O dwujęzycznym archiwum Jana Brzękowskiego w perspektywie genetycznej

Piechura, Joanna

doi:0031-0514

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

O dwujęzycznym archiwum Jana Brzękowskiego w perspektywie genetycznej Piechura, Joanna

Object structure

O dwujęzycznym archiwum Jana Brzękowskiego w perspektywie genetycznej

Pamiętnik Literacki: Z. 1 (2022)

Piechura, Joanna

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Warszawa

2022

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury ; Streszcz. ang.

Jan Brzękowski ; krytyka genetyczna ; genetic translation studies ; dwujęzyczność ; autoprzekład ; archiwum

1. M. Antoniuk, „Kosmos” wzywa polską krytykę genetyczną! „Pamiętnik Literacki” 2020, z. 4, s. 91-111.
2. E. Balcerzan, Tłumaczenie autorskie. Drugie palenie Paryża. W: Literatura z literatury. (Strategie tłumaczy). Katowice 1998.
3. P. Bem, Ton manuskryptu. Literatura – edycja – życie. „Forum Poetyki” 2020, nr 21, s. 8-27.
4. I. Boruszkowska, A. Wójtowicz, Maszynopis w dobie „kultury przemysłowej”. O dwóch wersjach „Czarnego Paryża” Jolanty Fuchsówny i Jana Brzękowskiego. „Sztuka Edycji” 2019, nr 2, s. 145–151.
5. I. Boruszkowska, A. Wójtowicz, Zapomniana powieść Joli Fuchsówny i Jana Brzękowskiego, albo o Dwóch maszynopisach międzywojennej powieści kryminalnej „Czarny Paryż”. „Ruch Literacki” 2018, z. 5, s. 597-614.
6. J. Brzękowski, Cazin i de Monfort profesorami polonistyki. „Kurier Poranny” 1935, nr 66.
7. J. Brzękowski, Czas poetycki. „Pion” 1939, nr 10.
8. J. Brzękowski, Francuzi a literatura polska. „Ilustrowany Kurier Codzienny” 1935, nr 70.
9. J. Brzękowski, Integralizm w czasie. „Pion” 1937, nr 39.
10. J. Brzękowski, Poezja integralna. Elementy i struktura. Budowa. Poezja stosowana a poezja proletariacka. Warszawa 1933.
11. J. Brzękowski, Poezja prosta. „Kultura” (Paryż) 1957, nr 7/8, s. 182-194.
12. J. Brzękowski, Szkice literackie i artystyczne 1925–1970. Wybór, oprac., wstęp A. K. Waśkiewicz. Kraków 1978.
13. J. Brzękowski, Trzynaście wierszy. Przeł. J. Piechura. Na stronie: http://magazynwizje.pl/jan-brzekowski-wiersze(data dostępu: 22 XII 2020).
14. J. Brzękowski, W Krakowie i w Paryżu. Wspomnienia i szkice. Wyd. 2. Kraków 1975.
15. J. Brzękowski, Wyobraźnia wyzwolona. „Pion” 1938, nr 18.
16. J. Brzękowski, Zagadnienie literatury przekładowej. Czy możliwe jest skontyngentowanie przekładów. „Ilustrowany Kurier Codzienny” 1935, nr 21.
17. A. Cordingley, Ch. Montini, Genetic Translation Studies: An Emerging Discipline. „Linguistica Antverpiensia, New Series: Themes in Translation Studies" 2015, nr 14.
18. S. Czernik, rec.: J. Brzękowski, W drugiej osobie. Poezje. „Biblioteka Grupy »a. r.«” [1933], t. 4. „Zet” 1934, nr 23.
19. M. Delaperrière, Dialog z dystansu. Studia i szkice. Kraków 1998.
20. M. Delaperrière, Jan Brzękowski au carrefour des différentes tendances poétiques en France et en Pologne. Paris 1975 (niepublikowana praca doktorska, obroniona na Université Paris Sorbonne – Paris IV); Twórczość Jana Brzękowskiego w świetle francuskich tendencji konstruktywistycznych.
21. M. Delaperrière, Literatura polska w interakcjach. Szkice porównawcze z literatury i kultury. Warszawa 2010.
22. M. Delaperrière, Pod znakiem antynomii. Studia i szkice o polskiej literaturze XX wieku. Kraków 2006.
23. M. Delaperrière, Polskie awangardy a poezja europejska. Studium wyobraźni poetyckiej. Przeł. A. Dziadek. Katowice 2004.
24. J. Green, Le Langage et son double / The Language and its Shadow. Paris 1985.
25. R. Guldin, „I believe that my two tongues love each other cela ne m’étonnerait pas”: Self-Translation and the Construction of Sexual Identity. „Traduction, terminologie, rédaction” t. 20 (2007), nr 1.
26. K. A. Jeleński [i in.], Pisarz na wygnaniu a styl. „Archiwum Emigracji. Studia. Szkice. Dokumenty” 1999, z. 2, s. 23-37.
27. K. Jeleński, Tłumaczyć poezję. „Kwartalnik Akcent” 1988, nr 31.
28. M. Kisiel, O nową typologię poezji polskiej na obczyźnie po roku 1939. „Prace Naukowe. Filologia Polska. Historia i Teoria Literatury” t. 9 (2003), s. 87-92.
29. U. Klatka, Wyobraźnia w czasie. O poezji Jana Brzękowskiego. Kraków 2012.
30. T. Kłak, Materiały do dziejów awangardy. Wrocław 1975.
31. M. Kolcara-Delaperrière, Twórczość Jana Brzękowskiego w świetle francuskich tendencji konstruktywistycznych. „Pamiętnik Literacki” 1976, z. 2, s. 83-108.
32. E. Kołodziejczyk, Czeslaw Milosz’s Genetic Dossier in the Polish Translations of „Negro Spirituals”. W zb.: Genetic Translation Studies. Conflict and Collaboration in Liminal Spaces. Ed. A. Nunes, J. Moura, M. Pacheco Pinto. London 2020.
33. A. Nunes, J. Moura, M. Pacheco Pinto, What is Genetic Translation Studies Good For? W zb.: Genetic Translation Studies. Conflict and Collaboration in Liminal Spaces. Ed. A. Nunes, J. Moura, M. Pacheco Pinto. London 2020.
34. M. Pieszczachowicz, „Wędrowiec krajów dalekich”. W: Wygnaniec w labiryncie XX wieku. Poetyckie rodowody z Dwudziestolecia. Kraków 1994.
35. A. Rejniak-Majewska, „Pomiędzy izmami” – Jan Brzękowski jako krytyk i teoretyk nowej sztuki. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica” 2020, nr 36, s. 57-72.
36. E. Sak-Grzelak, O francuskojęzycznych wierszach Jana Brzękowskiego. „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Filologiczna. Historia Literatury” 2008, z. 52.
37. R. Seaver, Richard Seaver on Translating Beckett. W zb.: Beckett Remembering, Remembering Beckett. Uncollected Interviews with Samuel Beckett and Memories of Those Who Knew Him. Ed. J. Knowlson, E. Knowlson. London 2006.
38. J. Tuszewski, Z Paryża do Krakowa po latach, czyli życie w czasie poety Jana Brzękowskiego. „Hybryda” 2012, nr 20, s. 29-33.
39. D. Van Hulle, Genetic Criticism: Tracing Creativity in Literature. Oxford 2022.
40. D. Van Hulle, Translation and Genetic Criticism: Genetic and Editorial Approaches to the „Untranslatable” in Joyce and Beckett. „Linguistica Antverpiensia” 2015.
41. D. Walczak, L’Art poétique / l’art érotique, selon Jan Brzękowski. „Slavica bruxellensia” 2013, nr 9. Na stronie: https://journals.openedition.org/slavica/1348 (data dostępu: 18 VI 2020).
42. D. Walczak-Delanois, Inne oblicze awangardy. O międzywojennej poezji Jana Brzękowskiego, Jalu Kurka i Adama Ważyka. Poznań 2001.
43. D. Walczak-Delanois, Poetyckie podwojenie. Marian Pankowski – polski poeta języka francuskiego / Dédoublement poétique. Marian Pankowski – poète polonaise de la langue française. Warszawa 2020.
44. A. Włodarczyk, Un Poète sans cesse nouveau (souvenir de Jan Brzękowski, entretiens avec le poète) / Poeta nieustannie nowy (wspomnienie o Janie Brzękowskim, z rozmów z poetą). „Wieloczas / Le Temps Pluriel” 1983, nr 3/4. Na stronie: http://perso.numericable.com/andre.wlodarczyk/Wieloczas/Wieloczas%20-%20Le%20Temps%20Pluriel%203-4%20%281983%29.pdf (data dostępu: 22 XII 2020).
45. A. Wójtowicz, „Czarny Paryż” – nieznana powieść Jana Brzękowskiego i Jolanty Fuchsówny. „Pamiętnik Literacki” 2015, z. 4, s. 45-54.
46. A. Wójtowicz, Start, czyli powrót. Wokół „Międzywojnia” Jana Brzękowskiego. „Śląskie Studia Polonistyczne” t. 3 (2013), nr 1, s. s. 297-310.