Język metadanych
Misicka-Kęsik, Aleksandra (Promotor) ; Kosson, Piotr (Promotor pomocniczy)
Wydawca:Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego PAN
Miejsce wydania: Data wydania/powstania: Opis:Bibligrafia zawiera 133 pozycje ; 110 s.: il., wykr., tabl., fotogr.,ryc.
Uzyskany tytuł: Stopień studiów: Dyscyplina : Instytucja nadająca tytuł:Mossakowski Medical Research Center PAS
Abstrakt:Niewłaściwie leczona cukrzyca prowadzi do powstania owrzodzeń, które w wielu przypadkach kończą się amputacją kończyny. Do tej pory nie znaleziono skutecznegoo patrunku na trudno gojące się rany takie jak owrzodzenia stopy cukrzycowej.W literaturze fachowej wśród związków, które mogą wspomagać gojenie się ranwymienia się m.in. opioidy i substancję P (SP). Dlatego w swojej pracy doktorskiej postanowiłam zbadać wpływ dwóch związków hybrydowych AWL3106 i bifaliny, które sąpochodnymi opioidowymi i SP, w modelu trudno gojącej się rany. Wybór tych związków jest dodatkowo korzystny ze względu na wykazywanie przez nie działania przeciwbólowego.Żaden z modeli zwierzęcych nie odzwierciedla w pełni chorób ludzkich. Wywołaniecukrzycy u szczurów za pomocą środka chemicznego – streptozotocyny (STZ) nie prowadzi dopowstania samorzutnych ran, a rana wyindukowana przez wycięcie skóry u tych zwierząt nieoddaje w pełni trudno gojącej się rany. Dlatego w mojej pracy doktorskiej upośledzenie gojeniasię rany zostało otrzymane przez oparzenie skóry u szczura z wywołaną cukrzycą. Cukrzycę wyindukowano za pomocą STZ, która niszczy komórki β odpowiedzialne za wydzielanie insuliny. A ranę oparzeniową wyindukowano 10 tygodni po podaniu STZ.Otrzymanie trudno gojącej się rany pozwoliło na przeprowadzenie właściwych badań.Oceniano wpływ związku AWL3106 i bifaliny na wybrane parametry w gojącej się ranie.Badane związki były zaadsorbowane na preparatach keratynowych z wełny alpaki, które pełniły rolę rusztowań. Badane neuropeptydy i preparaty keratynowe zostały zsyntetyzowane/przygotowane wg. procedury opracowanej przez śp. Profesora Andrzeja W.Lipkowskiego. Ich działanie porównano do negatywnej i pozytywnej kontroli, czyli trudnogojącą się rany nietraktowanej żadnym związkiem i traktowanej maścią komercyjną –Iruxol®mono.Skuteczność badanych związków oceniono na podstawie specjalnie opracowanej nacele mojego doktoratu skali, w której brano pod uwagę wpływ związków na: zarastanie rany,liczbę makrofagów, fibroblastów, naczyń krwionośnych, zawartość kolagenu i grubość naskórka.Wyniki pokazały, że związek AWL3106: przyspieszył zarastanie rany, zwiększył liczbęmakrofagów i skrócił czas nacieku tych komórek w ranie, jak również zwiększył zawartość kolagenu. Bifalina również pozytywnie wpłynęła na trudno gojącą się ranę: przyspieszyła zarastanie rany, zwiększyła liczbę makrofagów i grubość naskórka. Rany goiły się lepiej po zastosowaniu obydwu badanych związków w porównaniu do iruxol®mono. Nieinkrustowane preparaty keratynowe nie wpłynęły na procesy zachodzące w trudno gojących się ranach.Otrzymane wyniki pozwoliły na wyciągnięcie następujących wniosków: obydwabadane związki: AWL3106 i bifalina to dobrzy kandydaci do badań klinicznych nad procesemgojenia się ran cukrzycowych. Ponadto opracowany model rany cukrzycowej sprawdził się wocenie wpływu badanych neuropeptydów, które w przyszłości mogą posłużyć do terapii ran cukrzycowych.
Typ zasobu: Szczegółowy typ zasobu: Źródło:IMDiK PAN, sygn. ZS407 ; kliknij tutaj, żeby przejść
Język: Język streszczenia: Prawa:Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0
Zasady wykorzystania:Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 4.0 Międzynarodowe] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -
Digitalizacja:Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk
Lokalizacja oryginału:Biblioteka Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN
Dofinansowane ze środków: Dostęp: