie kresoznawczym – casus łotewski jako paradygmat, w: Metody badań i poszukiwania, red. J. Płuciennik, P. Stalmaszczyk, Łódź 2012.
19. H. Sienkiewicz, Legiony, w: tegoż, Dzieła, red. J. Krzyżanowski, Warszawa 1950, t. 28, s. 141.
20. A. Sieradzka, Peleryna, tren i konfederatka. O modzie i sztuce polskiego modernizmu, Wrocław 1991, s. 107.
21. J. Tazbir, Czytając Sienkiewicza, w: tegoż, Od sasa do lasa, Warszawa 2011, s. 451.
22. Z. Tracewicz, Wątki miłosne w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza, Olsztyn 1992, s. 26–27.
23. W. Woźnowski, Literacki spór o tradycje w czasach Stanisława Augusta (Z dziejów motywu wąsów, kontusza i fraka), „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historycznoliterackie”, 1971, z. 21, s. 27–47.
24. F. Zabłocki, Fircyk w zalotach, oprac. J. Pawłowiczowa, Wrocław 1969, s. 75.
25. L. Żuławski, Wąsy pod względem przyrodzonym, ekonomicznym, estetycznym, politycznym i fizjologiczno-lekarskim, Kraków 1859, s. 10–11.
2080-0851 ; 10.18318/wiekxix.2016.18
Źródło:IBL PAN, sygn. P.I.1269 ; kliknij tutaj, żeby przejść
Język: Język streszczenia: Prawa:Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony
Zasady wykorzystania: Digitalizacja:Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza
Lokalizacja oryginału:Biblioteka Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Dofinansowane ze środków:Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego ; Działalność upowszechniająca naukę (DUN)
Dostęp: