@misc{Biskupski_Michael_Konrad_Puro_2008-2009, author={Biskupski, Michael Konrad}, volume={29-30}, journal={Ethnologia Polona}, address={Warszwa}, howpublished={online}, year={2008-2009}, publisher={Institute of Archaeology and Ethnology Polish Academy of Sciences}, language={eng}, abstract={Dyskryminacja osób homoseksualnych, nieprzystających do normatywnie przyjętych ról społecznych związanych z płcią ze względu na ich dychotomiczny podział (machismo – będące wzorcem męskości i marianismo – kobiecości), jest od dziesięcioleci stałym elementem społeczno-politycznego dyskursu we wszystkich państwach Ameryki Łacińskiej. Przyczyniła się ona do ich alienacji, a w konsekwencji do wytworzenia się swoistej subkultury niezrozumiałej dla osób postronnych, ale także do kohabitacji w obrębie dominującej kultury, umożliwiającej ograniczone przenikanie do głównego nurtu, czego przykładem może być chociażby latynoamerykańska literatura. Niezaprzeczalnie jednak, to kino odegrało najważniejszą rolę, prezentując skrajnie różne wizerunki homoseksualnych mężczyzn. Przytoczone poniżej filmy mają na celu udowodnić, iż mimo upływu lat i ewolucji wzorców, dyskurs widoczny w scenariuszach filmowych pozostaje w znacznej mierze niezmieniony – ekranowi homoseksualiści to wciąż niechciani los otros, charakteryzujący się dyskusyjnym stylem życia, nieznaną proweniencją i nad wyraz często wątpliwą moralnością. Ich wizerunki, wtłoczone w stereotypowe, oszczercze schematy, niezmiennie uwypuklają tę zależność i uniemożliwiają dokonanie rzetelnego i pozbawionego uprzedzeń odzwierciedlenia, mogącego zerwać ze stygmatyzującym postrzeganiem. Niezależnie wszak od tego, czy w produkcji pojawi się zniewieściały pajac, psychopatyczny morderca, smutny i porzucony pedałek, męska dziwka czy pederasta, postać ta jest ciągle ukazana z arbitralnie narzuconej perspektywy: jest zawsze typem homoseksualisty, ale nigdy homoseksualistą jako takim. Oznacza to, iż nieprzychylne nastawienie będzie się utrzymywać dopóki jednowymiarowość nie zostanie przełamana, a protagonista nie wyjdzie poza ramy dualizmu macho contra maricón i nie przestanie być narzędziem ideologii, stając się tym samym rzeczywistym bohaterem obrazu}, title={Puro Teatro: Latin American Homosexuality and Its Portrayal in Modern Cinema}, type={Tekst}, keywords={Ameryka Łacińska, homoseksualizm, kino latynoamerykańskie, machismo, gender, homofobia, wizerunek stereotypowy}, }