Etnografia jako „sztuka pomijania” – odsłona II. Migawki z badań terenowych w Gudżaracie (Indie), 1992

Demski, Dagnosław

doi:1429-0618

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Etnografia jako „sztuka pomijania” – odsłona II. Migawki z badań terenowych w Gudżaracie (Indie), 1992 Demski, Dagnosław

Struktura obiektu

Etnografia jako „sztuka pomijania” – odsłona II. Migawki z badań terenowych w Gudżaracie (Indie), 1992

Ethnography as an „art of leaving out”, part II. Close-ups from field studies in Gujarat (India), 1992 ; Journal of Urban Ethnology 19 (2021)

Demski, Dagnosław

Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk

teren etnograficzny ; notatki w dzienniku badań ; etnograficzne spotkania ; Gudżarat ; Indie

Głównym celem artykułu jest pokazanie specyfiki badań terenowych w Indiach na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. Przedstawione refleksje oparte są na niepublikowanych wcześniej notatkach spisanych w marcu i kwietniu 1992 roku. Artykuł pokazuje, w jaki sposób etnograficzne działania w terenie rozumiane jako „sztuka pomijania” były realizowane w badaniach nad tą samą grupą, jednak odmiennie w obu sąsiadujących ze sobą krajach – Indiach i Pakistanie. Pod określeniem „sztuka pomijania” rozumiem elementy etnograficznej pracy terenowej widoczne w notatkach, które jednak albo nie zostają wykorzystane w publikacjach, albo zostają pominięte w procesie tworzenia antropologii. Notatki te odzwierciedlają ówczesne cele, wizje, techniki badań oraz przemiany realizacji badań na przedmieściach – ówczesnych wioskach – Bhudź, stolicy dystryktu Kaczh. Powrót do starych zapisków daje możliwość spojrzenia na klasyczne znaczenia terenu ze perspektywy współczesnej. Zakładano wówczas, że doświadczenie terenowe polega na byciu z „Innym”. Takie spotkania oznaczały poznanie rozmówców poprzez oddanie im głosu zamiast prób obiektywizowania ich. Artykuł rzuca światło na dwa rodzaje rozmówców w Indiach: profesjonalnych przewodników dostarczających wiedzę o badanej grupie, a z drugiej strony przedstawicieli samej grupy, gdzie wiedzę nabywano poprzez przebywanie z nimi. Tekst ten porównuje również dwa sposoby prowadzenia badań nad grupą o wspólnym pochodzeniu w Indiach i Pakistanie

Davidson D. 2004. Problems of Rationality, Oxford: Clarendon Press
Davison R. 1997. Desert Places, Penguin Books: London
Demski D. 2007. Obrazy hinduizmu: kultura i religia oczami radżputów i pasterzy, Warszawa: IAE PAN
Demski D. 2020. Etnografia jako „sztuka pomijania”. Migawki z badań terenowych w Sindh (Pakistan), 1992 [w:] D. Demski, J. Derlicki, A. Woźniak (red.), Antropologiczne wędrówki po „miejscach” bliskich i dalekich, Warszawa: IAE PAN
Frater J. 1997. Threads of Identity: Embroidery and Adornment of the Nomadic Rabaris, New Delhi: Mapin Publishing
Godlewski G. 2016. Luneta i radar. Szkice z antropologicznej teorii kultury, Warszawa: Wydawnictwa UW
Hall E. T. 2003. Ukryty wymiar, Warszawa: Muza
Hastrup K. 2018. Świadomość mięśniowa. Wytwarzanie wiedzy w Arktyce, tłum. E. Klekot, Teksty Drugie, nr 1, s. 127–153
Inhorn M. 2006. Defining Women’s health: A Dozen Messages from More Than 150 Ethnographies, Medical Anthropology Qyarterly 20, 3: 345–78
Irving A. 2018. Podroże dalekie i bliskie. Roz-czarowanie percepcją, wiedzą i ciałem, tłum. S. Sikora, Teksty Drugie 1, 173–200
Jackson M. 1998. Minima ethnographica. Intersubjectivity and the anthropological project, Chicago: The University of Chicago Press
Mörike F. 2016. Working misunderstanding and notions of collaboration. Towards a framework of working misunderstanding as analytivcal category for ethnographic insight, Civilisations 65 (1–2), 145–160
Patzer H. 2018. Napotkanie przedtekstowego. Budowanie wiedzy etnograficznej o migranckich światach troski, Teksty Drugie 1, 111–126
Rakowski T. 2018. Etnografia przedtekstowa. Fenomenologiczne korzenie interpretacji antropologicznej, Teksty Drugie 1, 16–39
Waterston A. 2019. Intimate ethnography and the anthropological imagination: Dialectical aspects of the personal and political in My Father;s Wars, American Ethnologist 46 (1), 7–19