Ja-Gustaw, ja-Miron."Dziady" jak próba akustyczna "Pamiętnika z powstania warszawskiego".

Bukowiecka, Marta

doi:0867-0633

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Ja-Gustaw, ja-Miron."Dziady" jak próba akustyczna "Pamiętnika z powstania warszawskiego". Bukowiecka, Marta

Object structure

Ja-Gustaw, ja-Miron."Dziady" jak próba akustyczna "Pamiętnika z powstania warszawskiego".

Teksty Drugie Nr 3 (2024)

Od 2002, nr 1/2 wyd.: Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria" ; W dodatkowej numeracji ciągłej nr 54 dwukrotnie = 6 (1998) I 1 (1999) i brak 72 ; 21 cm ; Tekst pol., streszcz. ang.

Miron Białoszewski ; Pamiętnik z powstania warszawskiego ; Adam Mickiewicz ; Dziady ; nagranie ; transkrypcja ; głos ; widmo ; trauma ; pamięć

1. M. Białoszewski, O tym Mickiewiczu jak go mówię, w: tegoż, Utwory zebrane, t. 12: Proza stojąca, proza lecąca. Teksty rozproszone i niepublikowane, oprac. M. Sokołowska, PIW, Warszawa 2015.
2. M. Białoszewski, Utwory zebrane, t. 3: Pamiętnik z powstania warszawskiego, oprac. A. Poprawa, PIW, Warszawa 2014.
3. M. Białoszewski, Utwory zebrane, t. 5: Szumy, zlepy, ciągi, PIW, Warszawa 2014.
4. M. Białoszewski, Utwory zebrane, t. 8, PIW, Warszawa 1980.
5. M. Białoszewski, Tajny dziennik, Znak, Kraków 2012.
6. M. Byliniak, Wiersze idą do słuchu, https://www.dwutygodnik.com/artykul/3003-wiersze-ida-do-sluchu.html.
7. C. Caruth, Unclaimed Experience: Trauma, Narrative, and History, The Johns Hopkins University Press, Baltimore–London 1996.
8. A. Hejmej, Skryptoralność. Literatura w dobie społeczeństwa medialnego, Universitas, Kraków 2022.
9. A. Karpowicz, Białoszewski temporalny, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2023.
10. J. Kopciński, Widma Białoszewskiego. Głos – teatr – trans, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2023.
11. Miron Białoszewski Plays Adam Mickiewicz „Dziady”, oprac. M. Byliniak, M. Libera, Bołt Records, 2012.
12. A. Mickiewicz, Utwory dramatyczne, t. 3: Dziady, oprac. S. Pigoń, Czytelnik, Warszawa 1955.
13. Transkrypcja nagrania „Dziadów” części IV Adama Mickiewicza w wykonaniu Mirona Białoszewskiego, w: J. Kopciński, Widma Białoszewskiego. Głos – teatr – trans, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2023.
14. J. Momro, Echo i medium, „Teksty Drugie” 2016, nr 2.
15. J. Momro, Ucho nie ma powieki. Dźwiękowe sceny pierwotne, Wydawnictwo UJ, Kraków 2020.
16. J. Niżyńska, Królestwo małoznaczącości. Miron Białoszewski a trauma, codzienność i queer, przeł. J. Pokojska, Universitas, Kraków 2018.
17. A. Poprawa, Na szklannych harmoniki wekach. Z nagrań Białoszewskiego, „Autobiografia Literatura Kultura Media” 2019, nr 2.
18. P. Sobolczyk, Dalsze losy, bliższe traumy. Ku psychocentrycznej wizji Pamiętnika z powstania warszawskiego, w: „MiroFor” 2024 / tom 4: „Co już. Co jeszcze”.
19. M. Sturken, Narratives of Recovery: Repressed Memory as Cultural Memory, w: Acts of Memory: Cultural Recall in the Present, red. M. Bal, J. Crewe, L. Spitzer, University Press of New England, Hanover 1999.
20. Z. Taranienko, Rozmowy z pisarzami, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986, s. 399.
21. „To, w czym się jest”. Rozmowa Anny Trznadel-Szczepanek z Mironem Białoszewskim w dniu 2 lutego 1983, „Twórczość” 1983, nr 9.