„Pamięć, która jest trwalsza od prochów…” – rzecz o Annie Wazównie i mowie Martina Opitza jej poświęconej

Wicha, Monika

doi:10.18276/me.2018.2-02

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

„Pamięć, która jest trwalsza od prochów…” – rzecz o Annie Wazównie i mowie Martina Opitza jej poświęconej Wicha, Monika

Object structure

„Pamięć, która jest trwalsza od prochów…” – rzecz o Annie Wazównie i mowie Martina Opitza jej poświęconej

Meluzyna, Nr 2 (9) (2018) | Rocznik V

Wicha, Monika : Autor

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Martin Opitz ; mowa pogrzebowa ; funeralia ; Anna Wazówna ; panegiryk ; retoryka

1. Opitz, M. (2000). Panegyricus serenissimae Suecorum Gothorum ac Vandalorum principis Annae heroinae praestantissimae honori piaeque memoriae consecratus [...]. Panegiryk poświęcony chwale i pobożnej pamięci najjaśniejszej Szwedów, Gotów i Wandali księżnej Anny bohaterki najszlachetniejszej [...]. Wyd. i tłum. I. Mikołajczyk. Folia Toruniensia, 1, 73–89.
2. Bannet, I., Szyrocki, M. (1979). Opitz von Boberfeld Martin. W: E. Rostworowski (red.), Polski słownik biograficzny. T. 24 (s. 126–127). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
3. Besala, J. (2010). Stefan Batory. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
4. Curtius, E.R. (1997). Literatura europejska i łacińskie średniowiecze. Tłum. i oprac. A. Borowski. Kraków: TAiWPN Universitas.
5. Garber, K., Klaus. (1998). Opitz von Boberfel(d)t Martin. Neue Deutsche Biographie, 19, 552–554.
6. Kicińska, U. (2014). Ceremonia pogrzebowa w drukach żałobnych XVII i XVIII wieku. Kwartalnik Kultury Materialnej, 62 (3), 421–429.
7. Krzywy, R. (2006). Panegiryk. W: Gazda, G., Tynecka-Makowska, S. (red.), Słownik rodzajów i gatunków literackich. (s. 509–511). Kraków: TAiWPN Universitas.
8. Kurkowska, G. (1995). Anna Wazówna (1568–1625). Polskie losy szwedzkiej królewny. Toruń: Towarzystwo Naukowe.
9. Lausberg, H. (2002). Retoryka literacka. Podstawy wiedzy o literaturze. Tłum. A. Gorzkowski. Bydgoszcz: Homini.
10. Lechicki, C. (1932). Mecenat Zygmunta III Wazy i życie umysłowe na jego dworze. Warszawa: Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego Instytutu Popierania Nauki Warszawa – Pałac Staszica.
11. Letkiewicz, E. (2003). Wiara w magiczną moc klejnotów w Polsce w czasach renesansu i baroku. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
12. Lisowski, W. (2006). Lekarze w służbie królów i hetmanów polskich. Skalpel. Biuletyn Informacyjny Wojskowej Izby Lekarskiej, 15 (2), 14–18.
13. Maciak, D. (1990). Anna Wazówna. Zarys biografii. Rocznik Teologiczny, 32 (2), 287–306.
14. Matwijowski, K. (1989). Życie kulturalne w Głogowie w czasach nowożytnych. W: K. Matwijowski (red.), Materiały do dziejów Głogowa. Wrocław: Towarzystwo Ziemi Głogowskiej.
15. Metzger, A.E. (1994). Reading Andreas Gryphius. Critical trends 1664–1993 (s. 93–120). Columbia: Camden House.
16. Mikołajczyk, I. (2000). Martin Opitz w hołdzie Annie Wazównie. Folia Toruniensia, 1, 69–72.
17. Muntzker, M. (1887). Opitz Martin. W: Allgemaine deutsche Biographie. Bd. 24, Von Noort–Ovelacker (s. 370–378). Leipzig: Duncker & Humblot.
18. Nowak, K. Opitz (Opitius) Martin. Pobrane z: http://www.glogow.pl/ezg/index.php/Opitz_%28Opitius%29_Martin (13.01.2019).
19. Ojcewicz, G. (2013). Pamflet na szwedzką królewnę jako źródło wiedzy o „szpetnej czarownicy”, czyli o Annie Wazównie. Acta Neophilologica, 15 (1), 299–322.
20. Popiołek, B. (2017). Pompa funebris w staropolskich relacjach pogrzebowych. Pobrane z: http://www.wilanow-palac.pl/pompa_funebris_w_staropolskich_relacjach_pogrzebowych.html (11.01.2019).
21. Riedel, V. (2000). Antikerezeption in der deutschen Literatur von Renaissance-Humanismus bis zur Gegenwart. Stuttgart: J.B. Metzler.
https://doi.org/10.1007/978-3-476-01722-2
22. Saar-Kozłowska, A. (1995). Infantka Szwecji i Polski Anna Wazówna. Legenda i rzeczywistość. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Mikołaja Kopernika.
23. Saar-Kozłowska, A. (1996). Śmierć i problemy pochówku Anny Wazówny w Brodnicy. Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, 27, 45–94.
24. Saar-Kozłowska, A. (2001). Polskie lata Anny Wazówny. Przyczynek do badań nad osobowością postaci w świetle nowo poznanych źródeł. Almanach Historyczny, 3, 39–71.
25. Saar-Kozłowska, A. (2012). Anna Wazówna i Waleriusz Herberger. Dwie drogi spełnienia nakazów wiary. W: P. Klinta, M. Małkus, K. Szymańska (red.), Kościół imienia Żłóbka Chrystusa we Wschowie na tle procesu konfesjonalizacji w krajach Europy Środkowej (s. 324–343).Wschowa: Stowarzyszenie Czas A.R.T.
26. Saar-Kozłowska, A. (2013). Szczęśliwość wieczna królewny Anny Wazówny: w orszaku zbawionych w panegiryku żałobnym Marcina Opitza oraz w trzecim niebie, o którym pisała do pastora Herbergera.
27. W: P. Klinta, M. Małkus, K. Szymańska (red.), Kultura radości na Ziemi Wschowskiej. Obraz uroczystości, jubileuszy, wizyt gości, świąt (s. 307–343). Wschowa: Stowarzyszenie Czas A.R.T.
28. Samp, J. (1989). Pióro i dżuma. Pomerania, 10, 15–17.
29. Salmonowicz, S. (1977). Martin Opitz i środowisko intelektualne toruńskie lat trzydziestych XVII w. Acta Universitatis Nicolai Copernici, 11 (74), 53–70.
30. Salmonowicz, S. (1986). Z dziejów wyznaniowych Torunia na przełomie XVI/XVII wieku, Rocznik Toruński, 17, 235–243.
31. Syreniusz, S. (1613). Zielnik, herbarzem z języka łacińskiego zowią, to jest opisanie własne imion, kształtu, przyrodzenia, skutków, mocy ziół [...]. Kraków: druk. Bazylego Skalskiego.
32. Szafrańska, M. (2012). Ogród niewielki przy warszawskim zamku Wazów. Kronika Zamkowa. Biuletyn informacyjny Zamku Królewskiego w Warszawie, (1-2), 19–46.
33. Szymanowski, W. (1844). Dykcyjonarz biograficzno-historyczny, czyli krótkie wspomnienia żywotów ludzi wsławionych cnotą, nauką, przemysłem, męstwem, wynalazkami, błędami. Od początku świata do najnowszych czasów. T.2. Warszawa: nakł. Gustawa Leona Glücksberga.
34. Ślusarczyk, D. (2013). Muzyka w luterańskim zborze w pierwszych wiekach reformacji. Pro Musica Sacra. Czasopismo Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie poświęcone muzyce kościelnej, (11), 163–172.
https://doi.org/10.15633/pms.561