Język metadanych
Pamiętnik Literacki: Z. 2 (2022)
Twórca: Wydawca:Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Miejsce wydania: Data wydania/powstania: Opis:Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury ; Streszcz. ang.
Temat i słowa kluczowe:Biernat z Lublina ; Ezop ; Rinuccio d’Arezzo ; tłumaczenie
Bibliografia:
1. Biernat z Lublina, Ezop. Wstęp S. Grzeszczuk. Oprac. J. S. Gruchała. Kraków 2000.
2. A. Brückner, Ezopy polskie. Kraków 1902.
3. D. M. Christenson, Plautus, Amphitruo. Cambridge 2000.
4. F. C. Conybeare, J. R. Harris, A. S. Lewis, The Story of Ahikar from the Aramaic, Syriac, Arabic, Armenian, Ethiopic, Old Turkish, Greek and Slavonic Versions. Cambridge 1913.
5. Fabulae romanenses Graece conscriptae. Ed. A. Eberhar d. T. 1. Leipzig 1872.
6. A. Gelli, Noctes Atticae. Ed. L. Holford-Streven s. T. 2. Oxford 2020.
7. P. Hemeryck, Les Traductions latines du „Charon” de Lucien au quinzième siècle. „Mélanges de l’École française de Rome, Moyen Âge – Temps Modernes” t. 84 (1972).
8. G. A. Karla, Vita Aesopi. Überlieferung, Sprache und Edition einer frühbyzantinischen Fassung des Äsopromans. Wiesbaden 2001.
9. H. G. Liddell, R. Scott, A Greek-English Lexicon. With a Revised Supplement. Oxford 1996.
10. D. P. Lockwood, De Rinuccio Aretino Graecarum Litterarum Interprete. „Harvard Studies in Classical Philology” t. 24 (1913).
11. T. Michałowska, Biernat i inni. Warszawa 2016.
12. M. Papathomopoulos, Ὁ βίος τοῦ Αἰσώπου ἡ παραλλαγὴ W. Athens 1999.
13. B. E. Perry, Aesopica. A Series of Texts Relating to Aesop or Ascribed to Him [...]. Urbana 1952.
14. B. E. Perry, The Greek Source of Rinuccio’s Aesop. „Classical Philology” t. 29 (1934), nr 1.
15. M. P. Pillolla, Plauto in Esopo. Echi comici in una traduzione del Quattrocento. „Maia” t. 46 (1994).
16. M. P. Pillolla, Rinucius Aretinus, „Fabulae Aesopicae”. W zb.: Favolisti latini medievali e umanistici. T. 4. Genova 1993.
17. T. M. Plauti, Comoediae. Rec. W. M. Lindsay. T. I. Oxford 1905.
18. Rinuccio Aretino e Lorenzo Lippi traduttori di Platone. Eutifrone Ione. A cura di F. Manfrin, L. Ferroni. Firenze 2016.
19. Steinhöwels Äsop. Hrsg. H. Österley. Tübingen 1873.
20. Život Ezopa, mudrce znamenitého. Co jest, živ jsa, puosobil i také jaký konec vzal. W zb.: Třikrát rozprávky o jednom hrdinovi. Ezop, Ejlenšpigel, Paleček. Ed. J. Kolár. Praha 2004.
0031-0514 ; 10.18318/pl.2022.2.10
Źródło:IBL PAN, sygn. P.I.280 ; IBL PAN, sygn. P.I.30 ; kliknij tutaj, żeby przejść
Język: Prawa:Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony
Zasady wykorzystania: Digitalizacja:Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Lokalizacja oryginału:Biblioteka Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Dostęp: