"Weiser Dawidek" jako opis doświadczenia religijnego

Gajewski, Krzysztof

doi:0867-0633

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

"Weiser Dawidek" jako opis doświadczenia religijnego Gajewski, Krzysztof

Object structure

"Weiser Dawidek" jako opis doświadczenia religijnego

Teksty Drugie Nr 1-2 (2004)

Huelle, Paweł ; "Weiser Dawidek" ; doświadczenie religijne ; motyw biblijny ; interpretacja

1. M. Adamiec, Ktokolwiek wiedziałby..., „Res Publica" 1988 nr 4.
2. J. Błoński, Duch powieści i wąs Stalina, „Tygodnik Powszechny" 1987 nr 11.
3. P. Bratkowski, Niespodziewane skutki katastrofy ekologicznej, „Tygodnik Kulturalny" 1987 nr 47.
4. C. Castaneda, Nauki don Juana. Wiedza Indian z plemienia Yaqui, przeł. A. Szostkiewicz, Poznań 1997.
5. A. Czachowska, Studnia tajemnic, „Twórczość" 1987 nr 11.
6. E. Czerwiakowska, Weiser Dawidek - pamięć obudzona, „Puls" 1988 nr 38.
7. K. Ćwikliński, W poszukiwaniu samego siebie, „Nurt" 1989 nr 3.
8. A. Drawicz, Był Dawidek? Nie było Dawidka?..., „Powściągliwość i Praca" 1988 nr 11.
9. J. Drzewucki, Dziecko tajemnicy - niejaki Dawid Weiser, „Akcent" 1989 nr 1.
10. M. Eliade, Sacrum - mit - historia, wybór i wstęp M. Czerwiński, przekł. A. Tatarkiewicz, Warszawa 1993, s. 66.
11. M. Eliade, Szamanizm i archaiczne techniki ekstazy, przeł. K. Kocjan, Warszawa 1994, s. 106.
12. A.G. Hamman, Życie codzienne pierwszych chrześcijan (95-197), przeł. A. Guryn, U. Sudolska, Warszawa 1990, s. 227.
13. J. Jarzębski, Czytając Weisera Dawidka, „Brulion" 1988 nr 7-8.
14. J. Katz-Auvetson, Proza Pawła Huelle, „Kultura" 1992 nr 6.
15. W. Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1997, s. 196.
16. W. Kopaliński, Słownik symboli, Warszawa 1999, s. 364.
17. A. Libera, Mały dzień słońca, „Puls" 1991 nr 6.
18. T. Linker, Zapomniane dzieciństwo, „Okolice" 1988 nr 11.
19. B. Mieczkowska, Weiser Dawidek, „Pobrzeże" 1989 nr 11.
20. E. Morawiec, Dziecko w bezgrzesznym raju, „Kultura Niezależna" 1988 nr 12.
21. J. Moroń, Zniknięcie Dawidka Weisera, „Życie literackie" 1988 nr 23.
22. D. Nowacki, To nie wizja, to Weiser, „Fa-Art" 1994 nr 1.
23. M. Orski, Herosi uczniowskiej legendy, „Opole" 1988 nr 4.
24. W. Pawluczuk, Wierszalin. Reportaż o końcu świata, Kraków 1974.
25. J. Pilch, Książka wszechczasów, „Tygodnik Powszechny" 1992 nr 38.
26. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań 1990.
27. F. Rosset, Dawid, der Weise, „Zeszyty Literackie" 1988 nr 22.
28. W. Saniewski, Topografia młodości, „Sztandar Młodych" 1987 nr 209.
29. E. Starosta, Dawidek - Wieczny Tułacz, „Fakty" 1988 nr 17.
30. A. Świderkówna, Rozmowy o Biblii, Warszawa 2001, s. 15.
31. B. Twardochleb, Gdyby napisać inaczej..., „Nowe Książki" 1987 nr 11-12.
32. J. Wasilewski, ...Po śmierci wędrować. Szkic z zakresu etnologii świata znaczeń, „Teksty" 1979 nr 3-4, s. 104.
33. E. Winnicka, Echo w tunelu, „Polityka" 2001 nr 6, s. 48 nn.
34. M. Zaleski, Czarna dziura. (Paweł Huelle: „Weiser Dawidek"), w: Sporne postaci polskiej literatury współczesnej. Kontynuacje, red. A. Brodzka, L. Burska, Warszawa 1996, s. 225.
35. Zwycięstwo literatury nad rzeczywistością (Głosy zachodniej krytyki o Weiserze Dawidku Pawła Huellego), „Puls" 1991 nr 4.
36. L. Żuliński, Dziwny nieznajomy, „Literatura" 1988 nr 2.