@misc{Augustyniak_Justyna_Rozwojowo-zależna_2019,
 author={Augustyniak, Justyna},
 editor={Bużańska, Leonora},
 copyright={Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0},
 address={Warszawa},
 howpublished={online},
 year={2019},
 school={Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN},
 publisher={Instytut Medycyny Doswiadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN},
 language={pol},
 abstract={Odkrycie, że komórki somatyczne można reprogramować do indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych (iPSC, ang. induced Pluripotent Stem Cells) pozwoliło na znaczny rozwójbadań w dziedzinie medyczny regeneracyjnej, jak również badań toksykologicznych oraz farmakologicznych in vitro. Postęp w otrzymywaniu ludzkich iPSC (hiPSC,ang. human iPSC) tzw. „bezpiecznymi metodami” tj. bez integracji transgenu do genomu gospodarza (np. stosując mRNA, białka rekombinowane, miRNA, wektory episomalne) przyczynił się do wykorzystania tych komórek w spersonalizowanej terapii komórkowej. Dodatkowo hiPSC stanowią „niekontrowersyjną etycznie”alternatywę dla ludzkich zarodkowych komórek macierzystych (hESC,ang. human Embryonic Stem Cells) w modelowaniu in vitrowczesnych etapów rozwojuczłowiekadzięki zdolności doróżnicowania we wszystkie tkanki organizmu. W cyklu publikacji stanowiących rozprawędoktorskąprzedstawiono wyniki oceny wpływu stymulacji biogenezy mitochondriów na wczesne etapy różnicowania neuralnego komórek hiPSC. W tym celu z hiPSC otrzymano trzy populacje komórkowe: neuralne komórki macierzyste (NSC, ang. Neural Stem Cells), wczesne progenitory neuralne (eNP, ang. early Neural Progenitors) oraz progenitory neuralne (NP, ang. Neural Progenitors), przy czym komórki eNP scharakteryzowano po raz pierwszy. Badane populacje komórkowe różniłysię istotnie pod względem ekspresjimarkerów typowych dla rozwoju neuralnego na poziomie mRNA i białek. Komórki NSC, eNP oraz NP zostały poddane ekspozycji na substancje indukujące biogenezę mitochondriów: pirolochinolinochinon (PQQ) lub idebenon (IDB). Pod wpływem tych związków wykazano istotne zmiany w parametrach ważnych dlaprocesów życiowychkomórki: żywotności, poziomie wolnych rodników (RFT), potencjale błony mitochondrialnej (ΔΨm) oraz ekspresji genów związanych z regulacją biogenezy mitochondriów: NRF1, PPARGC1A, TFAM. Wzrostowi ekspresji tych genów towarzyszył wzrostpozostałych badanych markerów biogenezy mitochondriów: liczby kopii mitochondrialnego DNA (mtDNA) oraz ekspresji białek SDHA i COX-1, wyłącznie w stadium eNP. W komórkach NSC i eNP, po inkubacji z PQQ zanotowano równoczesny wzrost ekspresji genu PPARGC1Aoraz markera astrocytów GFAP, przy jednoczesnym spadku ekspresji markera neuronalnego MAP2. IDB działał podobnie we wszystkich stadiach, z wyjątkiem eNP, gdzie stymulował ekspresję zarówno GFAP jak i MAP2. Powyższe wyniki świadczą o istnieniu w stadium eNP „przedziału wrażliwości rozwojowej” na PQQ oraz IDB, a także o pozytywnym wpływie stymulacji biogenezy mitochondriów na różnicowanie komórek hiPSC w kierunku astrocytarnym.},
 title={Rozwojowo-zależna indukcja biogenezy mitochondriów podczas różnicowania neuralnego ludzkich indukowanych pluripotencajalnych komórek macierzystych (hiPSC)},
 type={Tekst},
 URL={http://rcin.org.pl./Content/110938/PDF/Rozprawa%20doktorska%20Justyna%20Augustyniak_l.pdf},
 keywords={Biogeneza mitochondrialna, Komórki somatyczne, Astrocyty},
}